شیر دادن به نوزاد، مشکلات متداول

معمولا والدینی که به تازگی صاحب فرزند شده اند بدلیل تجربه نداشتن تمام حرکات نوزادشان برایشان عجیب است و آنرا غیر طبیعی میدانند .و مدام نگران هستند که البته بعضی از این نگرانی ها کاملا بجاست .به عنوان مثال نگرانی بسیاری از مادران، در هنگام شیر خوردن و جان گرفتن نوزادشان است. اما در این میان نوزادانی هم هستند که درست و حسابی شیر نمیخورند و آن را در دهان خود نگه میدارند. «بستگی به سن کودک، نگه داشتن شیر در دهان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اما پدران و مادران باید بدانند که نوزاد برای شیر خوردن و یا خوردن دارو از حالت مکش استفاده میکند و زبان خود را زیر سینه مادر، پستانک و یا قاشق قرار میدهد.» در این حالت به دلیل ساختار زبان نوزادان، حرکات زبان رو به بیرون است به همین دلیل شاید پدر و مادر تصور کنند کودک مشکلی دارد که شیر نمیخورد.

نشانه های نگهداشتن شیر در دهان را قوس زدن نوزاد ( مانند حالت کمر زدن در دراز و نشست) و غر زدن، غل زدن شیر در دهان نوزاد و حرکت سر به یک طرف همراه با گریه است و « ممکن است این نوزادان مشکل قورت دادن داشته باشند. همچنین برفک و التهاب دهان، ریفلاکس معده به مری، زخم بودن حلق، مشکلات تکاملی و مغزی، عدم هماهنگی عصبی و عضلانی حلق و حنجره، حالاتی که باعث پریدن شیر به اندامهای تنفسی می شود و یا ترس غریزی از خفه شدن از دیگر دلایلی هستند که باعث میشوند نوزاد شیر را در دهان خود نگه دارد». پدر و مادرها باید بدانند مهمترین نشانه این عارضه در نوزادان، اختلال در وزنگیری، زخم مری و خونریزی گوارشی است. در صورت اقدام نکردن و یا عدم پیشگیری از این مشکل، ممکن است دندانهای شیرخوار پوسیده شوند. البته اگر والدین زود متوجه شوند که نوزادشان شیر را در دهانش نگه میدارد، با روشهای سادهای میتوانند این مشکل را حل کنند. دکتر معتمد درباره این روشها توضیح میدهد:« برای جلوگیری یا درمان ریفلاکس معده که دلیل اصلی این مشکل است، مادران باید بعد از شیر دادن به نوزاد او را تا مدتی به حالت ایستاده نگه دارند. غذاها کم حجم و نیمه جامد باشند(رقیق نباشند) و در دفعات زیاد به کودک داده شوند. اطرافیان نوزاد نیز نباید سیگار و قلیان بکشند.»

درمان این مشکل بستگی به نوع تشخیص آن دارد. « اگر نگهداشتن شیر در دهان به دلیل مشکل عصبی و عضلانی باشد، والدین میتوانند به فوق تخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند. سپس از طریق روشهای گفتار درمانی و تحریک عضلات حلق و حنجره بتوانند این عارضه را در نوزادشان درمان کنند. اگر این مشکل باعث پوسیدگی شدید دندانها شود والدین باید برای درمان به دندانپزشک مراجعه کنند و در صورتی که نوزاد دارای ریفلاکس معده باشد معمولا قطره نیستاتین تجویز میشود. اما مهمترین عامل در درمان آن این است که در صورت ادامه داشتن آن، پدر و مادرها خود درمانی را کنار بگذارند و برای درمان فرزندشان به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنند.»