درمان ترس از نزدیکی، نخستین نشانه واژینیسموس
عضلات واژن برخی بانوان به صورت غیرارادی یا به طور مداوم هنگام تلاش برای دخول در واژن منقبض می‌شود.
آن گروه از بانوانی که دچار واژینیسموس یا ترس از نزدیکی و دخول هستند، عضلات واژنشان هنگام ورود چیزی به داخل آن، برای مثال تامپون یا آلت تناسلی، منقبض یا فشرده می‌شود. واژینیسموس گاهی فقط ناراحتی مختصری را ایجاد می‌کند، اما گاهی بسیار دردناک می‌شود. خوشبختانه با بهره‌گیری از روش‌های مختلف می‌توان این ناراحتی را در زمانی کوتاه، حتی در عرض چند هفته برطرف کرد.
درد در هنگام نزدیکی غالباً نخستین نشانه‌ی واژینیسموس است. این درد فقط زمان دخول حس می‌شود و معمولاً، البته نه همیشه، پس از خارج کردن آلت برطرف می‌شود. بانوان دچار واژینیسموس ناراحتی را به صورت احساس پاره شدن واژن یا احساس اصابت ضربات متوالی توصیف می‌کنند. بسیاری از بانوان مبتلا به واژینیسموس هنگام وارد کردن تامپون یا زمان معاینه داخلی لگن نیز متحمل ناراحتی می‌شوند.
اگر شما نیز دچار ترس از نزدیک و دخول هستید، برای بررسی و درمان این عارضه به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید تا مشکلتان ظرف زمانی کوتاه با موفقیت درمان شود.
واژینیسموس (ترس از نزدیکی و دخول) چیست؟
عضلات واژن برخی بانوان به صورت غیرارادی یا به طور مداوم هنگام تلاش برای دخول در واژن منقبض می‌شود. این عارضه واژینیسموس نام دارد. این انقباض‌ها مانع انجام رابطه زناشویی می‌شود یا آن را بسیار دردناک می‌کند.
بانوان در مواقع زیر درد و گرفتگی عضلات واژن را تجربه می‌کنند:
-هنگام دخول
-زمان قرار دادن تامپون
-لمس کردن ناحیه نزدیک واژن
ترس از نزدیکی و دخول مانع برانگیختگی و تحریک جنسی نمی‌شود، اما از دخول جلوگیری می‌کند. در معاینه ملایم لگن معمولاً هیچ اثری از انقباض مشاهده نمی‌شود. واژینیسموس با هیچ گونه ناهنجاری جسمی همراه نیست.
هم بانوان و هم آقایان دچار مشکلات جنسی می‌شوند که خوشبختانه این اختلال‌ها معمولاً قابل درمان است. هیچ یک از زوجین مقصر بروز این ناراحتی‌ها نیستند و هیچ کدام نباید شرمنده شوند. در هر حال این اختلال‌ها روابط زناشویی و کیفیت زندگی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. آمار دقیقی از تعداد بانوان مبتلا به واژینیسموس در دست نیست، اما ترس از دخول عارضه شایعی محسوب نمی‌شود.
انواع واژینیسموس
ترس از نزدیکی و دخول به دو نوع طبقه بندی می‌شود:
واژینیسموس اولیه:
در این حالت دخول هیچگاه انجام نشده است.
واژینیسموس ثانویه:
در این حالت دخول در گذشته انجام شده است، اما انجام آن دیگر ممکن نیست. عامل‌هایی چون جراحی زنان و زایمان یا پرتودرمانی از علل این عارضه به شمار می‌آید.
برخی بانوان پس از یائسگی دچار واژینیسموس می‌شوند. کاهش میزان استروژن و در پی‌آمد آن خشکی و کاهش خاصیت ارتجاعی و لغزندگی واژن نزدیکی را دردناک، اضطراب‌آور یا غیرممکن می‌کند. این عوارض یائسگی در بعضی موارد منجر به ترس از دخول و واژینیسموس می‌شود.
دیسپارونی (نزدیکی دردناک)
دیسپارونی اصطلاح تخصصی پزشکی است که به نزدیکی دردناک گفته می‌شود و غالباً با واژینیسموس اشتباه گرفته می‌شود. اما دیسپارونی علل دیگری چون کیست، بیماری‌های التهابی لگن یا آتروفی واژن دارد.
علل ترس از نزدیکی و دخول
واژینیسموس همواره علت مشخصی ندارد. ترس از دخول گاهی نتیجه سوء استفاده‌های جنسی یا تجارب آسیب‌زننده جنسی قبلی، سابقه نزدیکی دردناک و عامل‌های حسی و عاطفی متعدد است. برای بعضی از موارد واژینیسموس نمی‌توان هیچ علت مستقیمی را پیدا کرد. پزشک برای تشخیص واژینیسموس معاینه انجام می‌دهد و سوالاتی را درباره سابقه پزشکی و روابط جنسی مطرح می‌کند تا بهتر بتواند علت اصلی انقباض‌ها را تشخیص دهد.
مزایای درمان واژینیسموس
مشکلات جنسی اثر مخربی بر روابط زناشویی دارد، نباید اجازه داد این اختلال‌ها بر زندگی زناشویی سایه بیفکند، باید در اولین فرصت برای درمان آنها اقدام کرد و مانع از نابودی و تیرگی روابط شد. به خاطر داشته باشید که هیچ دلیلی برای شرمندگی و خجالت کشیدن وجود ندارد. ترس‌ها و احساسات خود درباره رابطه جنسی را با همسرتان در میان بگذارید تا آرامش بیشتری پیدا کنید. درمانگر یا پزشک نیز روش‌های کارآمدی را برای غلبه بر ترس از نزدیکی و واژینیسموس در اختیارتان قرار می‌دهد.
آمیزش‌درمانی نیز درمان موثری است. استفاده از روان کننده (لوبریکانت) یا برقراری رابطه جنسی در وضعیت‌های خاص مقاربت را لذت‌بخش‌تر می‌کند. منفعل نباشید، روش‌ها و موقعیت‌های مختلف را در کنار همسرتان امتحان کنید تا بهترین وضعیت را پیدا کنید.
روش‌های درمان واژینیسموس
ترس از نزدیکی و دخول اختلالی قابل درمان است که برای درمان آن معمولاً از آموزش، مشاوره و ورزش درمانی بهره گرفته می‌شود.
آمیزش‌درمانی و مشاوره
آموزش آمیزش‌درمانی معمولاً شامل ارائه اطلاعات درباره آناتومی دستگاه تناسلی و اتفاقات حین برانگیختگی جنسی و نزدیکی زوجین می‌شود. همچنین نکاتی درباره عضله‌های موثر در بروز واژینیسموس به زوجین آموزش داده می‌شود. به این ترتیب همسران با وظایف هر یک از اعضاء بدن و واکنش بدن خود به این عملکردها آشنا می‌شوند.
مشاوره با حضور یکی از زوجین یا هر دو نفر انجام می‌شود. بهره‌گیری از خدمات مشاور متخصص در زمینه مشکلات جنسی به درمان واژینیسموس کمک می‌کند. روش‌های آرام‌سازی و هیپنوتیز نیز باعث می‌شود زن هنگام نزدیکی آرام‌تر و راحت‌تر باشد.
دیلاتورهای واژن
متخصص زنان و زایمان استفاده از دیلاتورهای واژن را به بیمار آموزش می‌دهد. سر مخروطی شکل دیلاتور را وارد واژن کنید. واژن با استفاده از دیلاتور به تدریج گشادتر می‌شود و عضله‌های واژن کشیده و منعطف می‌شود. برای صمیمی‌تر شدن رابطه با همسرتان می‌توانید برای وارد کردن دیلاتور از ایشان کمک بگیرید. دوره درمان پس از استفاده از یک مجموعه از دیلاتورها کامل می‌شود و در این زمان می‌توانید بار دیگر داشتن یک رابطه زناشویی لذت‌بخش را امتحان کنید.
ورزش‌های کگل
برای انجام ورزش‌های کگل باید عضله‌های کف لگن یعی عضله‌های کنترل کننده واژن، راست روده و مثانه را مرتب منقبض و شل کنید. محل این عضله‌ها را می‌توانید هنگام ادرار کردن پیدا کنید. برای این کار پس از شروع دفع ادرار، خروج آن را متوقف کنید. عضله‌هایی که برای کنترل تخلیه ادرار از آنها استفاده می‌کنید، همان عضله‌های کف لگن هستند که در این حالت انقباض و حرکت کردن آنها را حس می‌کنید. این عضله‌ها به صورت گروهی حرکت می‌کنند، بنابراین به طور همزمان منقبض و شل می‌شوند.
با انجام این حرکت‌ها می‌توانید هنگام شل شدن و انقباض عضله‌ها کنترل بهتری روی آنها داشته باشید. مراحل انجام ورزش‌های کگل به شرح زیر است:
-مثانه را تخلیه کنید.
-عضله‌های کف لگن را منقبض کنید و تا ۱۰ بشمرید.
-عضله‌ها را شل کنید و تا ۱۰ بشمرید.
-این حرکات را ۳ بار در روز، هر بار ۱۰ مرتبه تکرار کنید.
برای این که عضله‌های کف لگن بهتر تقویت شود، عضله‌های شکم، باسن یا ران را حین انجام ورزش کگل درگیر نکنید.
آرام‌سازی و لمس
تمرین‌های آرام‌سازی و اکتشافی به برخی بانوان کمک می‌کند. استحمام، ماساژ و تمرین‌های تنفسی روش‌های مفیدی برای آرام کردن بدن است. تراپیست تکنیکی به نام آرام‌سازی پیشرونده را نیز آموزش می‌دهد. در این روش باید عضله‌های مختلف بدن را به ترتیب خاصی منقبض و شل کنید. سپس می‌توانید عضله‌های کف لگن را قبل از ورود انگشت یا مخروط دیلاتور منقبض و شل کنید.
اگر به مرحله‌ای رسیدید که توانستید انگشت را داخل واژن کنید، سعی کنید تامپون را در واژن قرار دهید. در صورت لزوم می‌توانید از روان‌کننده نیز استفاده کنید. عجله نکنید و مراحل را به آرامی پیش ببرید، پس از آن که برای برقراری رابطه زناشویی آماده شدید، مرحله برانگیختگی و تحریک را کامل کنید و دخول را پس از پیش‌نوازی کافی انجام دهید.
منبع:
دکتر فاطمه سمامی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼