عوارض تب و تشنج در کودکان، ریشه‌یابی کنید
تب از شایعترین علائم بیشتر بیماریهای عفونی است.
تب شایعترین بیماری است که سبب مراجعهٔ بیماران به پزشک می شود. تب عبارت است از افزایش غیرطبیعی درجهٔ حرارت بدن که در اثر تغییری در مرکز کنترل حرارت در هیپوتالاموس به وجود میآید. دمای بدن در ۶ صبح حدود ۳۷/۲ درجه سانتیگراد و در ۴ عصر گاهی به ۳۷/۷ می‌رسد که برای بدن طبیعی است.
تب از شایعترین علائم بیشتر بیماریهای عفونی است و هنگامی که کودک به آن مبتلا شد، اولیای کودک یا پزشک میفهمند نوعی عفونت در بدن وجود دارد و یا در حال به وجود آمدن است. در واقع و جود تب در هر فرد، نوعی کمک بسیار مفید برای تشخیص بیماری است. فردی که تب دارد علائم دیگری چون: بی اشتهایی، درد بدن و به ویژه درد عضلات و مفاصل، خواب آلودگی، گاه لرز و عرق ریزش وجود دارند که به نوع عفونت بستگی دارد.
تب نشانهٔ چه بیماریهایی است؟
در عفونتهای مختلف، سکتهٔ قلبی، التهابها، سرطانها، بیماریهای غدد داخلی، و گاهی نیز تب با منشأ ناشناختهٔ (FU.O) وجود دارد که به پی گیری های بیشتر نیازمند است.
درمان تب
هرگاه دمای بدن از ۳۸/۳ درجه سانتی گراد بیشتر شود، به ویژه اگر به ۴۱ درجه یا بیشتر برسد برای اینکه وارد مراحل تشنج ومشکلات خطرناک بعدی نشود باید هرچه سریعتر تب را پایین اورد. پاشویه و به عبارت بهتر، بدن شویه نخستین اقدام است. یعنی با سرد کردن فیزیکی بدن با حولهٔ سرد و یا پتوی سردکننده باید تب را پایین آورد. مصرف استامینوفن و گاهی آسپرین و در شرایط خاص آمپول فنوباربیتال می توانند مفید واقع شوند. درمان آنتی بیوتیکی بر اساس نوع باکتری مشکوک تجویز می شود. در حقیقت باید علت تب را تشخیص داد و به درمان آن پرداخت.
تشنج
هرگاه تب به درجات بالاتری برسد و یا بیماری زمینه ای دیگری نیز در بدن حاکم باشد در عملکرد قشر مغز نوعی تغییر ناگهانی رخ می دهد.
علل تشنج
تب بالا، کاهش میزان قند، کلسیم، سدیم، منیزیم خون، اختلالات پتاسیم، اوره، فشارخون، اسیدیته خون، عفونتها، اختلالات مادرزادی و جنینی، داروها، علل متابولیک و اسهال. شایعترین علت تشنج در کودکان ۶ ماه تا ۳ ساله، تشنج ناشی از تب است و در پسرها دو برابر دخترهاست. در تشنج معمولاعلائمی مانند تکان خوردن و سیخ شدن بدن (حرکات تونیک - کلونیک) وجود دارد و گاهی اختلالات مغزی، چشمی، تنفسی، قطع تنفس و کبودی ناگهانی و شدید بدن نیز رخ میدهد. سابقهٔ خانوادگی تشنج بیمار و زمان هر بار تشنج و تعداد تشنج، همگی در تشخیص نوع تشنج و درمان آن کمک میکنند.
بررسی های آزمایشگاهی برای قند، اوره، کلسیم، سدیم، پتاسیم، منیزیم، اسیدیته خون و فشارخون ضرورت دارد. یافتن نوع بیماری عفونی و یا علل دیگر بسیار مهم است. گرفتن مایع نخاع (LP) در مواردی که پزشک تشخیص میدهد بسیار ضرورت دارد. زیرا از طریق مایع مغزی-نخاعی به نوع اختلالات مغزی و علت تشخیص زودتر خواهیم رسید.
پیشگیری و درمان تشنج
سابقهٔ بیماری و آزمایشات مکرر در فردی که قبلاً به تشنج دچار بوده است و رفع اختلالات متابولیک ضرورت دارد. ریشه یابی کردن با آزمایشات یا معاینات بالینی در مورد بیماری موجود، برای یافتن عامل تشنج و یا پیشگیری از تشنج ضرورت دارد. در صورت بروز تشنج، باید نوع ماده ای که بدن به آن کمبود داشته است جبران شود و از داروهایی که پزشک ضروری میداند استفاده شود از جمله تجویز دیازپام، فنوباربیتال، و … پیشگیری های بعدی به صورت گرفتن (EEG) یا نوار مغزی و استفادهٔ انجام شود تا در سالهای آینده موجب بروز حملات صرع (غش) و سایر اختلالات مغزی نشود.
منبع:
طب روز
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼