استرس کودکان مدرسه ای، چاره چیه؟
این روزها هم والدین و هم کودکان و نوجوانان مملو از التهاب مدرسه‌اند، دلشوره‌ای همراه با لبخند...
این روزها هم والدین و هم کودکان و نوجوانان مملو از التهاب مدرسه‌اند، دلشوره‌ای همراه با لبخند... همه ما این روزها را تجربه کرده‌ایم و حال با فرزندانمان دوباره گویی همان میز و نیمکت، همان سرویس، همان صف صبحگاهی و همان تکالیف در راهند.
همه ما صبح‌هایی داشتیم که پس از بیدار شدن رو به کاینات زبان به شکوه گشودیم که «آخه من چرا باید برم مدرسه؟! چرا مجبورم درس بخونم؟!»
و باز دوباره این روزها: «آخه من چرا باید این بچه رو این موقع صبح بیدار کنم خدا رو خوش میاد؟!» این حال بین همه والدین مشترک است پس اول بدانید که در این درد، تنها نیستید و دردی مشترک است! حال چه کنیم که در این راه تحمل سختی‌ها آسان‌تر شده و به جای توجه به سنگ‌های پیش پا و خورشید سوزان راه، جلوه آسمان آبی و گل‌های رنگارنگ را نظاره‌گر باشیم.
راهی که خواهی نخواهی همه ما به درستی رفته‌ایم و فرزندانمان هم باید بروند و به نوعی اول راه آموزش زندگی، علم، حضور موفق در جامعه، دوستی‌ها، هنر و شکوفایی فرزند شماست.
* سعی کنید هر روز که بیدار می‌شوید رسالت‌تان را در حمایت و همراهی فرزندانتان در این مسیر به خود یادآوری کنید.
* کافی است نیم ساعت زودتر از برنامه همیشگی‌تان بیدار شوید تا اوضاع به خوبی تحت کنترل شما باشد، در این صورت پروسه راه انداختن کودکان به سمت مدرسه در آرامش سپری می‌شود و هم شما مضطرب و پریشان نیستید و هم کودک با حالی خوش راهی مدرسه شده و صبح روز بعد با خاطره آرامش روز قبل بهتر و راحت‌تر بیدار شده و با شما همکاری می‌کند.
* اگر صبح فرصت تهیه صبحانه ندارید، می‌توانید شب گذشته چند لقمه نان و پنیر و گردو یا خامه و عسل مهیا کرده و در نایلونی در یخچال بگذارید و صبح قبل از رفتن کودک به مدرسه با او میل کنید.
* هر چه کودک شما آرامش بیشتری داشته باشد، مضطرب نباشد و قبل از شروع درس تغذیه شده باشد، یادگیری او بیشتر است.
* شب قبل از خواب در جمع‌آوری برنامه صبح روز بعد به کودک کمک کنید یا اگر سن او بالاتر است به او یادآوری کنید. این کار باعث می‌شود صبح موقع بیدار شدن آرامش کودک بیشتر باشد.
* لطفا لطفا به خاطر مدرسه بردن یا حواشی آن در حضور کودک با همسرتان بحث نکنید زیرا این موضوع به شدت به کودک احساس عذاب وجدان می‌دهد و خود را مقصر می‌داند و همین مسائل علاقه او را به مدرسه کم می‌کند، گویی به دنبال کلمه مدرسه رفتن، صبح بیدار شدن و آماده شدن، در ذهن او، کلمه مشاجره و تنش و عجله نشسته است.
* سعی کنید هر کاری را به همراه بازی با او انجام دهید، جمع کردن وسایل مدرسه، صبحانه خوردن، لباس پوشیدن و هر عمل دیگری اگر با خنده و نقش بازی کردن و شخصیت‌سازی و بازی همراه باشد برای ذهن خلاق و انتزاعی کودک خوشایند است و نه تنها اجباری در آن نیست بلکه او داوطلبانه آغازگر آن اعمال خواهد بود.
منبع:
سلامانه
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼