عدم رشد نوزاد، آلاینده‌ها چه نقشی دارند؟
نوزادان به‌دلیل نارسی آناتومیک و فیزیولوژیکی و همچنین اینکه تا پیش‌از شکل‌گیری کامل اعضای بدنشان ساختار ایمنی سم زدایی بدنشان تشکیل‌نشده، به‌شدت نسبت به مواد‌آلاینده‌ی زیست‌محیطی آسیب‌پذیر هستند.
مواد آلاینده‌ی آلی ماندگار (POP:Persistent Organic Pollutants) ترکیبات‌شیمیایی هستند که به‌طور‌طبیعی در محیط‌زیست پدید می‌آیند، اما امروزه زیر سایه‌ی فعالیت‌های انسانی روند سریعتری به‌خود گرفته‌اند.
از لحاظ شیمیایی، بسیار باثبات هستند و این موضوع به‌این معنی است که مدت زمانی طولانی پس‌از تولید و آزاد‌شدن، آنها می‌توانند در محیط‌زیست باقی‌بمانند؛ به‌علاوه، آنها می‌توانند مدت زمانی طولانی در بافت چربی حیوانات و انسان‌ها نیز باقی بمانند.
گروهی‌از محققان تأثیر قرارگیری مادران درمعرض ۳گونه از این ترکیبات را بر وزن نوزادان آنها به‌هنگام تولد مورد‌بررسی قراردادند:
- بایفنیل‌های پلی‌کلرینات (PCBها، بخصوص، ۱۵۳-PCB)،
- حشره‌کش DDT
- DDE متابولیت
به‌این‌منظور، آنها یک پایگاه داده‌های بسیار بزرگ مشتمل‌بر ۱۱ مرکز کنترل تولد در اروپا را تجزیه و تحلیل کردند که از میان آنها، ۹۳۷۷زوج مادر و کودک استخراج شدند. محققان سطح قرارگیری درمعرض این ماده‌‌های آلاینده را در خون و شیرمادر و نیز خون بندناف نوزاد اندازه‌گیری کردند.
خون بندناف
نتایج به‌دست‌آمده نشان‌داد نوزادانی‌که در خون بندنافشان مقدار 153-PCB بیشتری وجود دارد در‌مقایسه با نوزادان دارای مقدار 153-PCB کمتر، احتمال بیشتری دارد که وزن کمتری داشته باشند. به‌علاوه، این ارتباط قوی‌تر است وقتی‌که در دوران بارداری، مادر دخانیات مصرف کند. با‌این‌حال هنگام تولد، بینDDE و وزن کودک، ارتباطی مشاهده نشد.
وزن پایین زمان تولد، همراه با مشکلات تنفسی دوران شیرخواری و نیز دیگر بیماری‌ها در‌طول زندگی وی مرتبط است. بنابراین، این نتایج نشان‌می‌دهند که سامان‌دهی مصرف و قرارگیری درمعرض PCBها و جداسازی پس‌مانده‌های محتوی PCBها، اقدامی بسیار مهم و پر‌اهمیت در سلامت افراد و محیط‌زیست می‌باشد.
نوزادان به‌دلیل نارسی آناتومیک و فیزیولوژیکی و همچنین اینکه تا پیش‌از شکل‌گیری کامل اعضای بدنشان ساختار ایمنی سم زدایی بدنشان تشکیل‌نشده، به‌شدت نسبت به مواد‌آلاینده‌ی زیست‌محیطی آسیب‌پذیر هستند.
ممنوعیت در دهه‌ی ۷۰
با وجود اینکه در دهه‌های۷۰ و۸۰ مصرف PCBها در بیشتر کشورهای دنیا ممنوع بود، اما قرارگیری آلاینده‌ها در محیط‌زیست به تجمع این مواد در بدن انسان منجر‌گشت (بخصوص، در بافت چربی)؛ از‌این‌رو در بدن بیشتر ساکنان زمین به‌میزان زیادی این ماده ذخیره شده‌است.
به استثنای افراد قرارگرفته درمعرض POPها در محل‌کار، در بیشتر موارد افراد از‌طریق رژیم‌غذایی خود درمعرض این مواد قرارمی‌گیرند. قرارگیری درمعرض POP بیشتر ناشی‌از منابع حیوانی است. البته این مواد در آب، هوا و خاک نیز وجود دارند.
در اولین مراحل زندگی و زمانی که نوزاد تازه متولد شده، قرارگیری درمعرض مواد آلاینده‌ی زیست محیطی می‌تواند تأثیراتی منفی داشته باشد. به‌عنوان نمونه، به تأخیر در رشد و نمو جنین که به‌شکل کاهش‌وزن به‌هنگام تولد مشاهده‌می‌شود یا مالفورماسیون‌های مادرزادی تأخیر در رشد داخل رحمی و یا وضع حمل پیش‌از‌موعد می‌توان اشاره کرد.
منبع:
پزشکی امروز
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼