میزان خواب مورد نیاز کودکان

کودک ۳ تا ۵ ساله حدود دوازده ساعت می خوابد. برخی از بچه ها تا ۳.۵ سالگی ممکن است در روز یکبار آن هم بعد از ظهر ، خواب کوتاه نیم ساعته تا یک ساعته را داشته باشند ولی معمولا بعد از ۳.۵ سالگی بچه ها تمایلی به خوابیدن نخواهند داشت.
بچه های 5 تا 7 ساله حدود یازده ساعت به خواب احتیاج دارند و تقریبا 20% این خواب در منطقه ی حرکت تند چشم است که به عنوان (REM: Rapid Eye Movement ) آن را میشناسیم که در این ایام معمولا دیدن رویا اتفاق می افتد.
کودکان با خوابیدن مسئله دارند. یعنی تقریبا در این سن و سال تمایلی به خوابیدن ندارند. از خوابیدن وحشت دارند و علتش این است که خواب می بینند و این خواب ها آن ها را اذیت می کند.

نگرانی دیگرشان این است که هنگام خوابِ آنها ، اتفاقاتی بیفتد که آنها از آن بی خبر هستند ( چه خوب و چه بد). مخصوصا نگران موضوع ها و مطالب دیگری هم ، در ذهنشان هستند ؛ تا آن جایی که ممکن است به بهانه گیری های مختلف ، مایل نباشند که بخوابند.

نکته :
پدر و مادر تقریبا نزدیک به یک ساعت قبل از وقتِ خوابِ مناسبِ بچه ها ، باید خانه را آرام کنند و این فرصت را بدهند که آهسته آهسته بدون فشار و تحمیلی ، آن چه را که به عنوان مراسم قبل از خواب هست ( شستن دندان ها ، یا مسواک زدن ، یا رفتن به دستشویی ،و یا تغییر لباس ، و یا خواندن و شنیدن موسیقی ، و یا گفت و گو با پدر و مادر ، که لازمه ی این مراسم هست )، بچه ها آن را آغاز کنند.
نه این که وقتی که زمان خواب بچه ها فرا می رسد ، حالا با سرعت و فشاری ، از آنها بخواهیم که کارها را هر چه زودتر انجام داده و به موقع بخوابند!.
در عین حال محیط خانه باید آرام باشد ؛ به این معنا که رادیو و تلویزیون ، برای فردی نباید روشن باشد. زیرا اگر بچه ها احساس کنند که هم چنان بیداری ادامه دارد ، آن ها مایل به خوابیدن نخواهند بود.
به هر حال گفت و گوی با بچه ها ، خواندن کتاب برای آنها جزو موارد اصلی و اساسی خواهد بود.

اهمیت خواب کودکان!
کودک ۴ ساله معمولا علاقه مند است که به تختخواب و رختخواب خودش برود. این احساس مالکیت خوشبختانه در این سن پیدا میشود و ما باید از آن استفاده کنیم ؛ و تقریبا دیگر بعد از آن ، به بچه ها فرصت بازگشت و برگشت به اتاق خودمان و یا تختخوابمان را ندهیم.

و از این بابت خاطر آسوده کنیم تا مشکلاتی که مخصوصا بین 4 تا 6 سالگی از نظر جنسی برای آنها وجود دارد ، گرفتاری هایی را در این زمینه برای آنها فراهم نمی کند.

نکته :
اگر بچه ها در این سن و سال به اتاق شما آمدند ، بهترین کار این است که یکی از شما پدر یا مادر ، به اتاق بچه برگردید ، و او را به خوابیدن تشویق کنید. مدتی در آنجا بمانید.
میتوانید روی زمین کمی بنشینید. اگر بچه احتیاج به امنیت و آرامش بیشتری دارد ، در آنجا رختخواب و تختخوابی داشته باشید و در آنجا استراحت کنید و بعد از این که خاطر او آسوده شد ، که شما هستید و چند دقیقه ای از خوابش گذشت ، و وارد مرحله ی خواب عمیق یا نیمه عمیق تری شد ، میتوانید به اتاق خودتان برگردید.
آنچه که از این سن و سال به بعد اهمیت دارد این است که ، اگر اتاق و رختخواب پدر و مادر جدا از بچه ها است ، نباید محلی برای رفت و آمد بچه ها بشود و یکی از پدر و مادر ، که هم بچه ها توجه بیشتری به او دارند و یا از او حرف شنوی دارند و هم بچه ها آرامش و امنیت بیشتری می دهد ، باید این وظیفه را انجام دهند