۱۳۳۳۳۹
۳۴۳۱
۳۴۳۱

خودمراقبتی زنان، پس از زایمان (۱)

دوره‌ي پس از زايمان دوره‌ي بسيار مهمي از نظر تغييرات احساسي، اجتماعي و فيزيكي براي بيشتر زنان است. هدف اصلي مراقبت‌هاي پس از زايمان، شناسايي مشكلات سلامت مادر مراحل اوليه است.

دوره‌ي پس از زايمان دوره‌ي بسيار مهمي از نظر تغييرات احساسي، اجتماعي و فيزيكي براي بيشتر زنان است. هدف اصلي مراقبت‌هاي پس از زايمان، شناسايي مشكلات سلامت مادر و نوزاد در مراحل اوليه است.

افسردگي پس از زايمان، تعداد زيادي از مادران جديد را مبتلا مي‌كند. افسردگي را مي‌توان از طرق دارويي و يا مشاوره‌هاي حمايتي و يا درمان‌هاي شناختي - رفتاري تحت درمان قرار داد. همه‌ي افرادي كه در سيستم خدمات سلامت مادر و نوزاد فعاليت مي‌كنند بايد ميزان تمايل و نياز مادر را براي روش‌هاي جلوگيري از بارداري پس از زايمان در آخرين سه ماهه‌ي بارداري ارزيابي كنند. انواع IUD و روش‌هاي هورموني، روش‌هاي بسيار موثر و بي‌خطر جلوگيري از بارداري هستند.
اختلالات عملكرد مثانه مشكل بسيار مهمي در بسياري از زنان پس از زايمان است و ورزش‌هاي عضلات كف لگن مي‌توانند به عنوان جلوگيري و درمان بي‌اختياري ادرار بسيار موثر باشد. بي‌اختياري مدفوع و همچنين نوروپاتي اعصاب محيطي نيز در دوران پس از زايمان و ديرتر از آن نيز از عوارض شايع است كه نياز به توجه زيادتري را مي‌طلبد.

هدف اصلي مراقبت‌هاي پس از زايمان شناسايي مشكلات مادر و كودك در مرحله‌ي اول و همچنين تشويق شيردهي و كمك به خانواده جهت يك شروع موفق است. گر چه به صورت قراردادي، دوره‌ي نفاس از يك ساعت پس از خروج جفت، تا شش هفته پس از آن تعريف مي‌شود ولي اغلب مشكلات رواني - اجتماعي و فيزيولوژيك مانند افسردگي پس از زايمان، شيردهي، حمايت‌هاي پس از زايمان، مشكلات جنسي، روش‌هاي جلوگيري از بارداري و اختلالات عملكرد مثانه و ركتوم ممكن است تا بيش از يك سال نيز پابرجا بماند. شواهد نشان مي‌دهد كه حمايت‌هاي پس از زايمان بسيار مهم و از اجزاء اساسي سيستم مراقبتي مادر و كودك است و اين مساله به خصوص در افرادي كه فاكتورهاي خطر دارند، مي‌بايست بسيار بيشتر جلب توجه نمايد.

افسردگي پس از زايمان
شيوع افسردگي پس از زايمان (PPD) حدود ۱۴ درصد تخمين زده مي‌شود و حتي در مادران جوان‌تري كه حمايت خانوادگي و اجتماعي مناسبي ندارند از اين رقم نيز بيشتر است. اگر مادر سابقه‌ي اختلالات خلقي داشته باشد ميزان PPD ممكن است به ۱۰ تا ۴۰ درصد نيز برسد.

اختلالات خلقي پس از زايمان به طور كلي به سه دسته تقسيم مي‌شود:

۱- دلتنگي‌هاي پس از زايمان (maternal bues): كه شامل علائم گذراي افسردگي است كه اكثرا در طي ده روز پس از زايمان برطرف مي‌شود.

2- افسردگي پس از زايمان (Post Partum Depression)

۳- سايكوز پس از زايمان (Post Partum Psychosis): اين حالت نادر است و معمولا در طي دو هفته پس از زايمان رخ مي‌دهد كه از اورژانس‌هاي روانپزشكي مي‌باشد.

مطالعات مختلف اثرات روش‌هاي متفاوت را در درمان افسردگي پس از زايمان مورد بررسي قرار داده‌اند. در گروهي از مطالعات اثر تكنيك‌‌هاي روان درماني به تنهايي در درمان افسردگي پس از زايمان نشان داده شده‌اند و مشاوره‌ي حمايتي، رفتار درماني، درمان‌هاي سايكوديناميك همگي موثر بوده‌اند. در آخرين بررسي‌ها تاثير اسيدهاي چرب امگا3 مانند EPA و DHA، در افسردگي پس از زايمان نشان داده شده است و چنين نتيجه‌گيري شده كه هر چه ميزان مصرف و سطح خوني DHA پائين‌تر باشد ميزان شيوع افسردگي پس از زايمان افزايش مي‌يابد.
همچنين اسيدهاي چرب امگا3 در رشد مغز جنين و شبكيه نيز ضروري‌اند و مصرف آنها در اواخر بارداري و اوايل دوران شيردهي مي‌تواند سبب رشد مطلوب مغز جنين شود. در رابطه با درمان‌هاي دارويي افسردگي، داروهايي مانند سرترالين، فلوكستين و پاروكستين در مطالعات مختلف موثر نشان داده شده است.

جلوگيري از بارداري در هنگام شيردهي
در هر سال ميليون‌ها زن در سراسر جهان نياز به روش‌هاي جلوگيري از بارداري پس از زايمان دارند. اين تصميم‌گيري در رابطه با زنان شيرده مشكل‌تر است چون هم نوع روش و هم زمان شروع روش جلوگيري ممكن است بر توليد شير و رشد نوزاد موثر باشد.

اثر ضدبارداري شيردهي
شيردهي به تنهايي داراي اثر پيشگيري از بارداري است و فاكتور مهمي در فاصله‌گذاري بين تولدها و كنترل مواليد در كشورهاي در حال توسعه است. سطح بالاي هورمون پرولاكتين كه در هنگام شيردهي ترشح مي‌شود مانع از ترشح ضرباني هورمون آزادكننده گونادوتروپين از هيپوتالاموس و به دنبال آن تداخل در عملكرد محور هيپوتالاموس، هيپوفيز، تخمدان مي‌شود كه در نهايت باعث ممانعت از ترشح هورمون استروژن و جلوگيري از تخمك‌گذاري مي‌شود.
در رابطه با شيردهي چند نكته را بايد متذكر شد. اولا: مادر در فواصل منظم يعني كمتر از چهار ساعت در روز و كمتر از شش ساعت در شب شيردهي داشته باشد و دوم اينكه شيردهي تقريبا انحصاري با شير مادر باشد يعني تغذيه‌ي كمكي نبايد بيشتر از پنج تا 10 درصد از كل تغذيه را شامل شود. لازم به ذكر است در صورت شروع تغذيه‌ي كمكي و يا برقرار شدن عادت ماهيانه، شانس تخمك‌گذاري و بارداري افزايش مي‌يابد.
ادامه دارد ...

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.