درمان بی اشتهایی کودک، سه فاکتور مهم

کودکان در انتخاب غذا وسواس زیادی دارند. بنابراین تعجب ندارد که بیماری بی اشتهایی در آن ها تشخیص داده نشود. ممکن است بی علاقگی کودک به غذایی را از روی بهانه گیری بدانید. اما بی اشتهایی بر روی کودکان هم تاثیر می گذارد. به عنوان یک پدر یا مادر باید علائم بی اشتهایی را بدانید و در صورت بروز تشخیص دهید.

بی اشتهایی چیست؟
بی اشتهایی نوعی ناهنجاری در غذا خوردن است که فرد را نسبت به غذایی که می خورد و نسبت به وزنش حساس می کند. کودکانی که بی اشتهایی دارند، بسیار نسبت به کاهش وزن حساس می شوند و تمایل بیشتری به جذاب شدن دارند. هنگامی که فرزند شما از بی اشتهایی رنج می برد، تا سر حد مرگ گرسنه می شود اما نسبت به قبل خیلی حساسیت بیشتری بر وزنش دارد و خیلی بیشتر و شدیدتر ورزش می کند. بی اشتهایی در کودکان نوعی ناهنجاری روحی است که بر الگوی رفتاری غذا خوردن کودک اثر می گذارد.

عوامل مهم درباره بی اشتهایی در کودکان

۱. مشکلات روحی باعث شروع بی اشتهایی می شود و فرزند شما از خوردن غذاها و نوشیدنی های سالم اجتناب می کند.

۲. برخی دلایل بی اشتهایی در کودکان شامل فشارهای اجتماعی، مشکلات رفتاری و عوامل ژنتیکی می باشد.

۳. بی اشتهایی بیشتر در دخترها اتفاق می افتد.

۴. کودکی که بی اشتهایی دارد رفتارهای ناخودآگاهی انجام می دهد به عنوان مثال به شدت نسبت به غذا و وزن خود حساس می شود.

۵. کودکانی که کم اشتهایی دارند بیشتر در معرض خطر عقب افتادگی و رشد غیر نرمال هستند.

۶. بی اشتهایی در اغلب موارد موجب سوءتغذیه در کودکان می شود.

۷. مشکلات دیگری که بی اشتهایی ایجاد می کند شامل کم خونی، مشکلات گوارشی، کاهش تراکم استخوان ها و نامتعادل شدن هورمونی و الکترولیتی می باشد.

۸. درمان بی اشتهایی در کودکان توسط ترکیبی از مشاوره خانواده، گروهی، فردی و مشاوره تغذیه می باشد.

در اینجا عواملی که باعث بی اشتهایی در کودکان می شود ذکر شده است:

فاکتورهای روحی در بی اشتهایی کودکان

- کودکانی که بی اشتهایی دارند الگوی رفتاری متفاوتی با کودکان سالم دارند.
- کودکانی که بی اشتهایی دارند افسرده هستند و در هنگام تنش خیلی عذاب می کشند.
- آن ها دائم در کش مکش کاهش وزن هستند.
- عوامل مختلف باعث می شود کودکان منفی فکر کنند و آن ها را غذا خوردن باز می دارد.

فاکتورهای محیطی در بی اشتهایی کودکان

- تغییرات هورمونی و نزدیک شدن به بلوغ می تواند شروعی بر بی اشتهایی باشد. برخی کودکان استرس زیادی در این مرحله دارند و اعتماد به نفس کمی دارند.
- استرس در مدرسه می تواند موجب بی اشتهایی شود. برخی موقعیت های خاص مانند امتحان، دعوا و فشارهای همکلاسی ها می تواند موجب بی اشتهایی شود.
- شرکت در فعالیت های فیزیکی تنش زا مانند ژیمناستیک نیز می تواند موجب بی اشتهایی شود.
- زندگی پر از استرس و تنش مانند از دست دادن یکی از عزیزان نیز می تواند شروعی بر بی اشتهایی باشد.
- سواستفاده های فیزیکی و جنسی موجب مختل شدن شرایط روحی کودک می شود و باعث شروع بی اشتهایی می شود.

فاکتورهای بیولوژیکی و ژنتیکی در بی اشتهایی کودکان

- مطالعات نشان می دهد عوامل ژنتیکی می تواند موجب بی اشتهایی شود.
- کودکانی که در خانواده سابقه بیماری هایی مانند مشکلات کلیه، آرتروز، ورم مخاط روده بزرگ و سیروز دارند بیشتر در معرض خطر بی اشتهایی قرار دارند.

علائم بی اشتهایی در کودکان

همان طور که گفته شد کودکانی که بی اشتها هستند مقدار کمتری غذا می خورند که باعث کاهش شدید وزن آن ها می شود. این عامل مهم ترین و برجسته ترین علامت بی اشتهایی در کودکان است.

علائم فیزیکی در بی اشتهایی کودکان

خستگی
بی خوابی
یبوست
کم آبی بدن
کاهش فشار خون
پوست خشک
ضربان قلب نامنظم
ورم دست ها و پاها
از دست دادن انرژی
سرگیجه
پوسیدگی دندان

علائم رفتاری و احساسی در بی اشتهایی کودکان
افسردگی
انکار گرسنگی
ناراحتی و بدخلقی
ترس در افزایش وزن
ورزش شدید

کارهایی که فرزند شما انجام می دهد تا وزن اضافه خود را از دست بدهد:
نخوردن غذا
نخوردن غذا در مکان های عمومی
مصرف غذاهای کم کالری و کم چرب
چک کردن وزن بدن به طور مداوم
شکایت درباره وزن

درمان بی اشتهایی در کودکان
درمان بی اشتهایی در کودکان مختلف متفاوت است. در واقع درمان به دلیل بی اشتهایی مربوط می باشد. پزشک اولین کاری که انجام می دهد افزایش وزن کودک است بخصوص در کودکانی که از سوتغذیه رنج می برند.

روانشناس مشکلات رفتاری و روحی کودک را برطرف می کند و به افزایش وزن او کمک می کند.

درمان بی اشتهایی در کودکان با دارو و حمایت های روحی انجام می شود. و با کمک:
رساندن کودک به وزن نرمال
حل کردن مشکلات روحی، فیزکی و روانی
مصرف غذاهای سالم
حمایت های روحی برای غلبه بر استرس و افسردگی

در بی اشتهایی کودکان چه کاری می توانیم انجام دهیم؟
* هنگامی که متوجه شدید کودک شما مقدار کمتری غذا می خورد با پزشک مشورت کنید.
* لیستی از غذاهای سالم تهیه کنید و برای فرزند خود درست کنید.
* به فرزندتان اجازه ندهید غذا نخورد. می دانید که الگوی غذایی سالم شامل سه وعده غذا در روز می باشد که شامل غذاهای سالم و مغذی است.
* به فرزند خود آموزش دهید زندگی فعالی داشته باشد. به او توصیه کنید ورزش کند.
* برای فرزندان خود وقت بگذارید. به حرفهای آنها گوش کنید و احساس آن ها را راجبه زندگی بپرسید.
* درباره وزن کودک، شکل ظاهری او و سایز او انتقاد نکنید.