۱۵۷۹۴۹
۱۹۶۹
۱۹۶۹
پ

تاثیر واریکوسل بر ناباروری، نقش اورولوژیست چیست؟

واریکوسل ۳۵ درصد ناباروری را تشکیل می­دهد.

در چند دهه گذشته پیشرفت­های فراوانی در رشته ART فراهم شده، بخصوص در رشته ناباروری مردان پیشرفت های قابل توجه در رابطه با هر دو تشخیص و درمان حاصل گردیده است.
تست­های جدید ژنتیک موارد آزواسپرمی ( عدم وجود اسپرم) انسدادی که قبلاً تصور می­شد ایدیوپاتیک است، دگرگون و تغییر کرده است و باعث تقسیم­ بندی موارد آزواسپرمی گردیده است، عمل جراحی میکروسرجری و خارج کردن اسپرم از بیضه و یا اپی­دیدیم مقدور شده است. با دستکاری گامت افرادی که قبلاً نابارور بوده ­اند امکان باروری پیدا می­کنند.
به هرحال باید توجه داشت زمانی که مسئله ناباروری حل شده اعلام شد، هنوز بعنوان یک معضل اجتماعی وجود دارد و میلیون­ها نفر در سراسر جهان هنوز در آرزوی بچه­ دار شدن هستند. در ناباروری مسائل گوناگون از یک عفونت ساده پروستات یا اپی­دیدم و بیضه تا موارد مختلف ژنتیکی دخیل هستند. متاسفانه در کشور ما زوجین نابارور را به امید داشتن واریکوسل همسر راه چاره را برای آنها عمل واریکوسلکتومی دانسته؛ امید و آینده بالایی را برای بچه­ دار شدن به آنها پیشنهاد می­کنند، که در بحث واریکوسل مفصل توضیح می­ دهم.

علل ناباروری
ناباروری شایع­ترین اتفاق رایج در مطب اورولوژیست­ ها می­ باشد و فراهم نمودن مراکز تخصصی در سال­های اخیر بالا رفته است. در حال حاضر تقریباً ۸ درصد مردان که در سن باروری قرار دارند. برای مسائل ناباروری به پزشک مراجعه می­کنند. ۱ تا ۱۰ درصد این افراد که مراجعه می­کنند، یک دلیل قابل درمان دارند.
واریکوسل ۳۵ درصد ناباروری را تشکیل می­دهد. بنابراین ارزیابی هر مرد باید بطور سیستماتیک در هر بررسی ناباروری حضور یابد. ۸۰درصد زوجین که سال اول برای باروری تلاش می­کنند موفق می­­شوند.
به زوجی نابارور اطلاق می­گردد که در ضمن فعالیت جنسی منظم (هفته ای ۲ تا ۳ بار ) در سال اول بچه دار نشوند، در اینصورت بعد از یک سال بررسی باید صورت گیرد. هرچه زمان ناباروری طولانی تر باشد، شانس موفقیت و باروری کمتر می­شود. زمانی که ریسک فاکتورها مثل سن بالای ۳۵ در زن و ۴۵ سال در مرد وجود داشته باشد، باید بررسی­های تشخیصی سریعاً صورت پذیرد، بخصوص اگر جراحی اوروژنیتال، سرطان، کریپتورکیدیسم، واریکوسل، و اورکیت وجود داشته باشد.
نقش اورولوژیست در بررسی ناباروری نباید نادیده گرفته شود. پزشک مسئول تشخیص، مشاوره و درمان خواهد بود، زمانی که علت احتمالی وجود دارد. زوجین نابارور ر ا در محیطی دوستانه باید بپذیرد ، شرح حال دقیق گذشته و حال، امتحان بالینی انجام گیرد که این امر مستلزم زمان و وقت مناسب و کافی می­باشد. لذا همکارانی که با ویزیت بیماران ۱۰۰نفری در مطب در گیر هستند، به نظر نمی­رسد این زوجین با اندوخته علمی درمانی مطب را ترک نمایند.
در یک زوج جوان سالم در یک سیکل باروری ۲۵-۲۰ درصد شانس حاملگی وجود دارد. احتمال حاملگی در ۶ ماه اول ۸۰% و ۸۴% در سال اول و ۹۲ % در سال دوم ازدواج می­باشد.
ناباروری شایع­ترین مشکل زوجین در دنیا می­باشد بطوریکه ۱۵-۱۳ درصد از آن رنج می­برند. شیوع در کشورهای پیشرفته و غیر پیشرفته تفاوت دارد. در انگلیس شیوع ناباروری ۱ زوج در ۶ زوج است. ۳۰ درصد زوجین بطور طبیعی در سال اول بچه­دار نمی­شوند. بطوری که بطور مساوی مقصر زن و مرد می­باشند.
هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه­ها هر سه منجر به یک سیستم منسجم می­گردند، که باعث ترشح هورمون­های مردانه و تشکیل اسپرماتوژنز (تشکیل اسپرم از بیضه) می­گردد. بیضه­ها برای تولید اسپرم و هورمون مردانه (تستوسترون) نیاز به ترشح LH و FSH از هیپوفیز دارند، که هیپوفیز نیز خود از طریق ترشح و تحریک GnRH که از هیپوتالاموس ترشح می­گردد، باعث ترشح LH، FSH می­گردد.
LH باعث تحریک ترشح تستوسترون از سلول­های لیدیگ (Leydig Cells) موجود در بیضه می­شود. تستوسترون ضمن تحریک و تولید اسپرم موجب خصوصیات ثانویه جنسی مردانه می­گردد و با اثر Feeds Back مانع از ترشح بیش از حد GnRH می­گردد. FSH باعث تحریک سلولهای سرتولی که در حفظ و حمایت از تولید اسپرماتوژنز نقش دارد. از سوی دیگر با ترشح INHIBIN-B ترشح FSH را کنترل می­نماید. در بررسی فرد مبتلا به ناباروری اندازه­گیری مقدار INHIBIN-B نقش مهمی در عملکرد سلولهای سرتولی نشان می­دهد.
سلولهای پری­توبولار (PERITUBULAR) بصورت لایه­هایی در غلظت­های مختلف در اطراف توبولهای سمی نیفروس پخش و توزیع گردیده و باعث ترشح بافت­های همبندی پروتئینی (COLLAGEN, FIBRONECTINو LAMININ) می­شود، در ضمن باعث سنتز مولکول­های چسبنده، نظیر فاکتور عصبی رشد (NGF) و MCPI ( پروتئین مونوسیت) می­شود.
ترشح این فاکتورها توسط TNFa تنظیم می­گردد که به نوبه خود بوسیــله MAST CELLS تولیــد می­گردد. بنابراین تداخل بین سلولهای پری توبولار و سلولهای ماست، پیش­بینی و گمان زده می­شود، بطوریکه در بعضی از موارد ناباروری، افزایش MAST CELLS در بیضه­ دیده شده. انقباض سلول­های پری توبولار بواسطه اوکسی توسین، پروستاگلندین، آندروژن و اندوتلین حاصل می­گردد.
تداخل سلول­های پری توبولار و سایر سلول­ها، گمان می­رود نقش اساسی و مهم در باروری داشته باشند. لذا دیده شده افزایش MAST CELLS و فییروز توبولار و اسکلروز در بیضه باعث آسیب اسپرماتوژنــز می­گردد. ماده اولیه در بیضه­ها برای تولید تستسترون، "کلسترول" می­باشد، سلول­های سرتولی دارای رسپتورهای FSH و تستسترون می­باشد، که هر دو برای تولید INHIBIN-B موثر هستند.
تولید اسپرم ازاسپرماتوگونیا تا زمانیکه به حالت اسپرماتوزای بالغ برسد ۶۰ روز بطول می انجامد. بنابراین هرگونه اختلال در AXIS هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه که منجر به عدم ترشح LH، FSH و اختلال در عملکرد سلول­های سرتولی و سلول­های لیدیگ حاصل شود، منجر به ناباروری در مردان می­گردد. لذا در بررسی یک فرد مبتلا به نابارور باید موارد فوق از طریق آزمایشگاه بررسی شوند.
نقش اپی دیدیم در حفظ و نگهداری اسپرماتوزا بسیار حائز اهمیت است. ترشح مایع مانند موجود در اپی دیدیم مانند مواد آنتی اکسیدانت نظیر Glutathione ، Superoxide Dismutase، ۵-Transferase باعث توانایی و قدرت اسپرم در ایجاد ناباروری می­باشد.
مایع خروجی (انزال) یا seminal Plasma تشکیل شده از ترشحات اپی دیدیم، کیسه­های منی، پروستات، غدد بولبویورترا (Cowper's gland)، آمپول واتر، غدد Tyson's و Littre موجود در مجرا می­باشد.
نقش دیگر سلولهای پری توبولار ترشح IGF-1 (فاکتور رشد انسولین) و سیتوکین می باشد، که عملکرد سلولهای سرتولی را در ترشح INHIBIN-B ، آندروژن باند شده به پروتئین و ترانس فرین را تنظیم می کند.
این ترشحات آلکالین بوده و باعث خنثی کردن ترشحات اسیدی سرویکس رحم شده در نتیجه اسپرم بداخل رحم نفوذ می نماید. در حدود ۵ درصد ترشح انزال مربوط به ترشحات غدد مجرا، ۳۰ - ۱۵ درصد ترشحات پروستات، ۳ درصد ترشح از بیضه و آمپول واتر و ۷۰ تا ۶۵ درصد ترشحات کیسه منی می باشد.

مواد موجود در ترشحات پروستات که در باروری نقش مهمی دارند، شامل:
-ACID PHOSPHATASE
-CITRATE
-GROWH FACTOR
-Lipid
-Protein
-Electrolyte
-ZINC
-PROSTAGLANDIN
می باشند، که باعث حرکت و در MATURE شدن اسپرم نقش مهمی را ایفا می­کنند. در بررسی ناباروری بعضی از ترشحات فوق توسط آزمایشگاه باید اندازه­گیری شود. منشاء فروکتوز کیسه منی می­باشد، که باعث انرژی اسپرم می­ گردد. L-Arginine که یک ماده آنتی اکسیدانت می­باشد، توسط سلول­های اپی تلیال اپی دیدیم تشکیل می­شود و اسپرم را از آسیب­های رادیکال­های آزاد محافظت می­نماید. ZINC در حرکت اسپرم نقش مهمی دارد.
روزانه ۴۰میلیون اسپرم تولید می­شود، که تا یک ماه قادر به ایجاد باروری می­باشند؛ مقدار زیادی اسپرم در وازدفران و مقدار کمی در اپی دیدیم ذخیره می­شود.
اسپرم بیش از ۲ هفته در اپی دیدیم نمی­ماند و لذا فردی که عمل جنسی ندارد، اسپرم در ادرار وی یافت خواهد شد. علیرغم عدم شواهدقطعی برای اثرات محیطی و روش زندگی فرد در طول زندگی دلیل کافی وجود دارد که باید باور کرد محیط و وروش روزانه زندگی نقش مهم و شگفت­انگیزی در کیفیت تولید گامت مردان و بچه­دار شدن دارد. در طول ۵۰ سال گذشته تعداد متوسط اسپرم در جمعیت دنیا ۵۰ درصد کاهش یافته که این کاهش دقیقاً در همین دوران بوده.
توسعه کشورهای صنعتی و ایجاد زندگی مدرن در کشورهای پیشرفته نشانه همچنین تغییر بزرگ می­باشد، در نتیجه کاهش باروری در این زمان به خوبی مشاهده می­شود.
پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.