علائم افتادگی دریچه میترال در زنان
افتادگی یا پرولاپس دریچه میترال یک اختلال مربوط به قلب است.
افتادگی یا پرولاپس دریچه میترال یک اختلال مربوط به قلب است. این بیماری بسیار شایع است که احتمال آن در خانم های جوان تا میانسال به نسبت بیش از مردان است. البته نوعی از این بیماری قلبی(Heart disease) وجود دارد که در مردان بالای ۵۰ سال و در جنس مذکر بیشتر بروز کرده که این نوع افتادگی دریچه میترال، همراه با نارسایی شدید است. دریچه ی میترال، دریچه ایست که در سمت چپ قلب و در واقع بین دهلیز و بطن چپ قرار دارد.
افتادگی دریچه میترال(Mitral Valve Prolapse) معمولا به علت بزرگ بودن یکی از پره های دریچه ی میترال یا هر دو یا بافت نرمتر از معمول داشتن آن است و با اختلال در بسته شدن این دریچه منجر به این ناهنجاری می شود. زمینه ی ژنتیکی از علل اصلی افتادگی دریچه میترال است و ممکن است با برخی دیگر بیماری قلبی مادرزادی همراه باشد.
علایم افتادگی دریچه میترال
در اغلب موارد علائم مشهود و خاصی برای افتادگی دریچه میترال وجود ندارد. سندرم افتادگی دریچه میترال یک صدای خاص ( میان سیستولیک و گاهی یک سوفل قلبی انتهای سیستولیک در صورت پس زدن خون) ایجاد می‌کند که بطور معمول پزشک با معاینه خود آن را تشخیص می دهد. از دیگر علایم سندروم افتادگی دریچه میترال می توانیم به: درد فشاردهنده یا تیرکشنده در سینه یا ناراحتی در قفسه سینه، تپش قلب و آریتمی، استرس و اضطراب ناگهانی بخصوص در شرایط کم آبی، احساس سبکی سر هنگام بلند شدن سریع از حالت نشسته، تنگی نفس، خستگی که این علائم در ورزش طولانی هم ممکن است تشدید شود، اشاره کرد.
اغلب بیماران مبتلا به افتادگی دریچه میترال بدون علامت هستند، ولی برخی دیگر علایمی دارند که بر کیفیت زندگی آن ها تاثیر خواهد داشت. اغلب مبتلایان به افتادگی دریچه میترال می توانند به طور طبیعی در سلامتی زندگی خود را ادامه دهند و بدون نگرانی برای یک زندگی عالی برنامه ریزی کنند.
در موارد نادری از افتادگی دریچه میترال عوارض شدیدتری در بیمار بروز می یابد. این عوارض از قبیل: نارسایی میترال، نارسایی احتقانی قلب، سکته مغزی(stroke)، آندوکاردیت عفونی و ... هستند. در این صورت فرد مبتلا به افتادگی دریچه میترال نیاز به پیگیری در درمان به طور تخصصی تری خواهند داشت.
درمان افتادگی دریچه میترال
در بیماران مبتلا به سندروم افتادگی دریچه میترال، که بدون عارضه خاص و همچنین بدون علائم قابل توجهی هستند، بیمار به صلاحدید پزشک هر سه تا پنج سال نیاز به چکاپ خواهد داشت. مبتلایان افتادگی دریچه میترال، باید سعی بر رعایت اصول زندگی سالم و ورزش های مناسب داشته باشند. در صورت بروز علایم خفیف و گذرا در افتادگی دریچه میترال از جمله: اضطراب، درد خفیف و گذرا در سینه و خستگی مفرط، اصلاح تغذیه یکی از بهترین راه های کنترل این علائم است. استفاده از مواد غذایی حاوی کافئین مانند نسکافه، چای پر رنگ، قهوه و مشروبات الکلی محدود و مصرف آب به میزان بالاتری توصیه می شود.
برای پیشگیری از اندوکاردیت باکتریال که افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال در معرض خطر آن هستند، در مواردی مانند: زنان باردار هنگام زایمان، جراحی ها و دندانپزشکی و ...، از آنتی بیوتیک های لازم استفاده شود.
افزایش مصرف آب و مایعات یکی از موارد بسیار حائز اهمیت در کنترل علائم افتادگی دریچه میترال است.
در برخی بیماران مبتلا به سندروم افتادگی دریچه میترال با علائم حادتر، درمان دارویی نیاز است. درمان دارویی در افتادگی دریچه میترال بطور شایع با دوز پایین داروهای مسدودکننده بتا و برخی داروها دیگر انجام می شود. در بیماران با احتمال حملات ایسکمی، تجویز آسپرین توسط پزشک نیاز است.
افزایش فعالیت های ورزشی و مصرف مکمل های منیزیم همراه با مصرف آب به میزان مناسب، ممکن است علایم بیماری افتادگی دریچه میترال را به میزان زیادی بهبود بخشند.
افتادگی دریچه میترال(Mitral Valve Prolapse) معمولا به علت بزرگ بودن یکی از پره های دریچه ی میترال یا هر دو یا بافت نرمتر از معمول داشتن آن است و با اختلال در بسته شدن این دریچه منجر به این ناهنجاری می شود. زمینه ی ژنتیکی از علل اصلی افتادگی دریچه میترال است و ممکن است با برخی دیگر بیماری قلبی مادرزادی همراه باشد.
علایم افتادگی دریچه میترال
در اغلب موارد علائم مشهود و خاصی برای افتادگی دریچه میترال وجود ندارد. سندرم افتادگی دریچه میترال یک صدای خاص ( میان سیستولیک و گاهی یک سوفل قلبی انتهای سیستولیک در صورت پس زدن خون) ایجاد می‌کند که بطور معمول پزشک با معاینه خود آن را تشخیص می دهد. از دیگر علایم سندروم افتادگی دریچه میترال می توانیم به: درد فشاردهنده یا تیرکشنده در سینه یا ناراحتی در قفسه سینه، تپش قلب و آریتمی، استرس و اضطراب ناگهانی بخصوص در شرایط کم آبی، احساس سبکی سر هنگام بلند شدن سریع از حالت نشسته، تنگی نفس، خستگی که این علائم در ورزش طولانی هم ممکن است تشدید شود، اشاره کرد.
اغلب بیماران مبتلا به افتادگی دریچه میترال بدون علامت هستند، ولی برخی دیگر علایمی دارند که بر کیفیت زندگی آن ها تاثیر خواهد داشت. اغلب مبتلایان به افتادگی دریچه میترال می توانند به طور طبیعی در سلامتی زندگی خود را ادامه دهند و بدون نگرانی برای یک زندگی عالی برنامه ریزی کنند.
در موارد نادری از افتادگی دریچه میترال عوارض شدیدتری در بیمار بروز می یابد. این عوارض از قبیل: نارسایی میترال، نارسایی احتقانی قلب، سکته مغزی(stroke)، آندوکاردیت عفونی و ... هستند. در این صورت فرد مبتلا به افتادگی دریچه میترال نیاز به پیگیری در درمان به طور تخصصی تری خواهند داشت.
درمان افتادگی دریچه میترال
در بیماران مبتلا به سندروم افتادگی دریچه میترال، که بدون عارضه خاص و همچنین بدون علائم قابل توجهی هستند، بیمار به صلاحدید پزشک هر سه تا پنج سال نیاز به چکاپ خواهد داشت. مبتلایان افتادگی دریچه میترال، باید سعی بر رعایت اصول زندگی سالم و ورزش های مناسب داشته باشند. در صورت بروز علایم خفیف و گذرا در افتادگی دریچه میترال از جمله: اضطراب، درد خفیف و گذرا در سینه و خستگی مفرط، اصلاح تغذیه یکی از بهترین راه های کنترل این علائم است. استفاده از مواد غذایی حاوی کافئین مانند نسکافه، چای پر رنگ، قهوه و مشروبات الکلی محدود و مصرف آب به میزان بالاتری توصیه می شود.
برای پیشگیری از اندوکاردیت باکتریال که افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال در معرض خطر آن هستند، در مواردی مانند: زنان باردار هنگام زایمان، جراحی ها و دندانپزشکی و ...، از آنتی بیوتیک های لازم استفاده شود.
افزایش مصرف آب و مایعات یکی از موارد بسیار حائز اهمیت در کنترل علائم افتادگی دریچه میترال است.
در برخی بیماران مبتلا به سندروم افتادگی دریچه میترال با علائم حادتر، درمان دارویی نیاز است. درمان دارویی در افتادگی دریچه میترال بطور شایع با دوز پایین داروهای مسدودکننده بتا و برخی داروها دیگر انجام می شود. در بیماران با احتمال حملات ایسکمی، تجویز آسپرین توسط پزشک نیاز است.
افزایش فعالیت های ورزشی و مصرف مکمل های منیزیم همراه با مصرف آب به میزان مناسب، ممکن است علایم بیماری افتادگی دریچه میترال را به میزان زیادی بهبود بخشند.
منبع:
شفا آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼