تکنیک های تنفسی زایمان، بخوانید و انجام دهید!
فارغ از اینکه چه نوع زایمانی را تجربه خواهید کرد، تکنیک های تنفس در زایمان می‌تواند انجام آن را سریع‌تر و آسان‌تر کند.
فارغ از اینکه چه نوع زایمانی را تجربه خواهید کرد، تکنیک های تنفس در زایمان می‌تواند انجام آن را سریع‌تر و آسان‌تر کند. تمرین مداوم این روش‌ها در هفته‌های پایانی بارداری می‌تواند شما را از مصرف داروهای مسکن در زمان زایمان بی نیاز نماید. در صورتی که به کلاس های تمرین زایمان مراجعه نمایید بدون شک با روش لاماز و دیگر تکنیک‌های تنفس آشنا خواهید شد. با اینکه روش‌های مختلفی وجود دارد، اما هدف همگی این تمرین‌ها این است که به شما یاد بدهند تا در زمان زایمان بر روی بدن و انرژی‌تان کنترل داشته باشید.
تنفس با سرعت یکنواخت
هنگامی که انقباضات زایمان در شما به قدری شدت پیدا کنند که باعث شوند حرف‌تان را نیمه کاره رها کنید یا از انجام کاری دست برداشته درنگ نمایید، زمان آن رسیده است که از تکنیک تنفس سرعت یکنواخت تان استفاده نمایید. تکنیک تنفس با سرعت یکنواخت یکی از تکنیک های تنفس در زایمان است که باید هر روز و حداقل از 2 ماه قبل از تاریخ زایمان‌تان به تمرین آن بپردازید. برای تمرین این تکنیک کارهای زیر را انجام دهید:
یک نفس عمیق بکشید و ریه‌هایتان را کامل از هوا پر و خالی نمایید.
با تمرکز بر روی نقطه‌ای روی دیوار یا سقف انرژی‌تان را هدایت نمایید.
هنگامی که مربی‌تان به شما می‌گوید "انقباض شروع شد"، 5 تا 10 دم و بازدم عمیق را در مدت یک دقیقه انجام دهید. در هنگام دم، دستان‌تان را بر روی قسمت پایینی شکم‌تان قرار داده به آرامی به روبه بالا و به سمت دنده‌ها فشار بیاورید و همزمان با بازدم دستان‌تان را رها نمایید. ماساژ دادن رحم در هنگام انقباض می‌تواند در کاهش درد بسیار موثر باشد. مربی‌تان گذر زمان در یک دقیقه‌ها را در بازه‌های 15 ثانیه‌ای به شما اعلام می‌کند تا بتوانید گذر زمان و زمان اوج هر انقباض را در نظر داشته باشید.
هنگامی که مربی‌تان می‌گوید "انقباض تمام شد" تنفس‌تان را به حالت عادی برگردانید.
تنفس با سرعت یکنواخت‌تان را در تمامی حالت‌های قرارگیری هنگام زایمان تمرین نمایید؛ نشستن بر روی صندلی، تکیه دادن به بالش، دراز کشیدن به پهلو، ایستاده.
تنفس با سرعت یکنواخت بهبود یافته: در درد زایمان مرحله‌ی 1 فعال (هنگامی که دهانه‌ی رحم در حدود 5 سانتی‌متر گشاد شده است) نفس‌های کند و عمیق روش تنفس با سرعت یکنواخت برای کمک به شما در طی کردن انقباضات کافی نیستند. زمان آن رسیده است که سرعت تنفس یکنواخت‌تان را متناسب با شرایط زایمان بهبود دهید. این روش تنفسی را حداقل از 6 هفته قبل از زایمان تمرین نمایید. تمرین روزانه‌ی این تکنیک می‌تواند به شما کمک کند تا واکنش‌های سریعی نسبت به دستورات مربی‌تان داشته باشید:
یک نفس عمیق و آرامش‌بخش بکشید.
هنگامی که مربی‌تان می‌گوید "انقباض شروع شد" با تنفس آرام شروع نمایید. همزمان با جلو رفتن و شدیدتر شدن انقباض، سرعت دم و بازدم‌تان را بالا ببرید. اگر احساس سرگیجه نمودید، به این معنی است که میزان اکسیژنی که توسط دم دریافت می‌کنید از میزانی که در بازدم خارج می‌نمایید بیشتر است؛ اگر حس نمودید نفس‌هایتان کم عمق است، احتمالا هوایی که خارج می‌کنید از دم‌تان بیشتر است.
ماساژی که در بالا گفته شد در این مرحله نیز می‌تواند به شما کمک نماید تا علاوه بر کنترل زمان، انقباض را راحت‌تر پشت سر بگذارید. اگرچه برخی خانم‌ها در این مرحله این احساس را برنمی‌تابند و باید آن را متوقف نمایند. می‌توانید به جای آن از همسرتان بخواهید ران‌ها یا کمرتان را ماساژ دهد.
تنفس در هنگام گذار و فشار دادن (تکنیک های تنفس در زایمان)
هدف از انجام تنفس کنترل شده در هنگام گذار و مرحله‌ی دوم زایمان این است که از فشار دادن تا زمانی که پزشک یا ماما به شما می‌گوید دهانه‌ی رحم به اندازه‌ی کافی گشوده شده است خودداری نمایید. شما در این مرحله فشار زیادی را در رحم‌تان متحمل می‌شوید و نیاز به تنفس خاصی دارید تا جلوی میل‌تان به فشار دادن و تلاش زودهنگام برای خروج فرزندتان را بگیرید. این مساله بسیار مهم است زیرا اگر زودتر از موعد اقدام به فشار دادن و زور زدن نمایید با تورم و خراشیدگی‌های بیشتری در ناحیه‌ی دهانه‌ی رحم مواجه خواهید شد. از تکنیک‌های زیر استفاده نمایید:
هنگامی که مربی‌تان به شما می‌گوید "انقباض شروع شد" نفسی عمیق بکشید؛ سپس چندین بار نفس بریده و سریع هوای بیشتری به درون ریه‌تان وارد کنید.
هنگامی که مربی‌تان می‌گوید "تمایل" به جای اینکه هوا را با یک بازدم خارج نمایید، شمعی را جلوی‌تان تصور کرده، لب‌هایتان را به شکل حرف O در بیارید و سعی کنید شمع را فوت نمایید.
تنفس با سرعت یکنواخت
هنگامی که انقباضات زایمان در شما به قدری شدت پیدا کنند که باعث شوند حرف‌تان را نیمه کاره رها کنید یا از انجام کاری دست برداشته درنگ نمایید، زمان آن رسیده است که از تکنیک تنفس سرعت یکنواخت تان استفاده نمایید. تکنیک تنفس با سرعت یکنواخت یکی از تکنیک های تنفس در زایمان است که باید هر روز و حداقل از 2 ماه قبل از تاریخ زایمان‌تان به تمرین آن بپردازید. برای تمرین این تکنیک کارهای زیر را انجام دهید:
یک نفس عمیق بکشید و ریه‌هایتان را کامل از هوا پر و خالی نمایید.
با تمرکز بر روی نقطه‌ای روی دیوار یا سقف انرژی‌تان را هدایت نمایید.
هنگامی که مربی‌تان به شما می‌گوید "انقباض شروع شد"، 5 تا 10 دم و بازدم عمیق را در مدت یک دقیقه انجام دهید. در هنگام دم، دستان‌تان را بر روی قسمت پایینی شکم‌تان قرار داده به آرامی به روبه بالا و به سمت دنده‌ها فشار بیاورید و همزمان با بازدم دستان‌تان را رها نمایید. ماساژ دادن رحم در هنگام انقباض می‌تواند در کاهش درد بسیار موثر باشد. مربی‌تان گذر زمان در یک دقیقه‌ها را در بازه‌های 15 ثانیه‌ای به شما اعلام می‌کند تا بتوانید گذر زمان و زمان اوج هر انقباض را در نظر داشته باشید.
هنگامی که مربی‌تان می‌گوید "انقباض تمام شد" تنفس‌تان را به حالت عادی برگردانید.
تنفس با سرعت یکنواخت‌تان را در تمامی حالت‌های قرارگیری هنگام زایمان تمرین نمایید؛ نشستن بر روی صندلی، تکیه دادن به بالش، دراز کشیدن به پهلو، ایستاده.
تنفس با سرعت یکنواخت بهبود یافته: در درد زایمان مرحله‌ی 1 فعال (هنگامی که دهانه‌ی رحم در حدود 5 سانتی‌متر گشاد شده است) نفس‌های کند و عمیق روش تنفس با سرعت یکنواخت برای کمک به شما در طی کردن انقباضات کافی نیستند. زمان آن رسیده است که سرعت تنفس یکنواخت‌تان را متناسب با شرایط زایمان بهبود دهید. این روش تنفسی را حداقل از 6 هفته قبل از زایمان تمرین نمایید. تمرین روزانه‌ی این تکنیک می‌تواند به شما کمک کند تا واکنش‌های سریعی نسبت به دستورات مربی‌تان داشته باشید:
یک نفس عمیق و آرامش‌بخش بکشید.
هنگامی که مربی‌تان می‌گوید "انقباض شروع شد" با تنفس آرام شروع نمایید. همزمان با جلو رفتن و شدیدتر شدن انقباض، سرعت دم و بازدم‌تان را بالا ببرید. اگر احساس سرگیجه نمودید، به این معنی است که میزان اکسیژنی که توسط دم دریافت می‌کنید از میزانی که در بازدم خارج می‌نمایید بیشتر است؛ اگر حس نمودید نفس‌هایتان کم عمق است، احتمالا هوایی که خارج می‌کنید از دم‌تان بیشتر است.
ماساژی که در بالا گفته شد در این مرحله نیز می‌تواند به شما کمک نماید تا علاوه بر کنترل زمان، انقباض را راحت‌تر پشت سر بگذارید. اگرچه برخی خانم‌ها در این مرحله این احساس را برنمی‌تابند و باید آن را متوقف نمایند. می‌توانید به جای آن از همسرتان بخواهید ران‌ها یا کمرتان را ماساژ دهد.
تنفس در هنگام گذار و فشار دادن (تکنیک های تنفس در زایمان)
هدف از انجام تنفس کنترل شده در هنگام گذار و مرحله‌ی دوم زایمان این است که از فشار دادن تا زمانی که پزشک یا ماما به شما می‌گوید دهانه‌ی رحم به اندازه‌ی کافی گشوده شده است خودداری نمایید. شما در این مرحله فشار زیادی را در رحم‌تان متحمل می‌شوید و نیاز به تنفس خاصی دارید تا جلوی میل‌تان به فشار دادن و تلاش زودهنگام برای خروج فرزندتان را بگیرید. این مساله بسیار مهم است زیرا اگر زودتر از موعد اقدام به فشار دادن و زور زدن نمایید با تورم و خراشیدگی‌های بیشتری در ناحیه‌ی دهانه‌ی رحم مواجه خواهید شد. از تکنیک‌های زیر استفاده نمایید:
هنگامی که مربی‌تان به شما می‌گوید "انقباض شروع شد" نفسی عمیق بکشید؛ سپس چندین بار نفس بریده و سریع هوای بیشتری به درون ریه‌تان وارد کنید.
هنگامی که مربی‌تان می‌گوید "تمایل" به جای اینکه هوا را با یک بازدم خارج نمایید، شمعی را جلوی‌تان تصور کرده، لب‌هایتان را به شکل حرف O در بیارید و سعی کنید شمع را فوت نمایید.
این الگو را چندین بار تکرار نمایید. بسیاری از پزشکان این روش را با نام "شش دم کوتاه و یک فوت" می‌شناسند. فوت کردن هوا به سمت بیرون، مانع فشار وارد کردن برای خروج جنین می‌شود.
هنگامی که زمان فشار آوردن فرا برسد، باید از همه‌ی بدن‌تان برای وارد کردن فشار لازم هم راستا با انقباض برای خروج جنین استفاده کنید. پس نفس‌های عمیقی بکشید.
با همه‌ی توان‌تان انرژی بگذارید. هنگامی که با فشار ماهیچه‌های پایین شکم‌تان را منقبض کرده فشار بر روی دیافراگم‌تان وارد می‌نمایید، هوا را به آرامی از ریه‌ها خارج کنید. فرزندتان را تجسم کنید که در مسیر خروج از رحم و تولد در حال حرکت کردن است و در حالتی قرار بگیرید که جاذبه به شما کمک نماید.
بین انقباض‌ها فشار وارد نیاورید؛ از این فرصت برای استراحت و تجدید قوایتان استفاده کنید.
این تنفس مخصوص خروج نوزاد را در حالت‌های مختلف زایمان تمرین نمایید تا حالت مطلوب‌تان را شناسایی کنید. اما به خاطر داشته باشید در هنگام تمرین برای خروج نوزاد فشار وارد نکنید زیرا که هنوز برای این کار خیلی زود است.
با همه‌ی توان‌تان انرژی بگذارید. هنگامی که با فشار ماهیچه‌های پایین شکم‌تان را منقبض کرده فشار بر روی دیافراگم‌تان وارد می‌نمایید، هوا را به آرامی از ریه‌ها خارج کنید. فرزندتان را تجسم کنید که در مسیر خروج از رحم و تولد در حال حرکت کردن است و در حالتی قرار بگیرید که جاذبه به شما کمک نماید.
بین انقباض‌ها فشار وارد نیاورید؛ از این فرصت برای استراحت و تجدید قوایتان استفاده کنید.
این تنفس مخصوص خروج نوزاد را در حالت‌های مختلف زایمان تمرین نمایید تا حالت مطلوب‌تان را شناسایی کنید. اما به خاطر داشته باشید در هنگام تمرین برای خروج نوزاد فشار وارد نکنید زیرا که هنوز برای این کار خیلی زود است.
منبع:
مجله اینترنتی ستاره
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼