بارداری بالای ۳۵ سال، آزمایش‌های مهم
آمنیوسنتز روشی است که در آن مقدار کمی از مایع آمنیوتیک از کیسه اطراف جنین برداشته و برای تشخیص نقایص هنگام تولد بررسی میشود.
گروه ترجمه نی نی بان: از آنجا که زنان بالای ۳۵ سال به احتمال بیشتری در معرض مشکلات دوران بارداری قرار دارند، باید پیش از اقدام به بارداری و طی آن آزمایش‌هایی را انجام دهند. این آزمایش‌ها میتواند به تشخیص اختلالات، قبل، در طول بارداری و بعد از آن کمک کند. برخی از این آزمایش‌ها نیاز به مشاور ژنتیک مناسب و بحث در مورد خطرات و مزایای بارداری دارد. این که قبول کنید این آزمایش‌ها را انجام دهید یا نه، بستگی به خودتان دارد. بهتر است با پزشک متخصص یا ماما مشورت کنید تا او به شما بگوید کدام آزمایش‌ها را بهتر است انجام دهید.
سونوگرافی
اسکنی با امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از جنین لازم است. سونوگرافی در اوایل بارداری برای تعیین زنده بودن جنین مورد استفاده قرار می‌گیرد این که بچه در رحم قرار دارد و قلب جنین می‌زند از جمله مواردی است که باید حتما بررسی شود. حضور یک یا چند جنین و تعیین سن بارداری نیز باید در سونوگرافی اول مشخص شود. بعد از آن در دوران بارداری نیز سونوگرافی برای بررسی حال جنین، محل جفت و مایع آمنیوتیک اطراف جنین انجام میشود. این‌ها همه مواردی است که در زنان بالای ۳۵ سال با دقت زیادی باید دنبال شود.
اسکن گردن
معمولا به زنان بالای 35 سال پیشنهاد میشود که بین هفته 10 تا 14 بارداری اسکن زجاجی گردن را به عنوان بخشی از غربالگری سندرم داون انجام دهند. مطالعات نشان داده است که ضخامت پد گردن (مایع پشت گردن جنین) میتواند خطر ابتلا به سندرم داون را مشخص کند. اسکن NT قادر است این اندازه‌گیری را انجام دهد و به شما می‌گوید که جنین از این نظر سلامت است یا در خطر قرار دارد.
تست دوقلویی، سه قلویی و...
این آزمایش میزان هورمون‌های خون را نشان می‌دهد. این آزمایش برآورد خطر برای اختلالات کروموزمی مانند سندرم داون است. این آزمایش حدود هفته 16 تا 18 بارداری و اغلب با قیمت مناسب برای مادران انجام میشود. این آزمایش همچنین تشخیص دوقلویی یا چندقلویی را امکانپذیر می‌کند. نتیجه غیرطبیعی آزمایش با زایمان زودرس، نوزاد با وزن کم هنگام تولد و سقط جنین در ارتباط است. حدود 65 درصد از موارد سندرم داون و 85 درصد از نقایص لوله عصبی با این آزمایش قابل شناسایی است.
آزمایش آمنیوسنتز
آمنیوسنتز که «آمنیو» نیز نامیده میشود روشی است که در آن مقدار کمی از مایع آمنیوتیک از کیسه‌های اطراف جنین برداشته میشود و برای تشخیص نقایص هنگام تولد بررسی میشود. البته ذکر این نکته مهم است که همه انواع نقایص هنگام تولد با این آزمایش قابل تشخیص نیست اما میتواند برای تشخیص بیماری سلول داسی شکل، فیبروز کیستیک، دیستروفی عضلانی، بیماری تای ساکس و سندرم داون در صورتی که پدر و مادر در معرض خطر ژنتیکی باشند، استفاده شود. آزمایش آمنیوسنتز همچنین میتواند برخی نقایص لوله عصبی (زمانی که نخاع یا مغز به طور طبیعی تشکیل نمی‌شود) مانند اسپینابیفیدا و آناسفالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سونوگرافی انجام شده در زمان آمنیوسنتز میتواند نقایص هنگام تولد را که از طریق آمنیوسنتز قابل تشخیص نیست، مانند شکاف کام، شکاف لب، نقص قلب یا پای پرانتزی معلوم کند. هرچند برخی نقایص هنگام تولد وجود دارد که نه با سونوگرافی و نه با آزمایش آمنیوسنتز قابل تشخیص نیست.
آزمایش پرزهای جفتی (CVS)
در این آزمایش یک نمونه کوچک از سلول (به نام پرزهای کوریونی جفت) از جفت،جایی که به دیواره رحم متصل میشود، برداشته میشود. آزمایش CVS قطعات کوچکی از جفت است که از تخمک بارور تشکیل شده است و همان ژن‌های جنین را دارد. اگر شما در معرض خطر جدی قرار داشته باشید ممکن است CVS راهی برای تشخیص نقص هنگام تولد در اوایل بارداری باشد. این آزمایش نیاز به مشاوره ژنتیک مناسب برای تشخیص خطرات و مزایای انجام این آزمایش است.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼