بارداری به روش آی وی اف، سرطان پستان می گیریم؟

درمان به کمک روش لقاح آزمایشگاهی (IVF) با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان همراه نیست
چندین دهه است که سرطان پستان یکی از رایج ترین بدخیمی های بین زنان در سراسر دنیا شناخته می شود. هر دو نوع استروژن و پروژسترون داخلی و خارجی، خطر ابتلا به سرطان پستان را تحت تاثیر قرار می دهند. از آن جایی که روش لقاح آزمایشگاهی به طور موقت باعث کاهش و افزایش سطح استرادیول و پروژسترون در مراحل مختلف می شود؛ ممکن است بر ابتلا به سرطان پستان تأثیر داشته باشد. به علت شیوع بالای سرطان پستان و تعداد زیاد زنانی که تحریک تخمدانی را برای انجام فرآیند لقاح آزمایشگاهی انجام می دهند؛ حتی کوچکترین ترین افزایش خطر ابتلا، پیامدهای مهمی در بهداشت عمومی به دنبال خواهد داشت. در مطالعات قبلی، بررسی خطر سرطان پستان بعد از درمان لقاح آزمایشگاهی به علت پیگیری های محدود، بی نتیجه ماند.یک تیم تحقیقاتی در هلند، خطرات بلند مدت سرطان پستان را بعد از تحریک تخمدان ها در بین 19158 زن که درمان لقاح آزمایشگاهی خود را بین سال های 1983 تا 1995 شروع کرده بودند و 5950 زن که درمان باروری غیر لقاح آزمایشگاهی را بین سال های 1980 تا 1995 آغاز کرده بودند، مورد بررسی قرار دارند. میانگین سنی در انتهای پیگیری این مطالعه، 54 سال برای گروه لقاح آزمایشگاهی و 55 سال برای گروهی بود که از روش لقاح آزمایشگاهی برای درمان ناباروری خود استفاده نکرده بودند.
بین ۲۵۱۰۸ زن ( سن متوسط در زمان شروع مطالعه ۳۳ سال و تعداد میانگین چرخه های لقاح آزمایشگاهی ۳.۶)، ۸۳۹ مورد سرطان پستان تهاجمی و ۱۰۹ مورد سرطان پستان درجا بعد از ۲۱ سال پیگیری رخ داده بود. آنالیزها نشان داد که خطر ابتلا به سرطان پستان در زنانی که تحت درمان لقاح آزمایشگاهی قرار گرفته بودند، تفاوت چندانی با جمعیت عمومی و حتی گروهی که از درمان لقاح آزمایشگاهی استفاده نکرده بودند، نداشت. شیوع تجمعی سرطان پستان در سن ۵۵ سالگی برای گروه لقاح آزمایشگاهی ۳ درصد و برای گروه غیر لقاح آزمایشگاهی ۲.۹ درصد بود.

خطر ابتلا با توجه به نوع داروهای باروری یا تشخیص ناباروری تفاوتی نداشت و بعد 20 سال یا بیشتر از گذشت درمان لقاح آزمایشگاهی، افزایش نیافت. خطر ابتلا در زنانی که 7 چرخه لقاح آزمایشگاهی یا بیشتر را طی کردند، در مقایسه با زنانی که تنها یک یا دو چرخه لقاح آزمایشگاهی را طی کرده بودند، به طرز قابل توجهی کاهش یافته بود. پاسخ ضعیف به چرخه اول لقاح آزمایشگاهی با کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان همراه بود.این یافته ها نشان دهنده عدم افزایش چشم گیر در احتمال ابتلا به سرطان پستان در زنانی است که درمان های لقاح آزمایشگاهی را انجام داده اند.