چه عواملی باعث سقط جنین میشه؟

سقط جنین به دلایل مختلفی ممکن است روی دهد که مهم‌ترین آنها عوامل ژنتیکی است اما نکته‌ای که مهم است این است که بدانید در اکثر موارد، شما به عنوان مادر، مقصر نیستید. سقط معمولاً به افتادن جنین تا قبل از ۲۰ هفته گفته می‌شود. سقط غالباً همراه با خونریزی و دل‌درد شدید است. تحقیقات نشان داده است یک پنجم حاملگی‌ها به سقط ختم می‌شود که بیش از ۸۰ درصد آنها در سه ماهه اول بارداری روی می‌دهند. اگر به هر علتی در اوایل بارداریتان، سقط جنین داشته باشید، ممکن است احساس افسردگی یا عصبانیت بکنید. ترشح بیش از حد استروژن بعد از سقط ممکن است دردناک باشد، اما بیشتر احساس غم شدید می‌کنید. بسیاری از خانم‌ها معمولا در پی سقط جنین، احساس عذاب وجدان دارند و مدام خود را متهم می‌کنند که حتماً کاری کرده‌اند که منجر به سقط جنین شده است و دائماً از خود سئوال می‌کنند که احتمالاً وزن سنگین یا کار زیاد، علت بروز چنین اتفاقاتی بوده است، اما این‌طور نیست. به خاطر داشته باشید که اکثر سقط جنین‌ها به علت نارسایی‌های ژنتیکی روی می‌دهند. عده کمی از خانم‌ها، بیش از یک بار سقط جنین داشته‌اند که علت این مشکل با درمان و مداوا از بین می‌رود. نکته حائز اهمیت بعد از یک بار سقط در خانم‌ها، وجود حامیان عاطفی است. باید به خاطر داشته باشید که تا قبل از حاملگی بعدی خود، اجازه دهید مراحل افسردگی، تکذیب، عصبانیت و پذیرش این وافعیت طی شود. شما خود می‌دانید این موضوع چقدر ناراحت کننده است و باید آن را با کسی که به او اعتماد دارید، در میان بگذارید. شما باید بدانید که همسرتان نیز به اندازه شما ناراحت است و باید به نیازهای او توجه کنید. در نهایت باید بدانید خانم‌هایی که چندین سقط جنین داشته‌اند نیز می‌توانند فرزندان سالم و سلامتی را به دنیا بیاورند. علل احتمالی سقط جنین عبارتند از:

نارسایی کروموزومی

در مرحله لقاح، اسپرم و تخمک هر کدام با خود ۲۳ کروموزوم می‌آورند که در نهایت منجر به ۲۳ جفت کروموزوم کاملا هماهنگ می‌شود. فرآیند جفت شدن کروموزوم‌ها کاملا پیچیده است و یک جهش جزئی می‌تواند باعث یک نارسایی ژنتیکی شود و مانع رشد جنین گردد. محققان عامل اصلی بیشتر سقط‌ها را وراثت می‌دانند. با بالا رفتن سن، احتمال بروز جهش‌های ژنتیکی در لقاح بیشتر می‌شود.

عدم تعادل هورمونی

حدود ۵ درصد علت سقط جنین‌ها، عدم تعادل هورمونی است. برای مثال، نامتعادل بودن هورمون استروژن مانع لانه‌گزینی تخمک بارور شده داخل رحم می‌شود. پزشک می‌تواند با انجام یک نمونه‌برداری اندومتری، عدم تعادل هورمونی را در شما تشخیص دهد. این آزمایش معمولا اواخر دوران عادت ماهیانه انجام می‌شود تا به تخمک‌گذاری و تکامل جداره رحمی کمک شود. مصرف داروهای باروری به روند رشد تخمک و تولید هورمون‌ها نیز کمک می‌کند.

مشکلات رحمی

فیبروئیدهای رحمی نیز گاهی ممکن است عامل برخی سقط جنین‌ها باشند. اغلب فیبروئیدها روی دیواره خارجی رحم رشد می‌کنند و زیان‌آور نیستند. اگر فیبروئیدها داخل رحم رشد کنند در روند لانه‌گزینی تخمک یا تامین خون جنین دخالت می کنند.

برخی از خانم‌ها دارای سپتوم مادرزادی هستند که عامل اصلی سقط جنین است. سپتوم مشکلی است که در نتیجه آن شکافی داخل دیواره رحم به‌وجود می‌آید. این مشکل غالباً به علت خراش‌های جراحی یا کورتاژهای غیرتخصصی ایجاد می‌شود که می‌تواند مانع کاشته شدن تخمک و یا رسیدن جریان خون به جفت شود. پزشک معمولا می‌تواند نواقص رحمی را از طریق اشعه ایکس تشخیص دهد و مداوا کند.

بیماری مزمن

بیماری‌هایی نظیر اختلالات مربوط به سیستم ایمنی، قلبی، کلیوی، کبدی و بیماری قند، عامل ۶ درصد سقط‌ها هستند. اگر به بیماری مزمنی مبتلا هستید، با متخصص زنان و زایمان در مورد شرایط خود صحبت کنید.

تب بالا

اگر در اوایل بارداری دچار تب بالا می‌شوید (حرارت داخلی بدن بیش از ۳۹ درجه) ممکن است این تب بالا منجر به سقط جنین شود. حرارت داخلی زیاد تا قبل از ۶ هفتگی، آسیب زیادی به جنین می‌رساند.