کودک و فرزند دوم، اولی عصبی شده چه کنم؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: سلام و وقت بخیر. متاسفانه الان چند ماهیه که با به دنیا آمدن فرزند دوممان روند زندگی ما با مشکل روبرو شده/ فرزند اولمان که آن هم دختر می باشد و ۲ سال و ۳ ماه سن دارد هم تحت تاثیر گریه های بدون پایان فرزند دوممان همیشه عصبی هستش. مشکل ما اینه که فرزند دوم ما آوا که الان ۱۰ ماهه می باشد وابستگی شدیدی به من که مادرش باشم داره و همیشه باید کنارش بشینم و به اون شیر بدم و تحت هیچ شرایطی از جام تکون نخورم و کافیه که واسه یک دقیقه اون رو ترک کنم چنان نعره هایی میزنه که همه خانواده رو عصبی میکنه و به هیچ وجه هم تا من بغلش نکنم آروم نمیشه حتی با بازی و بغل کردن تا وقتی که من نباشم خوبه چون من سر کار میرم و تا ساعت ۳ نیستم و پیش مادر بزرگش میمونه ولی به محض اینکه منو ببینه دیگه شروع میکنه و من نباید اصلا کاری بکنم و پیشش بمونم. ممنون میشم اگر راهکاری به ذهنتون میرسه ما رو راهنمایی کنید. سپاس

پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:

دوست عزیز عصبانیت فرزند اول طبیعی است. فرزند دوم با عصبانیت، گریه و ناارامی تمام توجه آغوش، مهر پدر و مادر را از آن خود می خواهد. فرزند اول احساس می کند با بدنیا آمدن فرزند دوم پدر و مادر خود را از دست داده است. به همین خاطر فرزند اول احساس خشم و عصبانیت دارد که به دلیل کمبود محبت است. اما فرزند دوم سعی دارد با بدقلقی محبت مادر را از آن خود کند. علی رغم اینکه مادر شاغله پیشنهاد میکنیم بعد از آمدن به خانه زمان حداقلی را متوجه فرزند دوم بکند. بعد به امورات شخصی خودش بپردازد. هرچه بیشتر کنار فرزند دوم باشید، پرخاشگری فرزند دوم افزایش پیدا می کند. بنابراین باید به گونه ای عمل کنید که فرزند دوم احساس نکند که با جیغ، گریه می تواند محبت و توجه مادر را از آن خود کند. آستانه تحمل خود را بالا ببرید و به گریه و داد و بیداد پاسخ مثبت ندهید زیرا رفته رفته فرزند دوم یاد می گیرد که با این کار می تواند محبت مادر را از آن خود کند. همچنین تقسیم بازی با خواهرش می تواند آرامش را به مادر برگرداند.