بیماری قلبی نوزاد، اثر کاهش کلسترول است؟

کاهش کلسترول و رساندن آن به سطح کلسترول یک نوزاد، خطر حمله قلبی را کاهش‌می‌دهد.

براساس تحقیقات جدید، کاهش سطح کلسترول و رساندن آن به‌سطح کلسترول نوزادان تازه متولدشده (Newborn baby)، به‌طور چشمگیری خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی را کاهش‌می‌دهد. با‌ این‌که بررسی‌های‌ پیشین نشان‌داده‌اند که کاهش سطح کلسترول با کاهش خطر حمله قلبی همراه است، شواهد اخیر این پرسش را مطرح کرده‌اند که آیا سطوح خیلی پایین کلسترول، مفید هستند یا خیر.

در آخرین پژوهشی که توسط دانشمندان Imperial College of London انجام‌شد، محققان، داده‌های مربوط‌ به بیش‌از ۵۰۰۰‌شرکت‌کننده در آزمایش کاهش کلسترول را مورد‌ارزیابی قرار‌دادند. در‌این پژوهش‌ها از یک درمان جدید برای کاهش کلسترول استفاده‌شد که نسبت به درمان‌های قبلی، سطح کلسترول را به‌طور چشمگیری پایین‌تر می‌آورد. دراین پژوهش، هدف محققان، ارزیابی این موضوع بود که آیا کاهش سطح کلسترول تا حدامکان، بی‌خطر می‌باشد و همینطور این که آیا این میزان‌کاهش، درمقایسه بامیزان کاهشی که توسط داروهای موجود قابل دستیابی است، سودمندتر است یا خیر. این دانشمندان دریافتند که کاهش سطح کلسترول به پایین‌ترین حد ممکن (به‌سطوحی مشابه با آن چه در بدو تولد در نوزادان وجود دارد)خطر حمله قلبی، سکته مغزی و بیماری‌های قلبی مرگبار را تا حدود یک‌سوم کاهش‌می‌دهد.

تا پیش‌از‌این ارزیابی، متخصصان در‌مورد بی‌خطربودن یا سودمندی سطوح خیلی‌پایین کلسترول، مطمئن نبودند. این پژوهش محققان را به این نتیجه ‌رساند که کاهش سطح کلسترول در‌این‌حد نه‌تنها بی‌خطر است بلکه خطر بیماری قلبی، حمله‌قلبی و سکته‌مغزی را نیز کاهش‌می‌دهد.

در‌این‌بررسی، محققان کلسترولLDL را موردبررسی قرار‌دادند؛ LDL «کلسترول بد» محسوب می‌گردد زیرا عامل انسداد عروق‌می‌باشد.

LDL، کلسترول را به سلول‌ها می‌رساند. اما زمانی‌که کلسترول بیش‌از‌حد موردنیاز سلول وجود داشته باشد، LDL باعث‌می‌شود که کلسترول در دیواره سرخ‌رگ‌ها رسوب نماید. در مشاوره‌های پزشکی توصیه می‌شود که بیشتر مردم کلسترول LDL خود را به میزان ۱۰۰mg/dL‌ یا کمتر نگه‌دارند. هرچند که این مقدار بسته به خطر ابتلای فرد به بیماری‌های قلبی‌عروقی، می‌تواند متفاوت باشد.

در‌این‌پژوهش، داده‌های حاصل از۱۰ ارزیابی مورد تحلیل قرارگرفت و حدود ۵۰۰۰بیمار در‌این آزمایش‌ها شرکت‌کرده‌بودند. بیشتر این بیماران، بیماری قلبی‌عروقی داشته و مبتلا به تصلب شرایین بودند یا میزان خطر ابتلای آنها به این بیماری، بسیار بالا بود.

پیش‌از ارزیابی، کلسترول تمامی این بیماران، بالا تشخیص‌داده ‌شده‌بود و بسیاری‌از آنها نیز کمی اضافه‌وزن داشتند. میانگین سنی‌آن‌ها ۶۰سال بود و محققان به‌مدت ۳ماه‌تا‌ ۲سال، وضعیت این بیماران را پیگیری‌می‌کردند. میانگین کلسترول این گروه تقریباً ۱۲۵mg/dL‌ بود و همگی آنها در‌معرض خطر مشکلات قلبی و سکته‌مغزی قرار‌داشتند.

بیشتر این بیماران برای کاهش کلسترول از استاتین‌درمانی استفاده‌می‌کردند. همچنین بیش‌از نیمی‌از آنها نیز از یک داروی اضافی جدید به‌نام Alirocumab استفاده‌می‌کردند. این دارو هر۲هفته یک‌بار از‌طریق تزریق به این بیماران داده‌می‌شد تا سطح کلسترول آنان را پایین‌تر بیاورد. استفاده از این دارو هنگامی لازم است که استاتین‌ها نتوانند سطح کلسترول بیمار را به میزان چشمگیری کاهش‌دهند.

برخی‌از بیماران دریافتند که استاتین‌ها نمی‌توانند به‌اندازه کافی، سطح کلسترول را در آنان کاهش دهند که علت این امر، احتمالاً وجود ژ‌ن‌های معیوب (Faulty gene) در‌این‌دسته از بیماران بود.

ترکیب داروی جدید و استاتین در این آزمایش باعث‌شد تا سطح کلسترول در‌این بیماران بسیار کاهش‌یابد (کمتر‌از ۵۰mg/dL‌). این سطح از کلسترول مشابه با مقدار کلسترولی است که هنگام تولد داشته‌ایم، اما در بزرگسالی فقط با استفاده از دارو می‌توان به این سطح دست‌یافت و سبک‌زندگی و ورزش به تنهایی نمی‌توانند سطح کلسترول را تا این‌حد کاهش دهند. این محققان دریافتند که کاهش سطح کلسترول، خطر حمله قلبی، آنژین قلبی یا مرگ‌و‌میر ناشی‌از بیماری‌های قلبی را کاهش‌می‌دهد؛ به‌این‌صورت که به‌ازای هر ۳۹mg/dL‌ کاهش در LDL، این خطر ۲۴درصد کاهش‌می‌یابد.

این بررسی نه‌تنها تأیید‌می‌کند که LDL باعث بروز مشکلات قلبی می‌شود، بلکه نشان‌می‌دهد که کاهش آن در بزرگسالان و رساندن آن به سطوحی خیلی پایین‌تر و حتی تا سطح آن در نوزادان تازه متولد‌شده نیز بی‌خطر و سودمند است.