انسداد لوله های رحمی، قابل درمان است؟
در برخی موارد ممکن است یکی از لوله های رحمی مسدود شود و یکی دیگر از لوله ها باز باشد که در این مورد، به طور کامل نازایی اتفاق نمی افتد ولی درصد بارداری باز هم کم است.
اغلب به بافت اسکار نیز اتلاق می‌شود. چسبندگی‌ها نواحی شامل بافت فیبری هستند که در اثر فرایند بهبودی که پس از بهبودی اولیه‌ی التهاب یا ضربه باقی مانده است، شکل می‌گیرد. چسبندگی‌ها می‌توانند باعث چسبیدن بخش‌های مختلف شکم یا لگن شوند. در برخی زنان چسبندگی‌ها ممکن است نتیجه‌ی یک التهاب لگنی در گذشته باشند. از آنجایی که ممکن است تمام عفونت‌های لگنی در زنان علائم قابل توجهی نداشته باشند، ممکن است بیمار متوجه وجود عفونت نشود. با این حال احتمال دارد چسبندگی‌ها در اثر تلاش بدن برای رهایی از عفونت شگل بگیرند.
چسبندگی یا انسداد لوله‌های رحمی می‌تواند موجب اختلال در آناتومی لگنی شده و یا منجر به کاهش تحرک یا عملکرد گردد. بنابراین چسبندگی لگن می‌تواند دلیل ناباروری باشد. از بین بردن چسبندگی می‌تواند با استفاده از لاپاراسکوپی یا لاپاراتومی و با روش‌های متداول یا میکروسکوپی انجام شود. این امر می‌تواند موجب کاهش درد و افزایش احتمال بارداری در مقایسه با زمانی که هیچ درمانی انجام نگیرد، شود.
لوله رحمی (فالوپ) چیست؟
لوله‌های رحمی دو لوله نازک در دو طرف رحم هستند که به حرکت تخمک‌های بالغ از تخمدان به رحم کمک می‌کنند.
انواع چسبندگی
در طول سال‌ها، پ ز شکان تلاش کرده‌اند تا چسبندگی‌ها را طبقه‌بندی کنند به طوری که بتوانند توصیف مشخص‌تری برای آنها ارائه دهند. این امر امکان مقایسه راحت بین بیماران را فراهم کرده و به پزشکان باروری کمک می‌کند تا بتوانند به سادگی مزایای بالقوه‌ی درمان‌های مختلف را برای برداشتن یا پیشگیری از چسبندگی‌ها ارزیابی کند.
چسبندگی‌های غشایی بسیار نازک هستند و معمولاً به سادگی با یک فشار یا کشیدگی شدن ملایم پاره می‌شوند. چسبندگی‌های ضخیم اغلب عروقی هستند (حاوی رگ‌های خونی) و برای جدا شدن نیاز به مداخله با استفاده از ابزار مکانیکی یا انرژی (مانند انرژی الکتریکی یا لیزر) دارند. چسبندگی‌های نواری ممکن است با ایجاد یک نوار یا ساختار رشته مانند در بین دو بخش موجب اتصال آنها شوند. چسبندگی‌های تخت زمانی ایجاد می‌شوند که دو بخش به هم چسبیده شده باشند.
محل ایجاد چسبندگی
چسبندگی‌های لگن می‌توانند بین هر دو سطح بافت در حفره لگن یافت شوند. این حفره‌ها عبارتند از رحم، لوله‌های رحمی، تخمدان، روده و مثانه. چسبندگی‌ها همچنین ممکن است درون لوله‌های فالوپ یا رحمی یافت شوند. اندومتریوز یا جراحی لوله‌ها می‌تواند باعث ایجاد چسبندگی در داخل لوله فالوپ بر روی سطح خارجی لوله، و یا حتی در انتهای لوله فالوپ که fimbria نامیده می‌شود، گردد. این قسمت که مانند انگشت‌ها عمل می‌کنند تا تخمک را وارد لوله کنند، بهم می‌چسبند و نمی‌توانند تخم‌هایی را که در حین تخمک‌گذاری آزاد می‌شوند وارد لوله کنند. هر گونه چسبندگی لوله که موجب انسداد یا مختل شدن لوله می‌شود می‌توانند منجر به ناباروری یا افزایش احتمال حاملگی خارج از رحم گردد.
دلایل ایجاد چسبندگی
انسداد رحمی و چسبندگی رحمی
انسداد لوله‌های رحمی چیست؟
زمانی که یک انسداد از حرکت تخم در لوله جلوگیری می‌کند، زن دچار انسداد لوله رحمی شده است. این مشکل می‌تواند در هر دو طرف رخ دهد و تحت عنوان ناباروری در اثر انسداد لوله‌های رحمی نیز شناخته می‌شود.
دلیل انسداد لوله‌های رحمی
شایع‌ترین دلیل انسداد لوله‌های رحمی بیماری التهابی لگن (PID) می‌باشد. این بیماری در اثر بیماری‌های آمیزشی بوجود می‌آید، اما تمام عفونت‌های لگنی مرتبط با این بیماری‌ها نمی‌باشند. همچنین حتی اگر بیماری التهابی لگنی برطرف شده باشد، سابقه ابتلا به این بیماری یا عفونت لگنی خطر انسداد لوله‌ها را افزایش می‌دهد.
سایر دلایل احتمالی انسداد لوله‌های رحمی عبارتند از:
- ابتلا یا سابقه ابتلا به عفونت یک بیماری آمیزشی ، بخصوص کلامیدیا یا سوزاک
- سابقه عفونت رحمی ناشی از سقط جنین
- سابقه پارگی آپاندیس
- سابقه جراحی شکم
- سابقه حاملگی خارج رحمی
- انجام جراحی بر روی لوله‌های رحمی در گذشته
- اندومتریوز
علائم
برخلاف تخمک‌گذاری که چرخه‌های قاعدگی نامنظم ممکن است موجب مشکل شود، انسداد رحمی به ندرت موجب بروز علائم می‌گردد. یک نوع خاص انسداد لوله رحمی که هیدروسالپنکس نامیده می‌شود، ممکن است موجب درد پایین شکم و ترشحات غیرطبیعی واژن شود، اما همه زنان دچار این علائم نمی‌شوند.
هیدروسالپنکس زمانی رخ می‌دهد که انسداد موجب گشاد شدن لوله شده و با مایع پر شود. این مایع موجب انسداد تخم و اسپرم شده و از لقاح و بارداری جلوگیری می‌کند. اندومتریوز و بیماری التهابی لگن ممکن است موجب قاعدگی دردناک و درد در هنگام نزدیکی شود. اما این علائم لزوماً به معنی انسداد لوله‌های رحمی نمی‌باشند.
درمان‌های احتمالی برای چسبندگی و انسداد رحم
اگر یکی از لوله‌ها باز باشد و بغیر از آن سالم باشید، ممکن است بتوانید بدون نیاز به کمک زیادی باردار شوید. ممکن است پزشک داروهای باروری را برای افزایش احتمال تخمک‌گذاری در طرفی که لوله باز است تجویز کند. هر چند در صورتی که هر دو لوله مسدود باشند این روش قابل استفاده نیست.
در برخی موارد، جراحی لاپاروسکوپی می‌تواند لوله‌های مسدود شده را باز کند یا بافت اسکاری که موجب مشکل شده است را جدا نماید. احتمال موفقیت بستگی به سن (هر چه جوان‌تر بهتر)، وضعیت و محل انسداد و دلیل انسداد دارد. اگر تنها مقدار کمی چسبندگی بین لوله‌ها و تخمدان وجود داشته باشد، در این صورت احتمال بارداری پس از جراحی افزایش می‌یابد. اگر یکی از لوله‌ها مسدود اما سالم باشد، احتمال بارداری پس از جراحی بین ۲۰ تا ۴۰ درصد خواهد بود.
اما اگر اسکار و چسبندگی‌های متعدد و ضخیم بین لوله‌ها و تخمدان وجود داشته باشد، و یا اگر مبتلا به هیدروسالپنکس باشید، جراحی گزینه خوبی برای شما نیست. همچنین در صورتی که هر گونه مشکل ناباروری مردانه وجود داشته باشد، بهتر است از جراحی صرف نظر کرد. در این موارد، لقاح مصنوعی بهترین انتخاب است. نکته مهم دیگر این است که خطر حاملگی خارج رحمی پس از جراحی جهت درمان انسداد لوله رحمی بیشتر است. در صورت بارداری پزشک باید به دقت شما را زیر نظر بگیرد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼