مشکلات گوارشی کودکان، بزرگ و کوچک ندارد

هنگامی که به مشکلات گوارشی فکر می‌کنیم تمایل به صحبت در مورد بزرگسالان است. اما کودکان نیز اغلب بسیاری از مشکلات گوارشی را، به دلیل سیستم گوارشی گسترش نیافته یا رژیم‌های غذایی غیر غنی دارند. اکثر مردم رژیم غذایی یکسانی را استفاده می‌کنند. که فاقد محصولات تازه و دارری کربوهیدرات‌های تصفیه شده فراوان، غذاهای فرآوری شده و مواد افزودنی شیمیایی است. اکثر کودکان همین عادات بد غذایی را از پدر و مادر خود فرا گرفته که منجر به هضم ضعیف می‌گردد.

برخی از علائمی که نشان می‌دهد دل درد کودک ممکن است جدی باشد شامل کاهش وزن، تب، استفراغ قابل توجه، اسهال شدید، خون در مدفوع، یا درد در سمت راست بالا یا پایین شکم می‌باشد. اگر کودکی هر یک از این نشانه‌ها را دارد، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. متخصص اطفال با ارائه مشاوره تخصصی در خصوص علل و علائم بیماری‌های گوارشی در کودکان، مناسب‌ترین درمان‌ها را با توجه به نوع بیماری به شما معرفی می‌کند.

انواع مشکلات گوارشی کودکان

مشکلات نوزادان

نوزادان شیرخواری که از طریق شیر مادر در معرض آلرژی غذایی قرار گرفته‌اند و یا نوزادانی که با تغذیه صرفا با شیر مادر ظهور بیماری آتوپیک از جمله درماتیت آتوپیک، کولیک، کولیت، یا اسهال نشان می‌دهند باید دچار بیماری مربوط به پروتئین رژیم غذایی مادر باشند.

مادر ممکن است مجبور به دست کشیدن از یک رژیم غذایی ضد حساسیت برای نجات نوزاد خود از کولیک با یا بدون بروز واضح‌تر آلرژی غذایی باشد. تغذیه مناسب می‌تواند با غذاهای فاز ۱ در طول ۱۰ روز مورد نیاز برای رفع علائم نوزاد تامین شود. حذف گروه‌های غذایی با ریسک بالا مانند شیر و تخم مرغ ممکن است به تنهایی برای حل مشکل نوزاد کافی نباشد. هنگامی که نوزاد راحت است، بهتر است مادر غذاهای کم خطر را دوباره استفاده کند و رژیم غذایی خود را گسترش دهد، و نوزاد خود را برای عود علائم تحت نظر داشته باشد.

یبوست

یبوست مشکلی بسیار شایع در کودکان است. کودک هنگامی دارای یبوست در نظر گرفته می‌شود که کمتر از سه بار در هفته اجابت مزاج داشته باشد؛ دچار مشکل در اجابت مزاج باشد و یا مدفوع سفت، خشک و به صورت غیرطبیعی بزرگ باشد. یبوست معمولا دلیلی برای نگرانی نیست، و با رعایت غذا خوردن سالم و عادات ورزشی به آسانی قابل جلوگیری است. یبوست معمولا به خاطر یک رژیم غذایی است که به اندازه کافی حاوی آب و فیبر، که به حرکت مناسب روده کمک می‌کند، نباشد. کودکانی که مقدار زیادی غذاهای فراوری شده، پنیر، نان سفید و شیرینی و گوشت می‌خورند، ممکن است اغلب به یبوست دچار شوند. داشتن یک رژیم غذایی سالم با غذاهای با فیبر بالا مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات سبوس‌دار می‌تواند مدفوع را از سخت و خشک شدن حفظ کند.

اسهال

اسهال یک مشکل بسیار شایع در کودکان است. اسهال حرکات شل، یا آبکی (BMS) روده است که از الگوی طبیعی یک کودک متفاوت باشد. گاهی اوقات اسهال حاوی خون یا مخاط است. شناسایی اسهال خفیف ممکن است مشکل باشد چون در کودکان سالم، تعداد و قوام اجابت مزاج از نظر سن و رژیم غذایی متفاوت است. به عنوان مثال، نوزادان شیرخوار که هنوز دریافت مواد غذایی جامد ندارند اغلب مدفوع شل و مکرر دارند که طبیعی به نظر می‌رسد. افزایش ناگهانی در تعداد و قوام ممکن است اسهال در نوزادان را نشان دهد. با این حال، داشتن مدفوع آبکی برای بیش از ۲۴ ساعت هرگز طبیعی نیست. کودکان مبتلا به اسهال ممکن است اشتهای خود را از دست بدهند، استفراغ کنند ، وزن از دست دهند، و یا تب داشته باشند. اگر اسهال شدید باشد و یا زمانی طولانی طول بکشد، کم آبی بدن محتمل است. نوزادان و کودکان خردسال می‌توانند با سرعت بیشتری گاهی اوقات در کمتر از ۱ روز دچار کم آبی شوند. کم آبی شدید می‌تواند منجر به تشنج، آسیب مغزی و مرگ شود.

بیماری سلیاک

بیماری سلیاک زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به یک نوع پروتئین به نام گلوتن واکنش نشان دهد. وقتی فرد مواد غذایی حاوی گلوتن می‌خورد، سیستم ایمنی بدن به تدریج به پوشش روده کوچک آسیب می‌رساند. هنگامی که روده کوچک آسیب ببیند، بدن به سختی جذب ویتامین، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی از غذاها را انجام می‌دهد. این مسئله می‌تواند سلامت کلی کودک و رشد او را تحت تاثیر قرار دهد. گلوتن در گندم سیاه، جو و تمام اشکال گندم، از جمله گندم دوروم، سمولینا، املای، آینکورن و فارو پیدا می‌شود. گلوتن همچنین در برخی از محصولات غیر غذایی، مانند چسب تمبر (چسب) و برخی از داروها پیدا شده است.

بیماری سلیاک قابل درمان نیست، اما می‌تواند با پیروی از یک رژیم غذایی فاقد گلوتن مهار شود. اگر فکر می‌کنید که کودک شما ممکن است دچار بیماری سلیاک باشد به پزشک مراجعه کنید.

بیماری التهابی روده

بیماری التهابی روده (IBD) هنگامی رخ می‌دهد که روده کوچک یا بزرگ ملتهب شود. هنگامی که روده‌ها التهاب دارد، متورم و دردناک می‌شود. این باعث علائمی مانند اسهال، نفخ، گرفتگی معده و گاهی اوقات، کاهش وزن می‌گردد. دو نوع IBD وجود دارد: بیماری کرون و کولیت اولسراتیو (کولیت زخمی)

بیماری کرون می‌تواند روی هر بخشی از دستگاه گوارش تاثیر بگذارد. این بیماری باعث می‌شود دیواره‌های قسمت آسیب دیده ضخیم شود و یک سطح سنگ فرش مانند ایجاد کند. بسته به جایی که بیماری کرون رخ می‌دهد، نشانه‌ها می‌تواند درد معده، استفراغ، از دست دادن اشتها، اسهال خونی، رشد ضعیف و زخم‌های دهان باشد.

کولیت اولسراتیو مشابه بیماری کرون است، اما تنها کولون (روده بزرگ) را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هنگامی که یک فرد دارای کولیت اولسراتیو است، پوشش روده‌شان دچار زخم و یا پارگی می‌شود. این مسئله می‌تواند به درد معده، اسهال خونی، خونریزی پارگی‌های اطراف مقعد، کاهش وزن و کاهش اشتها منجر شود.

درمان بیماری التهابی روده می‌تواند شامل داروهای مبارزه با عفونت، داروهای سرکوب سیستم ایمنی بدن و تغذیه خاص برای تامین مواد مغذی بدن که ممکن است از مواد غذایی جذب نشود، باشد. در نهایت، در بسیاری از موارد، برای کنترل این بیماری عمل جراحی مورد نیاز است. زمانی که والدین کودک مبتلا از علائم کودکشان آگاه شدند، تشخیص و درمان بیماری التهابی روده، بدون خطر وخامت جدی، آسان‌تر است.

سندرم روده تحریک پذیر

سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است که روده کوچک و بزرگ را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در سندرم روده تحریک پذیر، مواد غذایی بسیار کند، بیش از حد سریع و یا غیر قابل پیش بینی در روده بزرگ حرکت می‌کند. در نتیجه، روده بزرگ نمی‌تواند مقادیر مناسب آب از مواد غذایی را جذب کند. این می‌تواند به اسهال یا یبوست منجر شود.

مشخص نیست که چه چیزی باعث سندرم روده تحریک پذیر می‌شود. برخی از افراد سندرم روده تحریک‌پذیر را با بیماری التهابی روده اشتباه می‌گیرند. در واقع، نشانه‌های آنها در ابتدا مشابه به نظر می‌رسد. با این حال، مهم است تفاوت بین IBD و سندرم روده تحریک پذیر را برای تشخیص و درمان درست هر بیماری بدانید.

سندرم روده تحریک پذیر گذرا و برای هر کودک متفاوت است. درمان شامل تغییر سبک زندگی برای کاهش استرس و تغییرات رژیم غذایی برای محدود کردن غذاهایی که می‌تواند شعله ور شدن بیماری را آغاز کند، می‌باشد.

نکاتی برای والدین

پرهیز از خوردن بیش از حد

کودکان این منطق را ندارند که چه مقدار مواد غذایی مناسب است، پس بر عهده پدر و مادر است که به آنها نشان دهند چه اندازه باید بخورند. پرخوری فشار بسیاری بر دستگاه گوارش قرار می‌دهد و باید از آن اجتناب شود. هنگامی که بیش از حد غذا خورده می‌شود، توانایی بدن برای تجزیه درست و جذب مواد مغذی مشکل می‌شود. از آنجا که والدین کنترل آماده سازی و سرو مواد غذایی را در دست دارند، توصیه می‌شود بخش‌های کوچک‌تری در بشقاب سرو کنند و اضافی آن را در آشپزخانه نگه دارند تا کودکان پرخوری نکنند.

آب دور از وعده‌های غذایی مصرف شود

بسیاری از کودکان هنگامی که برای خوردن می‌نشینند، انتظار نوشیدن چیزی دارند. این ترکیب غذا و مایعات می‌تواند به هضم کندتر منجر شود چون مایع گوارشی توسط مایعات مصرف شده رقیق می‌گردد. بهترین کار این است که مقدار مایعات را در زمان صرف غذا به حداقل برسانید. کودکان آب خود را قبل از غذا بنوشند - تا ۱۵ دقیقه قبل و یا در حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه بعد از غذا.

غذاهای فرآوری شده حذف گردد

در حقیقت همه غذاهای بسته بندی و آماده، باید از رژیم غذایی کودکان دارای مشکلات گوارشی حذف شود. این غذاها حاوی بسیاری از مواد مضر مانند چربی‌های ترانس و مواد نگهدارنده هستند که می‌تواند با هضم تداخل داشته باشد. کودکان دارای مشکلات گوارشی باید به مصرف غذاهای طبیعی و کامل که بدن می‌شناسد و به آسانی می‌تواند استفاده کند روی آورند.