عفونت آمیزشی در زنان، شایع ترین آنها

زگیل تناسلی یکی از عفونت‌های آمیزشی بسیار رایج است که ویروس آن ویروس پاپیلوم انسانی است. در این مقاله با راه‌های گسترش، پیشگیری و درمان زگیل تناسلی آشنا می‌شوید.

عفونت ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی HPV (معروف به زگیل تناسلی)، حداقل ۵۰ درصد افرادی را که در رابطه جنسی هستند، مبتلا می‌کند. اغلب خود افراد تا زمانی که علایم به خوبی مشخص شوند، متوجه این عفونت نمی شوند.

برخی از انواع این بیماری، فرد را به سرطان دهانه رحم یا سرطان مقعد و یا سرطان آلت تناسلی می کند. بیش از 100 نوع ویروس در دسته ویروس پاپیلوم انسانی قرار دارند. در واقع واژه پاپیلوم به نوعی زگیل اشاره دارد.

این ویروس در سلول های اپیتلیال بدن زندگی می کنند.سلول های اپیتلیال، باریک و پهن بوده و روی سطح پوست و همچنین سطح واژن، مقعد، گردن رحم، آلت تناسلی مردان، دهان و گلو قرار دارند. از ۱۰۰ نوع ویروس پاپیلوم، ۶۰ نوع آن، ایجاد زگیل روی دست و یا پاها می کنند.۴۰ نوع دیگر آن هم با رابطه جنسی منتقل می شوند و به غشاء های مخاطی بدن، مانند لایه های مرطوب اطراف مقعد و ناحیه تناسلی وارد می شوند.

نحوه گسترش زگیل تناسلی

ویروس های پاپیلوم انسانی به وسیله پوست ناحیه تناسلی، غشاء های مخاطی، یا مایعات بدن فرد مبتلا، به دیگری و از طریق انواع روابط جنسی، منتقل می شود. استفاده از کاندوم نمی تواند خطر ابتلا را صددرصد از میان بردارد.

نوع پرخطر و یا کم خطر زگیل تناسلی

تمام ۴۰ نوع ویروسی که از راه جنسی منتقل می شوند، مشکلات جسمی حادی به وجود نمی آورند. برخی از انواع این ویروس ها خطرناک هستند. از جمله، ویروس های ۱۶HPV و ۱۸HPV که ۷۰درصد سرطان دهانه رحم را موجب می شوند و HPVهای ۵۸، ۵۲، ۴۵، ۳۳و ۳۱ نیز خطرناک هستند. ویروس های ۶ HPVو ۱۱، ۹۰ درصد زگیل های تناسلی را به وجود می آورند اما به ندرت به سرطان تبدیل می شوند. زگیل های تناسلی معمولا شبیه برآمدگی ها و یا گل کلم به نظر می رسند و معمولا هفته ها و یا ماه ها پس از ابتلا، مشخص می شوند.

شیوع ویروس پاپیلوم انسانی

بنابر تحقیقات مشخص شده است که تقریبا سه چهارم افرادی که فعالیت جنسی دارند و بین 15 تا 49 ساله هستند، استعداد ابتلا شدن به این بیماری را دارند. احتمال ابتلا افراد اگر هریک از سه وضعیت زیر را داشته باشند، بسیار زیاد است:

از سنین کم، رابطه جنسی داشته اند.

بیش از یک شریک جنسی داشته اند.

با فردی در ارتباط هستند که چند شریک جنسی دارد.

شرایط بدن هنگام ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی

بیشتر مواقع علایم خاصی ندارد و حتی گاهی اوقات بدن پس از مدتی، خودبه خود آن را درمان می کند و برخی از افراد هرگز نمی فهمند که به این ویروس آلوده بوده اند.

تحقیقات نشان داده است که گاهی اوقات این بیماری در 90 درصد از زنان مبتلا، دو سال پس از آلوده شدن بروز می کند. معمولا انواع خطرناک این ویروس بادوام باقی مانده و موجب تغییرات ناهنجاری در سلول های دهانه رحم و یا آلت تناسلی مردان و در نهایت سرطان می شوند.

روش های پیشگیری از زگیل تناسلی

روش هایی برای کم کردن خطر آلوده شدن به این ویروس وجود دارد، از جمله واکسینه شدن با واکسن HPV و پرهیز از داشتن رابطه جنسی با افراد مختلف. دو نوع واکسن به نام های گارداسیل و سرواریکس در حال حاضر وجود دارد که در پیشگیری از ابتلا به این بیماری موثر هستند. گارداسیل به جلوگیری از آلوده شدن به ویروسی که اکثر موارد سرطان دهانه رحم را موجب می شود، می پردازد. سرواریکس نیز می تواند جلوی ابتلا به سرطان را بگیرد.

چون واکسن تنها می ‌تواند از عفونت پیشگیری کند و قادر نیست عفونت موجود را درمان نماید، واکسیناسیون افراد باید پیش از آغاز فعالیت جنسی آنها صورت گیرد.زنان باید، علاوه بر استفاده از این واکسن، با انجام پاپ اسمیر از خود محافظت نمایند. پاپ اسمیر رایج‌ ترین تست برای کمک به ردیابی سرطان گردن رحم است.

با انجام پاپ اسمیر می ‌توان سلول ‌های پیش سرطانی را پیدا نمود و آنها را پیش از تبدیل شدن به سلول ‌های سرطانی از بدن خارج کرد. محققان دریافته‌ اند که با ادغام نمودن پاپ اسمیر و تستی که برای ردیابی HPV در زنان طراحی شده است می‌توان دقیق ‌ترین نتایج را به دست ‌آورد.

درمان زگیل تناسلی

متاسفانه درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما خبر خوب اینکه بیشتر مواقع، عفونت به خودی خود از بین می رود. یا به اندازه ای ضعیف می شوند که روی بدن اثر مخربی نمی گذارند. البته عفونتی که فعال نیست، زمانی که سیستم ایمنی بدن ضعیف است، به صورت فعال درمی آید.

زگیل و ضایعات پیش سرطانی را می توان با درمان انجمادی از میان برداشت. در این روش زگیل در معرض سرما و کاهش دما قرار می گیرد. روش دیگری نیز به نام حلقه الکتریکی وجود دارد که در آن با استفاده از جریان برق، بافت های غیرطبیعی معدوم می شوند.

گاهی اوقات هم به تشخیص پزشک با عمل جراحی، زگیل ها برداشته می شوند. داروهای موضعی مانند کرم ها، نیز برای درمان زگیل های تناسلی مفیدند. اما برطرف شدن زگیل به معنای این نیست که شخص به HPV، آلوده نیست. امکان دارد زگیل ها باز هم برگردند.

منبع: زندگی آنلاین