رفتار والدین با فرزند اول، چگونه باید باشد؟
زمانی که شما فرزند دیگری از جنس فرزند اول خود دارید، سعی میکنید لوازم او را، به خصوص آنهایی که گران هستند، سالم نگهدارید.
زمانی که تصمیم به دنیا اوردن فرزند دوم میگیریم باید توجه خاصی به فرزند اولمان داشته باشیم .فرزند اول همیشه به عنوان موشهای آزمایشگاهی شناخته میشوند زیرا پدر و مادر با آنها کودکیاری را میآموزند. تحقیقات نشان میدهد که فرزندان اول تحصیل کرده، مسئول، منظم و قابل اعتماد هستند زیرا والدینشان بلند پرواز و محافظه کار بودهاند.ما در اینجا جملاتی که والدین تنها به فرزندان اول خود میگویند، برایتان آورده ایم.
«لباست را خراب نکن، خواهر/برادرت هم باید از آن استفاده کند»
زمانی که شما فرزند دیگری از جنس فرزند اول خود دارید، سعی میکنید لوازم او را، به خصوص آنهایی که گران هستند، سالم نگهدارید. در این صورت میتوانید پول خود را صرف چیزهای دیگری به جز لباس و کفش و... کنید.
«تو باید الگوی خواهر/برادرت باشی»
فرزندان اول همیشه باید مسئول کارهای خود و الگویی برای فرزندان بعدی باشند، زیرا کوچکترها همیشه از آنها تقلید میکنند. بنابراین رفتار درست آنها از ضروریات است.
«من نگفتم تو مقصری»
دو کودک در حال بازی با همدیگر هستند که ناگهان فرزند دوم گریه میکند. شما میروید تا دلیل آن را پیدا کنید. اولین جملهای که فرزند اول به شما خواهد گفت این است: «من مقصر نیستم.» در این موقعیت شما به او میگویید: «من نگفتم که تو مقصری ولی حالا که حالت دفاعی به خودت گرفتی باید از تو سوال هایی بپرسم.»
«او از تو یاد میگیرد»
ممکن است فرزند اولتان به شما بگوید که چرا خواهر/ برادرش چنین رفتاری میکند. شما در جواب به او میگویید: «زیرا هنوز نمیداند چگونه رفتار کند. او برای یادگیری به تو احتیاج دارد.» بنابراین ما تمام مسئولیتها را گردن فرزند اول میاندازیم.
«تو باید بهتر بدانی»
فرزندان دوم همیشه میتوانند از زیر بار اشتباهات خود شانه خالی کنند اما فرزندان اول خیر. اگر از فرزندان اول خانواده بپرسید، به شما خواهند گفت که این موضوع همیشه برای آنها آزار دهنده بوده است. این که از فرزندتان انتظار داشته باشید، خوب است اما برای کودکتان عادلانه نیست به خصوص اگر تنها مخاطب شما او باشد.
«او از تو تقلید میکند چون دوستت دارد»
گاهی فرزند اول با اعتراض نزد شما میآید: «چرا هر کاری من انجام میدهم، او هم انجام میدهد؟» شما در پاسخ به او میگویید: «تقلید نشانه دوست داشتن است.» شاید برای ما این رفتار جذاب باشد اما هر کسی به فضای شخصی خود احتیاج دارد.
«لباست را خراب نکن، خواهر/برادرت هم باید از آن استفاده کند»
زمانی که شما فرزند دیگری از جنس فرزند اول خود دارید، سعی میکنید لوازم او را، به خصوص آنهایی که گران هستند، سالم نگهدارید. در این صورت میتوانید پول خود را صرف چیزهای دیگری به جز لباس و کفش و... کنید.
«تو باید الگوی خواهر/برادرت باشی»
فرزندان اول همیشه باید مسئول کارهای خود و الگویی برای فرزندان بعدی باشند، زیرا کوچکترها همیشه از آنها تقلید میکنند. بنابراین رفتار درست آنها از ضروریات است.
«من نگفتم تو مقصری»
دو کودک در حال بازی با همدیگر هستند که ناگهان فرزند دوم گریه میکند. شما میروید تا دلیل آن را پیدا کنید. اولین جملهای که فرزند اول به شما خواهد گفت این است: «من مقصر نیستم.» در این موقعیت شما به او میگویید: «من نگفتم که تو مقصری ولی حالا که حالت دفاعی به خودت گرفتی باید از تو سوال هایی بپرسم.»
«او از تو یاد میگیرد»
ممکن است فرزند اولتان به شما بگوید که چرا خواهر/ برادرش چنین رفتاری میکند. شما در جواب به او میگویید: «زیرا هنوز نمیداند چگونه رفتار کند. او برای یادگیری به تو احتیاج دارد.» بنابراین ما تمام مسئولیتها را گردن فرزند اول میاندازیم.
«تو باید بهتر بدانی»
فرزندان دوم همیشه میتوانند از زیر بار اشتباهات خود شانه خالی کنند اما فرزندان اول خیر. اگر از فرزندان اول خانواده بپرسید، به شما خواهند گفت که این موضوع همیشه برای آنها آزار دهنده بوده است. این که از فرزندتان انتظار داشته باشید، خوب است اما برای کودکتان عادلانه نیست به خصوص اگر تنها مخاطب شما او باشد.
«او از تو تقلید میکند چون دوستت دارد»
گاهی فرزند اول با اعتراض نزد شما میآید: «چرا هر کاری من انجام میدهم، او هم انجام میدهد؟» شما در پاسخ به او میگویید: «تقلید نشانه دوست داشتن است.» شاید برای ما این رفتار جذاب باشد اما هر کسی به فضای شخصی خود احتیاج دارد.
پ
منبع:
ایران نی نی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼