مکیدن انگشت در کودکان، علت چیست؟

عکس العمل والدین نسبت به انگشت مکیدن کودکشان با یکدیگر تفاوت دارد ، عده ای از والدین فکر میکنند فرزندشان نباید این کار را انجام دهد و عده ای دیگر احساس می کنند این کار فرزندشان اشکالی ندارد . به خاطر همین مسأله والدین بسیاری نمیدانند که آیا این کار فرزندشان درست است یا نه.

کودکان با مکیدن انگشتان ، به آرامش می رسند. آنها به همان دلیلی که پستانک یا شیشه میخورند ، انگشتشان را نیز می مکند. انگشت کودک همیشه همراه اوست و مثل پستانک یا شیشه نیست که به دنبالش بگردد ، بنابراین هر وقت کودک به آن نیاز داشت به سراغش می رود و آن را می مکد.

بچه ای که انگشتش را می مکد ، راحت تر ساکت و آرام می شود و همیشه نیاز ندارد که والدینش او را آرام کنند. گاهی بچه ها تا سنین پنج یا شش سالگی یا حتی بیشتر نیز انگشتشان را می مکند. معمولا انگشت مکیدن بچه ها تا قبل از رفتن به دبستان کم میشود و گاهی نیز حتی زمانی که به مدرسه می روند ، شب ها هنگام خوابیدن انگشتان را می مکند.

گاهی اوقات نیز هر وقت آنها دچار اضطراب شوند - مثلا وقتی شما اسباب کشی می کنید و به خانه ی دیگری می روید و یا وقتی دوباره بچه دار می شوید - آنها به مکیدن انگشتشان شروع می کنند بعضی از متخصصان کودک حتی والدین را تشویق می کنند کودکانشان را به این کار وادار کنند.

به نظر آنها این کار برای بچه ها مفید است. آنها بر این باورند که مکیدن انگشت یک روش طبیعی برای کودک است تا بتواند به آرامش برسد. عده ای دیگر از پزشکان معتقدند که کودکی که از شیر مادر تغذیه می کند نیاز غریزی مکیدنش ارضا میشود و دیگر لازم نیست که انگشتش را بمکد.

عده ای دیگر از متخصصان نیز براین باورند که این کار کودکان اصلا درست نیست و باعث آسیب رساندن به دندان های آنها میشود. نظر والدین نیز مثل متخصصان کودک ، در زمینه ی انگشت مکیدن ، تفاوت دارد. بسیاری از والدین از این کار فرزندشان خوششان نمی آید ، ولی با این وجود اگر کسی به آنها بگوید که چرا کودکشان انگشتش را می خورد ، ناراحت نمیشوند.

دوستان ، آشنایان و اقوام ممکن است به والدین شکایت کنند و بگویند که آنها نباید به فرزندشان اجازه دهند که انگشتش را بخورد. بسیاری از خانواده ها فکر میکنند فرزندشان به این کار عادت خواهد کرد.

عده ای دیگر نیز نگران فرزندشان هستند و فکر می کنند که مکیدن انگشت باعث اختلال در ریشه ی دندان های کودکشان می شود. آنها نمی دانند که این کار فرزندشان چقدر طول می کشد و آنها چه موقع دست از مکیدن انگشتشان برمی دارند. آنها شک دارند که آیا باید مانع این کار فرزندشان شوند یا خیر؟ عده از والدین نیز مدام نگران انگشت مکیدن فرزندشان هستند و سعی می کنند مانع این کار فرزندشان شوند.

وظیفه ی والدین چیست؟
آیا آنها باید هر وقت که می بینند کودکشان انگشتش را می مکد. سریع به او غذا بدهند تا او این کار را انجام ندهد؟ یا این که آنها باید این کار را کاملا طبیعی و از روی عادت کودکشان بدانند و هرچند آن را دوست ندارند ، مانع این کار کودکشان نشوند؟

یا این که آنها اصلا نباید به فرزندشان اجازه دهند که انگشتش را بمکد ، روش آخر اصلا مفید نیست و والدین به نتیجه ای نخواهند رسید ، چون آنها نمیتوانند انگشت کودک را از او بگیرند تا او انگشتش را نمکد.

اگر آنها انگشت کودک را از دهانش بیرون بیاورند ، کودک شروع می کند به گریه کردن و بلافاصله دوباره انگشتش را در دهانش خواهد گذاشت ، حتی اگر آنها ماده ای تلخ یا بد مزه به انگشت کودک بزنند تا کودک انگشتش را نخورد ، باز به نتیجه نمی رسند و این بار باعث کج خلقی و عصبانیت طفل میشود.

مکیدن انگشت به کودک آرامش می دهد. حال هر قدر والدین مانع این کار او شوند ، او بیشتر به مکیدن انگشتش تمایل پیدا می کند تا به آرامش برسد. وقتی کودک میترسد و احساس ناامنی می کند ، بیشتر به مکیدن انگشتش علاقه پیدا میکند.

والدین ممکن است احساس کنند که کودک با این کارش با آنها مخالفت می کند و بچه ی آنها لجباز و یکدنده است ، ولی واقعیت چیز دیگری است. کودکان خیلی دوست دارند والدینشان را خوشحال کنند ولی از طرفی دیگر آنها با مکیدن انگشتشان به آرامش می رسند و نمیتوانند این کار را ترک کنند ، کودک چهارساله ای که می داند والدینش از انگشت مکیدن او ناراحت میشوند ، مخفیانه این کار را انجام می دهد.

والدینی که دوست ندارند فرزندشان انگشتش را بمکد ، نباید بیش از حد به او فشار بیاورند و این کار آنها باعث می شود که ، او خود به خود انگشت مکیدن را کنار بگذارد. مشکل دیگری که ممکن است برای والدینی که به کودکشان سخت گیری می کنند ، پیش آید ، این است که وقتی فرزندشان بزرگتر می شود و متوجه میشود والدینش از این کار او متنفر بوده اند ، احساس بدی پیدا میکند.

والدینی که به فرزندشان می گویند : (( انگشت رو نخور ، من از این کارت بدم میاد ))، باعث می شوند فرزندشان از خودش متنفر شود. والدین باید به گذشته ی خودشان و مشکلاتی که حل آنها در آن دوران برایشان سخت بود ، فکر کنند و به فرزندشان فشار نیاورند .

بهترین کاری که در این شرایط می توانید انجام دهید ، این است که صبور باشید و شرایط را تحمل کنید. سعی کنید حداقل تا زمانی که فرزندتان به مدرسه نرفته ، او را مجبور به ترک این عادت نکنید و به او فشار نیاورید.

معمولا بچه ها در سنین شش تا هفت سالگی خودشان این عادت را ترک می کنند ، آنها وقتی به مدرسه می روند و می بینند که هم سن و سالانشان این کار را نمی کنند و وقتی متوجه می شوند که این کار جلوی جمع خوب نیست ، خودشان انگشت مکیدن را کنار می گذارند.