گریه کردن کودک، راه ارتباط در کشوری بیگانه!

پسرم ۲۲ ماه است و تازه وارد مهد کودک شده است، چون ما در خانه فارسی صحبت می کنیم و انگلیسی بلد نیست وقتی مربیان مهد کودک با او صحبت می کنند یا از او چیزی می خواهند که انجام دهد متوجه نمی شود.

سوال:

من و همسر و فرزندم در کانادا زندگی می کنیم. پسرم ۲۲ ماه است و تازه وارد مهد کودک شده است. چون ما در خانه فارسی صحبت می کنیم و انگلیسی بلد نیست وقتی مربیان مهد کودک با او صحبت می کنند یا از او چیزی می خواهند که انجام دهد متوجه نمی شود و وقتی به زور آن کار را انجام می دهند شروع به گریه می کند. آیا این روند در روحیه او تاثیر بدی دارد؟ چگونه با او برخورد کنم؟ و از مربیان بخواهم چگونه با او برخورد کنند؟ وقتی گریه می کند حتی حرفهای محبت آمیز آنها را درک نمی کند و معمولا به گریه او در برابر خواسته های نابجایش بی توجهی می شود. آیا این بی توجهی در برابر خواسته های نابجای او تاثیر بدی دارد؟ با سپاس

جواب:

دوست عزیز شما کودک را در یک تعارض رفتاری قرار داده اید از طرفی در محیطی زندگی می کنید که زبان و فرهنگشان متفاوت است و کودک را در محیط همین اجتماع یعنی مهدکودک قرار داده اید و از طرفی زبان این فرهنگ و محیط را به او اموزش نداده اید. کودک و البته هر انسانی برای دوام اوردن در چنین محیطی نیاز به ارتباط برقرار کردن دارد اما در حال حاضر هم مجبور است چنین محیطی را تحمل کند هم راه ارتباطی را بلد نیست. مسلم است که تاثیر نامطلوبی در روحیه او خواهد گذاشت بنابراین 2راه کار برای شما وجود دارد یا زبان انگلیسی را باید به او یاد دهید بعد او را به مهد بفرستید یا کلا از فرستادن او به چنین محیط هایی که خودش مجبور باشد به تنهایی ارتباط برقرار کند منصرف شوید.