دلیل ناباروری مردان، کدام بیماری است؟

تأثیر بیماری‌ها در باروری مردان
بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، مدیریت مؤثر بیماری‌های مزمن مانند فشارخون بالا و دیابت ممکن است باعث افزایش شانس بارداری مردان شود. سایر شرایط پزشکی مانند سیستیک فیبروزیز یا واریکوسل (تورم وریدهای کیسه‌ی بیضه که باعث گرم شدن بیش از حد آن‌ها می‌شود) ممکن است در باروری یک مرد تأثیر داشته باشند.علاوه بر این برخی داروها که در درمان فشار خون بالا، افسردگی و اضطراب، تسکین درد و بزرگی پروستات استفاده می‌شوند نیز می‌توانند تأثیر منفی بر باروری یک مرد بگذارند. مکمل تستوسترون نیز می‌تواند تولید اسپرم را کاهش دهد. بهتر است با پزشک خود راجع به داروهای مصرفی مشورت کنید تا از تأثیر آن‌ها بر باروری‌تان مطمئن شوید. تا حد ممکن بسیاری از داروهایی که به صورت روتین استفاده می‌کنید را کنار بگذارید.

برخی داروهایی که تأثیر آن‌ها بر باروری مردان شناخته شده است:
تاگامت (سایمتیدین)، سولفاسالازین و نیتروفورانتوئین که در درمان زخم‌معده و مشکلات گوارشی و عفونت‌های دستگاه ادراری استفاده می‌شوند. این داروها احتمالاً بر تولید و تعداد اسپرم ها تأثیر می‌گذارند.استروئیدها، مانند پردنیزون و کورتیزون که در درمان آسم، آرتریت و مشکلات پوستی استفاده می‌شوند بر باروری مردان تأثیر می‌گذارند.شیمی‌درمانی و رادیوتراپی می‌توانند منجر به نازایی یا یک تغییر مهم در کیفیت و کمیت اسپرم شوند. برخی داروهای شیمی‌درمانی و پرتودرمانی که در درمان سرطان استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث ناباروری دائمی شوند.

سلامت اسپرم با خنک نگه‌داشتن بیضه‌ها
حرارت ناشی از وان آب داغ، سونا، اتاق‌های بخار، دوش طولانی (بیشتر از 30 دقیقه)، لایه گرم‌ساز، پتو برقی و لباس‌های تنگ مانند لباس شنا و غیره می‌توانند سبب افزایش دمای بیضه‌ها شوند، این امر منجر به کاهش تعداد و کیفیت اسپرم می‌شود. اما این قرار گرفتن در معرض دمای بالا تأثیر دائمی بر اسپرم‌ها نداشته و کاهش تعداد اسپرم بر اثر گرما موقتی بوده و پس از چند ماه از آخرین سونا و موارد مشابه به حد طبیعی بازمی‌گردد.

تأثیر سن مردان در باروری
مردان نیز یک ساعت بیولوژیک دارند، اما آن‌ها نسبت به زنان کاهش باروری را دیرتر تجربه می‌کنند. در مردان بالاتر از ۵۰ سال سطح تستسترون کاهش پیدا می‌کند، این موضوع می‌تواند بر عملکرد اسپرم تأثیر بگذارد. مادامی که یک مرد پیرتر می‌شود، حرکت و تعداد اسپرم‌های سالم او نیز کاهش پیدا می‌کنند. مردان مسن‌تر دچار آسیب بیشتری به DNA اسپرم می‌شوند. این تغییرات می‌توانند سبب تأخیر باروری در سنین بالا برای مردان شوند. با بالا رفتن سن یک مرد احتمال خطرات نقایص ژنتیکی در اسپرم نیز بیشتر می‌شود. تحقیقات نشان داده که در مردان مسن احتمال بیشتری برای داشتن فرزند دارای مشکل اوتیسم، اسکیزوفرنی یا سندروم داون وجود دارد.