رفتار با کودکان شیطون، چگونه باشد؟
کودک نوپا با راه رفتن و کسب برخی توانمندی ها، کم کم استقلال خودش را به دست می آورد...
واکنش شما در برابر شیطنتهای بی پایان کودک نوپا چیست ؟
کودک نوپا با راه رفتن و کسب برخی توانمندی ها ، کم کم استقلال خودش را به دست می آورد ، اما ممکن است این استقلال به بهای از دست دادن عشق شما برایش تمام شود . چرا که کارهایش ، شیطنت هایش و تمایل او برای رسیدن به خود مختاریش ، شما را آزار می دهد . رفتارهای کودک به گونه ای هستند که عدم درک او ، به شکل مبارزه طلبی و لجبازی نمایش می دهند؛ هر بار که با او وارد دعوا شوید، نهایتا منجر به تخریب بخشی از رابطه عاطفی و عاشقانه بین شما و او می شود ، وارد جدالهای عاطفی نشوید.کودک آجرهای اسباب بازی خانه سازی اش را کف اتاق پخش می کند؛ و شما می خواهید که اتاق منظم و مرتب باشد. اگر از او بخواهید که آنها را جمع کند به احتمال زیاد از این کار امتناع خواهد کرد. در صورتی که به این کار اصرار کنید یک دعوا شروع می شود که شما در آن پیروز نخواهید شد. شما می توانید سر او فریاد بزنید، او را تنبیه کنید و بگویید که او مایه بدبختی و مصیبت شده است؛ اما هیچ کدام از این موارد موجب نخواهد شد که او آجرها را از روی زمین جمع کند.
اما اگر بگویید: « تا زمانی که من کتابها را جمع کنم تو نیزهمه آجرها را توی کیسه شان برگردانی» یک کار سخت را به یک بازی تبدیل کرده اید. اکنون او می خواهد همان کاری را انجام دهد که شما از او انتظار دارید. او آجرها را "به خاطر مامان" جمع نمی کند؛ همچنین "چون بچه خوبی است" هم این کار را نمی کند. او این کار را می کند چون شما شرایطی را پیش آوردید که او "می خواهد" این کار را بکند. و این بهترین شیوه ای است که شما می توانید در پیش بگیرید.از دستور دادن بپرهیزید زیرا او از پذیرش دستورات شما امتناع خواهد کرد؛ او را به سمتی که دوست دارید هدایت کنید تا مطابق میل شما رفتار کند، زیرا در این صورت عامل دیگری وجود ندارد که او را مجبور کند که به شیوه دیگری (که دلخواه شما نیست) رفتار کند. نتیجه این روش آن است که جنگ و جدل به تفریح و شادی تبدیل می شود؛ اما پیامد درازمدت آن هم بسیار اهمیت دارد. این کودک که نمی تواند صحیح را از غلط تشخیص دهد و در نتیجه نمی تواند بین رفتار خوب یا بد انتخاب کند در حال رشد است. بزودی زمانی فرا می رسد که او می تواند دستورهای شما را به یاد بیاورد و نتیجه رفتارها و کارهای خودش را پیش بینی کند.
کودک نوپا با راه رفتن و کسب برخی توانمندی ها ، کم کم استقلال خودش را به دست می آورد ، اما ممکن است این استقلال به بهای از دست دادن عشق شما برایش تمام شود . چرا که کارهایش ، شیطنت هایش و تمایل او برای رسیدن به خود مختاریش ، شما را آزار می دهد . رفتارهای کودک به گونه ای هستند که عدم درک او ، به شکل مبارزه طلبی و لجبازی نمایش می دهند؛ هر بار که با او وارد دعوا شوید، نهایتا منجر به تخریب بخشی از رابطه عاطفی و عاشقانه بین شما و او می شود ، وارد جدالهای عاطفی نشوید.کودک آجرهای اسباب بازی خانه سازی اش را کف اتاق پخش می کند؛ و شما می خواهید که اتاق منظم و مرتب باشد. اگر از او بخواهید که آنها را جمع کند به احتمال زیاد از این کار امتناع خواهد کرد. در صورتی که به این کار اصرار کنید یک دعوا شروع می شود که شما در آن پیروز نخواهید شد. شما می توانید سر او فریاد بزنید، او را تنبیه کنید و بگویید که او مایه بدبختی و مصیبت شده است؛ اما هیچ کدام از این موارد موجب نخواهد شد که او آجرها را از روی زمین جمع کند.
اما اگر بگویید: « تا زمانی که من کتابها را جمع کنم تو نیزهمه آجرها را توی کیسه شان برگردانی» یک کار سخت را به یک بازی تبدیل کرده اید. اکنون او می خواهد همان کاری را انجام دهد که شما از او انتظار دارید. او آجرها را "به خاطر مامان" جمع نمی کند؛ همچنین "چون بچه خوبی است" هم این کار را نمی کند. او این کار را می کند چون شما شرایطی را پیش آوردید که او "می خواهد" این کار را بکند. و این بهترین شیوه ای است که شما می توانید در پیش بگیرید.از دستور دادن بپرهیزید زیرا او از پذیرش دستورات شما امتناع خواهد کرد؛ او را به سمتی که دوست دارید هدایت کنید تا مطابق میل شما رفتار کند، زیرا در این صورت عامل دیگری وجود ندارد که او را مجبور کند که به شیوه دیگری (که دلخواه شما نیست) رفتار کند. نتیجه این روش آن است که جنگ و جدل به تفریح و شادی تبدیل می شود؛ اما پیامد درازمدت آن هم بسیار اهمیت دارد. این کودک که نمی تواند صحیح را از غلط تشخیص دهد و در نتیجه نمی تواند بین رفتار خوب یا بد انتخاب کند در حال رشد است. بزودی زمانی فرا می رسد که او می تواند دستورهای شما را به یاد بیاورد و نتیجه رفتارها و کارهای خودش را پیش بینی کند.
منبع:
فان پاتوق
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼