مشکل دیر خوابیدن بچه ها، قابل حل است؟
والدین در خواباندن کودک نقش مهمی را ایفا می کنند، حتی عده ای از کودکان تا زمانی که یکی از والدین خصوصا مادر در کنارشان نباشد به خواب فرو نمی روند.
والدین در خواباندن کودک نقش مهمی را ایفا می کنند، حتی عده ای از کودکان تا زمانی که یکی از والدین خصوصا مادر در کنارشان نباشد به خواب فرو نمی روند. عواملی که سبب دیر به خواب رفتن در کودکان می شود ممکن است دلایل متعددی داشته باشد. وقتی می بینید کودک شما در به خواب رفتن مشکل دارد بهتر است به موارد زیر توجه کنید:
۱) آیا ساعتی مشخص و منظمی برای رفتن کودک به تخت وجود دارد؟
۲) آیا کودک در تخت خود احساس خوبی دارد (به عنوان مثال : محیط اتاق خواب برایش مطبوع است؟ خیلی روشن یا تاریک نیست؟ زیاد گرم یا سرد نیست؟ آیا تخت مرتب شده و یا تشک خوبی دارد؟ )
۳) آیا بچه های متعدد در یک اتاق می خوابند و همدیگر را بیدار نگه می دارند؟
۴) آیا کودک شما در طول روز مسائلی داشته که فکرش را به طور مداوم مشغول می دارد و وی را هیجان زده می کند؟
۵) آیا ممکن است سر و صدا زیاد باشد و مانع خواب کودک شود؟
راه حل ها و توصیه های گوناگونی در این زمینه وجود دارد که چکیده ای از آنها به شرح زیر است: برای کودکتان زمان خواب را با مشورت خودش تعیین کنید و وقتی به زمان خواب وی نزدیک است به کودک باید حتما فرا رسیدن زمان خواب را یاد آوری کنید ، آنها به برخورد قاطع شما و یک قرار ثابت برای خواب نیاز دارند. سعی کنید جمله «برو به اتاق خوابت » مثل یک عمل تنبیهی به نظر نرسد و به جای آن می توانید به کودک بگویید که لازم نیست بخوابی بلکه باید در تخت خودت استراحت کنی ، وقتی جنبه اجبار برای خواب از بین برود احساس آرامش و خواب خود به خود به وجود می آید .
تشویق کودک با صحبت و با عمل ، روش مفیدی است . به این صورت که هر شب به وقت شناسی و در رختخواب رفتن وی جایزه بدهید. جایزه می تواند یک خوراکی ویژه قبل از خواب مثل یک لیوان شیر یا خوراکی که کودک دوست دارد باشد و یا به عنوان تشویق یک لباس خواب نو و قشنگ به او هدیه بدهید می توانید قبل از خواب با یک عمل مطبوع مثل : قصه گفتن و یا گوش کردن به نوار قصه و یا لالایی روزش را به پایان برسانید. همین طور حمام کردن و ماساژ قبل از خواب و یا تکان دادن کودکان کوچکتر به آرامی ، مفید خواهد بود. سعی کنید هنگام خواب ، کودک لباس خواب راحتی بپوشد و اتاق خواب کودک تهویه خوبی داشته باشد و لحاف های سنگین را برای او نگذارید. توجه کنید کودک شما یک محل خواب مطبوع داشته باشد که خوب به نظر برسد مثل: یک اتاق شخصی و یا تخت شخصی. فعالیت های بدنی کودک را مانند: بازی کردن در پارک، برنامه های ورزشی و … در طول روز افزایش دهید. البته باید این بازی ها تا غروب ادامه داشته باشد و بتدریج فعالیت کودک را از زمان غروب به بعد کاهش داده و به جای بازی های پر تحرک، فعالیت هایی مثل: مطالعه کردن و شنیدن قصه و یا تماشای تلویزیون را جایگزین کرد، باید سعی کرد قبل از خواب بازی های هیجان انگیز مثل: بازی های کامپیوتری انجام ندهندو یا فیلم های هیجان انگیز نبیند. اگر کودک در شب سخت به خواب می رود به او اجازه خوابیدن در طول روز را ندهید. به خاطر داشته باشید مصرف شبانه برخی از مواد غذایی مانند : چای و یا نوشابه ، خواب کودک را کاهش می دهد.
مقدار لازم خواب برای کودکان در سنین نوزادی، ۱ سالگی ، ۳ سالگی ، ۵ سالگی و ۷ سالگی تقریبا چقدر است؟
ـ معمولا کودکان و نوجوانان ۸ ساعت در شبانه روز می خوابند و مقدار نیاز به خواب در انسان ها را نمی توان به طور دقیق تعیین نمود. به این دلیل که مقدار خواب بر اساس نیازهای فرد فرق می کند. اما به طور میانگین می توان گفت: یک نوزاد در ۲۴ ساعت بین ۱۹ تا ۲۰ ساعت می خوابد و یک کودک ۱ ساله معمولا در شبانه روز بین ۱۴ تا ۱۵ ساعت در خواب است ، همینطور یک کودک ۳ ساله در ۲۴ ساعت به طور میانگین ۱۲ ساعت در خواب است و یک کودک ۵ ساله معمولا در شبانه روز ۱۱ ساعت می خوابد و همچنین یک کودک ۷ ساله در طول ۲۴ ساعت به طور میانگین ۹ تا ۱۰ ساعت می خوابد.
دیر خوابیدن کودکان زیر ۱ سال که تقریبا زیاد مشاهده می شود چه علتی دارد؟
ـ خواب یک نوزاد به طور کل با خواب بزرگسالان تفاوت دارد و ما نمی توانیم توقع داشته باشیم که بتوانیم نوزاد را به خواب منظمی عادت دهیم ، خواب نوزاد قبل از ۳ ماهگی خیلی سبک است و نوزاد می تواند بر اثر گرسنگی و سر و صدا از خواب بپرد ، در واقع این به این دلیل است که خواب نوزاد در این مرحله به این صورت است که او در جریان خواب ، در مرحله خواب سبک و سپس خواب سنگین در تناوب است و تدریجا با رشد سنی او این خواب به مراحل عمیق تری تبدیل می گردد، معمولا از ۳ ماهگی خواب کودک ریتم پیدا می کند و در ۶ ماهگی کودک می تواند تمام شب را یکسره به خواب رود و در صبح و بعد ظهر خواب کوتاهی داشته باشد . در مورد کودکان بین ۹ تا ۱۲ ماه می توان گفت که این کودکان در این سن به این دلیل که می خواهند محیط اطراف را شناسائی کنند و میل به شناخت محیط اطراف آنها را فعال می کند ، معمولا دیر به خواب فرو می روند.
۱) آیا ساعتی مشخص و منظمی برای رفتن کودک به تخت وجود دارد؟
۲) آیا کودک در تخت خود احساس خوبی دارد (به عنوان مثال : محیط اتاق خواب برایش مطبوع است؟ خیلی روشن یا تاریک نیست؟ زیاد گرم یا سرد نیست؟ آیا تخت مرتب شده و یا تشک خوبی دارد؟ )
۳) آیا بچه های متعدد در یک اتاق می خوابند و همدیگر را بیدار نگه می دارند؟
۴) آیا کودک شما در طول روز مسائلی داشته که فکرش را به طور مداوم مشغول می دارد و وی را هیجان زده می کند؟
۵) آیا ممکن است سر و صدا زیاد باشد و مانع خواب کودک شود؟
راه حل ها و توصیه های گوناگونی در این زمینه وجود دارد که چکیده ای از آنها به شرح زیر است: برای کودکتان زمان خواب را با مشورت خودش تعیین کنید و وقتی به زمان خواب وی نزدیک است به کودک باید حتما فرا رسیدن زمان خواب را یاد آوری کنید ، آنها به برخورد قاطع شما و یک قرار ثابت برای خواب نیاز دارند. سعی کنید جمله «برو به اتاق خوابت » مثل یک عمل تنبیهی به نظر نرسد و به جای آن می توانید به کودک بگویید که لازم نیست بخوابی بلکه باید در تخت خودت استراحت کنی ، وقتی جنبه اجبار برای خواب از بین برود احساس آرامش و خواب خود به خود به وجود می آید .
تشویق کودک با صحبت و با عمل ، روش مفیدی است . به این صورت که هر شب به وقت شناسی و در رختخواب رفتن وی جایزه بدهید. جایزه می تواند یک خوراکی ویژه قبل از خواب مثل یک لیوان شیر یا خوراکی که کودک دوست دارد باشد و یا به عنوان تشویق یک لباس خواب نو و قشنگ به او هدیه بدهید می توانید قبل از خواب با یک عمل مطبوع مثل : قصه گفتن و یا گوش کردن به نوار قصه و یا لالایی روزش را به پایان برسانید. همین طور حمام کردن و ماساژ قبل از خواب و یا تکان دادن کودکان کوچکتر به آرامی ، مفید خواهد بود. سعی کنید هنگام خواب ، کودک لباس خواب راحتی بپوشد و اتاق خواب کودک تهویه خوبی داشته باشد و لحاف های سنگین را برای او نگذارید. توجه کنید کودک شما یک محل خواب مطبوع داشته باشد که خوب به نظر برسد مثل: یک اتاق شخصی و یا تخت شخصی. فعالیت های بدنی کودک را مانند: بازی کردن در پارک، برنامه های ورزشی و … در طول روز افزایش دهید. البته باید این بازی ها تا غروب ادامه داشته باشد و بتدریج فعالیت کودک را از زمان غروب به بعد کاهش داده و به جای بازی های پر تحرک، فعالیت هایی مثل: مطالعه کردن و شنیدن قصه و یا تماشای تلویزیون را جایگزین کرد، باید سعی کرد قبل از خواب بازی های هیجان انگیز مثل: بازی های کامپیوتری انجام ندهندو یا فیلم های هیجان انگیز نبیند. اگر کودک در شب سخت به خواب می رود به او اجازه خوابیدن در طول روز را ندهید. به خاطر داشته باشید مصرف شبانه برخی از مواد غذایی مانند : چای و یا نوشابه ، خواب کودک را کاهش می دهد.
مقدار لازم خواب برای کودکان در سنین نوزادی، ۱ سالگی ، ۳ سالگی ، ۵ سالگی و ۷ سالگی تقریبا چقدر است؟
ـ معمولا کودکان و نوجوانان ۸ ساعت در شبانه روز می خوابند و مقدار نیاز به خواب در انسان ها را نمی توان به طور دقیق تعیین نمود. به این دلیل که مقدار خواب بر اساس نیازهای فرد فرق می کند. اما به طور میانگین می توان گفت: یک نوزاد در ۲۴ ساعت بین ۱۹ تا ۲۰ ساعت می خوابد و یک کودک ۱ ساله معمولا در شبانه روز بین ۱۴ تا ۱۵ ساعت در خواب است ، همینطور یک کودک ۳ ساله در ۲۴ ساعت به طور میانگین ۱۲ ساعت در خواب است و یک کودک ۵ ساله معمولا در شبانه روز ۱۱ ساعت می خوابد و همچنین یک کودک ۷ ساله در طول ۲۴ ساعت به طور میانگین ۹ تا ۱۰ ساعت می خوابد.
دیر خوابیدن کودکان زیر ۱ سال که تقریبا زیاد مشاهده می شود چه علتی دارد؟
ـ خواب یک نوزاد به طور کل با خواب بزرگسالان تفاوت دارد و ما نمی توانیم توقع داشته باشیم که بتوانیم نوزاد را به خواب منظمی عادت دهیم ، خواب نوزاد قبل از ۳ ماهگی خیلی سبک است و نوزاد می تواند بر اثر گرسنگی و سر و صدا از خواب بپرد ، در واقع این به این دلیل است که خواب نوزاد در این مرحله به این صورت است که او در جریان خواب ، در مرحله خواب سبک و سپس خواب سنگین در تناوب است و تدریجا با رشد سنی او این خواب به مراحل عمیق تری تبدیل می گردد، معمولا از ۳ ماهگی خواب کودک ریتم پیدا می کند و در ۶ ماهگی کودک می تواند تمام شب را یکسره به خواب رود و در صبح و بعد ظهر خواب کوتاهی داشته باشد . در مورد کودکان بین ۹ تا ۱۲ ماه می توان گفت که این کودکان در این سن به این دلیل که می خواهند محیط اطراف را شناسائی کنند و میل به شناخت محیط اطراف آنها را فعال می کند ، معمولا دیر به خواب فرو می روند.
منبع:
سیمرغ
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼