مذاکره کردن با کودکان، الزامی است؟
کودکان معمولاً دید بلندمدتی به امور ندارند. به یاد داشته باشید که آنان چیزی را که میخواهند، باید همان موقعی که میخواهند بهدستآورند.
پنج گام اساسی برای مذاکرهی موفق با کودک
۱) حوزهی مورد بحث و اختلاف نظر را دقیقاً مشخص کنید: بهتر است ابتدا مواردی را که هر دو طرف مذاکره در مورد آنها توافق دارند، مشخص کنید. اغلب اوقات به اشتباه تصور میکنیم که هیچ نقطهی اشتراکی با طرف مقابل نداریم و راهمان کاملاً از هم جداست، در حالی که درواقع ممکن است فقط در بعضی موارد با او اختلافنظر داشته باشیم. مشخصشدن مواردی که هردوی شما در مورد آنها اتفاقنظر دارید، موجب افزایش انرژی مثبت در روابط شما و تقویت پیوندتان میشود.
۲) ببینید، آنان واقعاً چه میخواهند: توجه کنید که من نگفتم «ببینید آنان میخواهند چه بکنند یا نکنند»، بلکه منظورم این است که طرف مقابل چه میخواهد. برای هرکاری، بیش از یک راه وجود دارد و اگر کمی خلاقیت به خرج دهید، میتوانید راه دیگری برای برآوردن خواستهی فرزند خود و راضی نگهداشتن او پیدا کنید. اگر به خواستهها و نیازهای طرف مقابل، تحقق بخشیم، احتمال آنکه او هم خواستهها و نیازهای ما را تحقق بخشد، بیشتر میشود. شما باید سعی کنید تا حد امکان، راههای مختلفی برای تحققبخشیدن به خواستههای فرزندانتان، در عین حفظ ارزشهای خود، پیدا کنید.
۳) سعیکنید هر یک از طرفین تا حدودی به خواستههایش برسد: ممکن است لازم باشد شما بعضی خطرات را بپذیرید و فرزندتان هم بعضی محدودیتها را بپذیرد. سعی کنید هنگام مذاکره با فرزندانتان به آنان هشدار ندهید و در برابرشان سرسختی و لجاجت نکنید زیرا در اینصورت، چیزی جز رنجش و مخالفت آنان نصیبتان نمیشود.
۴) نتیجهی مذاکرات و موارد توافق را دقیقاً مشخص کنید: اگر رفتارهایی وجود دارد که فکر میکنید فرزندتان حتماً باید آنها را انجام دهد، کاملاً آنها را برای او توضیح دهید تا امکان ارزیابی این مسأله که آیا او از خواستهی شما تبعیت کرده یا نه، وجود داشته باشد.
۵) در مورد هرچیزی، ابتدا بهصورت کوتاهمدت توافق کنید و پس از گذشت مدتی و سازگارشدن کودک، به آن، جنبهی بلندمدت و دائمی بدهید.
شاید بتوان گفت که مؤثرترین روش در مذاکره با کودکان، این است که آنان را طمعکار کنید. کودکان معمولاً دید بلندمدتی به امور ندارند. به یاد داشته باشید که آنان چیزی را که میخواهند، باید همان موقعی که میخواهند بهدستآورند و برای برآوردهشدن خواستههایشان، صبر و تحمل ندارند. اگر میخواهید آنان را به تغییر ترغیب کنید، سعی کنید آنان را طمعکار کنید. طمعکاربودن فرزندان، به معنای بد بودنشان نیست، بلکه ناشی از آن است که هنوز آنقدر اجتماعی نشدهاند که بتوانند علایق دیگران را بر علایق خودشان ترجیح دهند. بنابراین سعی کنید از این ویژگی آنان به نفع خودتان استفاده کنید، یعنی با برآوردن خواستههای کوتاهمدتشان، الگوی رفتاری بلندمدت آنان را شکل دهید.
تصحیح برداشتهای خود
۵گامی که در بالا مطرح شد، برای شما نقشهای مرحله به مرحله از مذاکره فراهم میآورد، اما مسلطشدن به این مهارتها، مستلزم گذشت زمان و تمرین است.
- بهطور مرتب بررسی کنید و ببینید که آیا دیدگاه طرف مقابل را درک کردهاید یا نه: ممکن است فکر کنید که چون خودتان، زمانی بچه بودهاید و یادتان میآید که چطور رفتار میکردهاید و حتی چقدر دروغ میگفتهاید، میدانید که فرزندتان چه میخواهد، اما واقعیت این است که احتمال آنکه واقعاً بدانید در ذهن فرزندتان چه میگذرد، فقط ۲۵درصد است!
برداشتی را که از دیدگاه فرزندتان دارید، تصحیح کنید. برای انجام این کار، میتوانید از «رویکرد سایبرنتیک» در ارتباط با فرزندتان استفاده کنید، یعنی قبل از اینکه فکرکنید منظور طرف مقابل را میفهمید، به حرفهایش گوش دهید و ببینید چه میگوید.
- به هدف مذاکره توجه داشته باشید، نه به حواشی آن: همواره به نتیجهی نهایی توجه داشته باشید زیرا در جریان مذاکرات، اگر پیگیر هدف اصلی نباشید، ممکن است بحث از موضوع اصلی، خیلی فاصله بگیرد. درواقع، افراد وقتی دستخوش هیجان میشوند، طبیعتاً گرایش به انحراف از بحث اصلی پیدا میکنند. گاهی یکی از طرفین، از ترسِ جریحهدارشدن احساسات طرف مقابل یا بهدلیل مسائل شخصی، بحث را پیش از موعد قطع میکند.
تکرار هدف نهایی مذاکره و حتی نوشتن آن روی کاغذ و قراردادن آن در معرض دید، موجب شفافسازی مباحثات شده و در دستیابی به موفقیت، مفید واقع میشود. برای آنکه به فرآیند مذاکره متعهد بمانید، باید همواره اهداف نهایی آن را در ذهن داشته باشید.
- پایان مذاکره را مشخص کنید: اگر موارد توافق خود را مکتوب کنید، درصورت بروز اختلافنظرهای بعدی، میتوانید به آنها مراجعه کنید و مشکل را حل و فصل نمایید.
والدین عزیز باید بهخاطر داشته باشند که هدف از یک مذاکرهی واقعی، دستیابی به نتیجهای است که به نفع هر دو طرف باشد. هدف شما در مذاکره، این نیست که نظر خود را به فرزندتان تحمیل کنید، بلکه هدف این است که او را متقاعد کنید تا دیدگاه شما را بپذیرد و در اجرای برنامههایی که برای موفقیت او و کل خانواده دارید، با شما همراه شود. اگر بتوانید این کار را انجام دهید، معاملهای انجام دادهاید که تا عمر دارید برایتان مفید خواهد بود.
منبع:
مجله شادکامی و موفقیت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼