درمان آسم کودکان، کمک شما بدرقه راهش

آسم شایع‌ترین بیماری مزمن دوران کودکی است. بیماری آسم کودکان یک اختلال التهابی مزمن در راه‌های هوایی است که با انسداد مکرر و قابل برگشت مسیر تنفس شناخته می‌شود. التهاب راه‌های هوایی منجر به بیش فعالی راه هوایی می‌شود که باعث می‌گردد راه‌های هوایی در پاسخ به محرک‌های مختلف باریک شوند. کنترل آسم در کودکان زیر ۵ سال نیاز به نظارت دقیق و نسبتا مکرر دارد. کودک شما می‌تواند با درمان مناسب در طول شب بخوابد، از فعالیت‌های روزانه یا پیش دبستانی عقب نماند و به آسانی نفس بکشد.

هر علامت آسم، چه خفیف و چه شدید، همواره جدی است، حتی علائم خفیف می‌توانند به سرعت به مسئله تهدید کننده‌ای تبدیل شوند. آسم کنترل نشده و تشخیص داده نشده در کودکان کوچک ممکن است منجر به مراقبت اورژانسی، بستری در بیمارستان، دوری از کار برای والدین و رنج‌هایی شود که کودکان کم سن و سال قادر به بیان آن نیستند. اگر فکر می‌کنید فرزند شما ممکن است دچار آسم باشد، به متخصص اطفال مراجعه کنید. پزشک می‌تواند به شما در طرح‌ریزی یک برنامه عملی برای آسم کمک کند تا آگاه باشید که چه موقع آسم کودک شما تحت کنترل است، چه موقع نیاز به تغییر داروها دارید و چه زمانی کمک فوری مورد نیاز است. یک برنامه عملی آسم باید اهداف مربوط به درمان آسم و سلامت کودک را در بر داشته باشد. بسیار مهم است که یک کودک مبتلا به آسم بتواند درمان مناسبی را دریافت کند. درمان بستگی به شدت و میزان تکرار علائم دارد.

دلایل

موارد بسیاری می‌تواند باعث بیماری آسم کودکان شود:

- آلرژن‌ها، کپک قارچی، گرده، حیوانات

- تحریک کننده‌ها، دود سیگار، آلودگی هوا

- آب و هوا، هوای سرد، تغییرات آب و هوا

- ورزش

- عفونت، آنفلوانزا، سرماخوردگی معمول

علائم آسم در کودکان

اکثر کودکان مبتلا به آسم قبل از ۵ سالگی علائم آسم را دارند. در کودکان بسیار کوچک، ممکن است تشخیص علائم آسم در کودکان برای والدین و حتی پزشکان دشوار باشد. لوله‌های هوایی در نوزادان، کودکان نوپا و زیر ۵ سال کوچک و باریک هستند و سرماخوردگی سر، سرماخوردگی سینه و بیماری‌های دیگر می‌تواند این راه‌های هوایی را ملتهب کند و باعث می‌شود حتی کوچک‌تر و آسیب دیده‌تر شوند. علائم آسم اطفال می‌تواند از یک سرفه ناخوشایند که برای روزها یا هفته‌ها باقی می‌ماند تا حمله تنفسی ناگهانی و ترسناک متفاوت باشد. علائم معمول عبارتند از:

- سرفه، به خصوص در شب

- خس خس سینه یا صدای سوت زدن، به خصوص وقتی که بازم انجام می‌شود.

- مشکل در تنفس یا تنفس سریع که باعث می‌شود پوست اطراف دنده‌ها و یا گردن محکم به داخل کشیده شود.

- سرماخوردگی مکرر که در قفسه سینه باقی مانده است.

کودک ممکن است تنها یکی از این علائم یا چندین مورد را داشته باشد. ممکن است والدین تصور کنند که این علائم تنها یک سرماخوردگی یا برونشیت است. اگر علائم تکرار شود، نشان از این دارد که کودک ممکن است آسم داشته باشد. علاوه بر این، ممکن است علائم با قرار گیری کودک در معرض محرک‌های آسم، مانند آلودگی‌های هوا (به عنوا مثال دود یا بوی شدید) و یا مواد آلرژی‌زا مانند گرده، کنه و شوره موهای حیوانات خانگی، بدتر شود.

تشخیص

تشخیص آسم در کودکان زیر 5 سال می تواند چالش برانگیز باشد. علائم اولیه ممکن است بیماری‌های دیگر را نشان دهند. در کودکان بزرگ‌تر، پزشک می‌تواند از تست تنفسی استفاده کند که میزان عملکرد ریه‌ها را اندازه گیری می‌کند، اما این آزمایش‌ها در کودکان کوچکتر راهگشا نیست، زیرا ممکن است در انجام مراحل و تنفس صحیح به صورت گفته شده اشتباه کنند. اگر کودک زیر 5 سال دارای علائمی است که ممکن است نشان دهنده تنگی نفس در کودکان باشد، پزشک احتمالا از مجموعه‌ای از اطلاعات برای تشخیص استفاده می‌کند. پس از گرفتن تاریخچه پزشکی، ممکن است آزمایش‌های دیگری انجام شود که عبارتند از:

آزمایش خون:

پزشک ممکن است سطح برخی از گلبول‌های سفید خون را که ممکن است در پاسخ به عفونت‌ها بالا رود را اندازه گیری کند.

اشعه ایکس قفسه سینه:

اشعه ایکس قفسه سینه و تغییرات ریه در هنگامی که آسم متوسط تا شدید است را نشان می‌دهد. همچنین می‌تواند برای رد بیماری‌های دیگر مورد استفاده قرار گیرد.

آزمایش آلرژی:

یک تست پوست یا یک آزمایش خون ممکن است نشان دهد که کودک به ماده آلرژی‌زایی آلرژی دارد یا خیر.

درمان آسم کودکان

درمان آسم کودکان بستگی به شدت و تکرار علائم دارد. برای مقابله با آسم دوران کودکی، پزشک ممکن است دو نوع دارو تجویز کند:

بهبودی سریع

هر کودکی که مبتلا به آسم باشد، به داروهای بهبودی سریع به نام برونکودیلاتورهای کوتاه مدت نیاز دارد تا بخش پر سر و صدای بیماری، سرفه، خس خس و تنگی نفس که با علائم یا حمله آسم رخ می‌دهد، را درمان کنند. این دارو (معمولا یک داروی استنشاقی) باید همیشه همراه کودک باشد تا در اولین نشانه علائم استفاده کند. برونشودیلاتورهای کوتاه مدت برای آسم عبارتند از آلبوترول (پروایر HFA، ونتولین HFA و غیره) و لوابوترول (زوپنکس HFA). برای کودکان مبتلا به علائم آسم خفیف و متناوب، داروهای کوتاه مدت ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد.

کنترل بلند مدت

این نوع دارو در بعضی از کودکان برای درمان بخش خاموش آسم و التهاب راه‌های هوایی مورد نیاز است. این دارو به صورت روزانه برای پیشگیری از علائم و حملات آسم مصرف می‌‌شود. انواع داروهای کنترل طولانی مدت عبارتند از:

-کورتیکواستروئیدهای استنشاقی رایج ترین داروهای کنترل آسم بلند مدت مصرفی برای کودکان زیر ۵ سال هستند. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی راحت قابل استفاده، که برای نوزادان و کودکان پیش دبستانی در دسترس هستند شامل بودسونید (پولمیکورت فلکسالر، پولمیکورت رسپولس)، فلوتیکازون (فلوونت HFA) و بکلومتازون (کیوار) می‌باشد.

-اصلاح کننده‌های لکوترین ممکن است به برنامه درمانی اضافه شوند، زیرا یک درمان استنشاقی با کورتیکواستروئید به تنهایی نمی‌تواند منجر به کنترل پایدار آسم شود. داروی مونتلوکست (سینگولیر) به صورت یک قرص جویدنی برای کودکان ۲ تا ۶ ساله و به شکل دانه‌ای تایید شده است که می‌تواند به غذای پوره شده برای کودکان کوچک حتی ۱ ساله اضافه شود.

-آگونیست بتای بلند مدت یک داروی استنشاقی است که می‌تواند به برنامه درمانی کورتیکواسترویید اضافه گردد. داروی سالمترون یک بتاآگونیست بلند مدت است که همراه با کورتیکواستروئید استنشاقی به عنوان یک داروی استنشاقی تک دوز (ادویر HFA) استفاده می‌شود.

-کرومولین یک داروی استنشاقی است که باعث انسداد راه‌های التهابی می‌شود و ممکن است به عنوان یک درمان اضافی به همراه کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده شود. شواهد کمتری درمورد اثربخشی این درمان نسبت به سایر داروهای کنترل طولانی مدت برای کودکان کوچک وجود دارد.

-کورتیکواستروئیدهای خوراکی تنها زمانی استفاده می شوند که آسم را نمی‌توان با سایر روش‌ها کنترل کرد.

کودک شما می‌تواند با استفاده از یک استنشاق کننده به همراه دستگاهی به نام محفظه نگهدارنده (که کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که تمام دارو به ریه‌ها می رسد) و یا از طریق یک نبولایزر، دستگاهی که شامل لوله کمپرسور و ماسکی برای کمک به انتقال دارو می‌باشد، هر دو دارو را مصرف کند. پزشک، پرستار یا داروساز کودک شما می‌تواند به شما در مورد چگونگی استفاده از هر دو کمک دهد، بنابراین می‌توانید تعیین کنید که کدام یک بهتر است. داروهای آسم در صورتی که به صورت گفته شده مصرف شوند، بسیار مفید و بی‌خطر هستند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که استفاده مداوم از داروهای کنترل طولانی مدت می‌تواند اندکی رشد کودک را کند نماید، اما توانایی نفس کشیدن مهم‌تر از این خطر است. اگر داروها مفید واقع نشوند یا فرزند شما نتواند از محرک‌های آسم دوری کند، باید توجه کنید که آیا علائم با قرارگیری در معرض آلرژن مانند کنه و آلودگی حیوان خانگی ایجاد شده است. اگر این گونه باشد، شات‌های آلرژی (ایمنوتراپی) ممکن است گزینه‌ای مناسب باشد و اغلب توصیه می‌شود.