پستانک طلا برای نوزاد، تجمل گرایی تا کجا؟

اخیرا شاهدیم که حس خودنمایی و رقابت در برگزاری مراسم‌های مجلل به جایی رسیده که برخی خانواده‌ها جهت تهیه سیسمونی شیک و تمام عیار برای نوزادشان اقدام به خرید پستانک‌های طلا با قیمت‌های میلیونی می‌کنند؛ مبحثی که انجمن علمی ترویج تغذیه با شیر مادر ایران به آن واکنش نشان داد.

متاسفانه این روزها شاهد گرایش روزافزون اقشار خاصی از افراد جامعه به سمت تجمل‌گرایی و صرف هزینه‌های شگفت جهت موارد غیر ضروری، نامناسب و حتی مضر هستیم و این در حالی است که درصد بالایی از مردم عزیز کشورمان با مشکلات متعددی اعم از تامین مسکن و حتی هزینه‌های گذران زندگی خود با حداقل امکانات روبرو می‌باشند. چه بسا افراد بی شماری از داشتن همین حداقل‌ها هم محروم بوده و حتی توانایی فراهم نمودن شرایط تحصیل برای فرزندان‌شان را هم ندارند.

آیا در زمانی که فرزندان ما با بهترین پوشش و شیک‌ترین لوازم التحریر در بهترین مدارس مشغول به تحصیل هستند، مشاهده کودکانی که خانواده‌شان حتی از خرید ساده‌ترین پوشاک و لوازم التحریر برای آنها عاجز هستند، ما را به فکر وا نمی‌دارد؟ البته حق طبیعی هر شهروندی است که متناسب با شرایط مالی خود حداکثر رفاه را برای خانواده‌اش تامین نماید، اما آیا بهتر نیست در راستای کمک به هم نوعان نیازمند دست از تجمل گرایی افراطی برداریم و به قدر توان‌مان در بهبود کیفی وضعیت معیشت دیگران نیز سهمی داشته باشیم؟

ای کاش خانواده‌هایی با سطح بالای درآمد که با مشکل مالی در زمینه کسب علم و دانش روز دنیا مواجه نیستند، به جای صرف اوقات طولانی در مراکز خرید و پاساژها و صفحات فضای مجازی جهت یافتن بهترین برندها و آخرین مدل‌های لباس، کیف، کفش و … کمی هم با مطالعه منابع علمی معتبر جهانی به فکر تامین سلامت خود خانواده و فرزندان‌ شان باشند! خانواده‌ای که دوست دارد نوزادش را در ناز و نعمت بپروراند و هنگام خرید انواع پوشاک و وسایل برای او از پرداخت هیچ هزینه‌ای دریغ نمی‌کند، آیا بهتر نیست به تغذیه صحیح و سلامت او نیز بیشتر و عمیق‌تر بیندیشد؟ ای کاش با بها دادن به حس نوع دوستی خود که در نهاد هر انسانی قرار داده شده، اجازه ندهیم شکافی که بین طبقات مرفه، معمولی و مستضعف جامعه وجود دارد روز به روز عمیق‌تر شود.

این نوع سبک زندگی که مغایر با فرهنگ اسلامی و ایرانی خودمان است، از یک نوع رفاه کاذبی نشات می‌گیرد وما نشانه‌های این رفاه کاذب را می‌توانیم در بخش‌های مختلف زندگی مردم ببینیم؛ استفاده از سیگارهای طلایی که با قیمت عجیب عرضه می‌شوند یک نمونه از این رفاه‌زدگی است. نشانه‌ های این رفاه‌ زدگی را ما در زوایای دیگر زندگی مردم هم می‌توانیم ببنیم، برای مثال خیلی از خانواده‌ها لوازمی را خریداری می‌کنند که اصلا لازم ندارند یا کاربردی برای‌شان ندارد. مانند همین «پستانک طلا!!» این موج غلط مصرف گرا شدن که در ابتدا جنبه‌های ظاهری زندگی را هدف قرار می‌دهد و بعد در لایه های بعدی به سبک زندگی و رفتارهای افراد هم کشیده می‌شود.بنیان و نهاد خانواده ها را با مشکل مواجه می کند.