چه کار کنم پسرم حرف گوش کنه؟

افرادی که دارای فرزند هستند، می‌دانند که حتی شیرین‌ترین و خوش‌خلق‌ترین کودکان هم گاهی اوقات اصلا به والدین گوش نمی‌دهند. البته این اتفاق کاملا طبیعی است، چون کودکان ذاتا تمایل دارند به این‌که محدودیت‌ها و مرزهای خودشان را محک بزنند و یاد بگیرند که مستقل عمل کنند. متخصصان می‌گویند که کودکان در دوران رشد و فرآیندهای یادگیری همواره به حدی از نظم و انضباط نیاز دارند تا احساس امنیت را در آنان به‌وجود بیاورد و قدرت کنترل درونی را در آنان تقویت کند. برای این‌که کودکان همراه با نظم و انضباط تربیت شوند، والدین باید قواعد لازم را به آنان آموزش بدهند، محدودیت‌گذاری‌های درستی را در نظر بگیرند و مهارت‌های مقابله‌ای را در سنین مختلف به کودکان یاد بدهند.

مدیریت فضای زندگی

اگر می‌خواهید که کودک را در امنیت حفظ کنید، باید اول از همه این کار را از طریق کنترل محیط زندگی‌اش پیش ببرید و اشیای وسوسه‌کننده‌ای که می‌توانند بدرفتاری را در او تحریک کنند، از دسترس او خارج سازید. بنابراین، دور کردن اشیای خطرناک از دسترس کودکان مانند محصولات شوینده، داروها و مواد اشتعال‌زا، و قرار دادن این اشیا در کمدها و کابینت‌های قفل‌دار ضرورت دارد. به‌علاوه، والدین باید فضای مجزایی برای زندگی داشته باشند که فقط مختص به خودشان باشد و کودک را هم از این مالکیت آگاه کنند. این فاصله‌گذاری، نظم و انضباط را در ذهن کودک پایه‌ریزی می‌کند، چون اعتماد به شما را در ذهنش برمی‌انگیزد و او را ترغیب می‌کند به این‌که به محدوده شما احترام بگذارد.

اهمیت «نه» گفتن

یکی از اولین محدودیت‌هایی که والدین برای کودکان تعریف می‌کنند، با «نه» گفتن شکل می‌گیرد. اگر بدرفتاری یا رفتار خطرناک در کودک مشاهده کردید، بهتر است او را به تنها ماندن در اتاقش برای چند دقیقه وادار کنید. در این حالت، کودک باید به این نکته پی ببرد که بازگشتن به فضای عمومی خانه فقط با کسب آرامش و کنترل درونی و همچنین آگاه شدن نسبت به پیامدهای گوش نکردن به خواسته‌های والدین امکان‌پذیر می‌شود. برای مواجهه با بدرفتاری کودکان بزرگ‌تر هم می‌توانید فعالیت‌های آنان را برای یک عصر کامل به اتاق شخصی خودشان محدود کنید.

توضیح دادن قواعد زندگی

کودکان باید بدانند که در نظر گرفتن قواعد خاص برای زندگی و وجود انتظارات ویژه از سوی والدین، چه هدفی دارد و درنهایت چه مهارت‌هایی را به آنان آموزش می‌دهد. همچنین، پیامدهای ناشی از سرپیچی کردن در مقابل این قواعد را هم برای کودک توضیح بدهید. رفتارهای خوب باید به‌صورت متعادل و درستی با پاداش همراه باشند و شیوه‌های رفتار درست هم به کودکان آموزش داده شود. اگر بدرفتاری در کودک همچنان باقی ماند، از یک نمودار برای ثبت تنبیه‌ها و پاداش‌ها کمک بگیرید. این نمودار، مفهوم قانون و قاعده را به‌صورت ذهنی و عینی به کودک نشان می‌دهد.

حفظ واقع‌بینی

نظم و انضباط برای کودکان مدرسه‌ای باید واقع‌بینانه باشد، نه این‌که کاملا دل‌بخواهی و متغیر پیش برود. وقتی کودک از محدودیت‌ها و مرزها شکایت می‌کند، به حرف‌های او گوش بدهید و در مواقعی که حق با او هست، از نشان دادن همدلی و همدردی با او خودداری نکنید. وقتی که قصد دارید کودک را با پیامد بدرفتاری‌اش مواجه کنید، باید درست عمل کنید. گرفتن موقتی اشیای مورد علاقه کودک مانند اسباب‌بازی می‌تواند در مواقعی کار درستی باشد، اما سلب کردن نیازهای اساسی کودک مانند غذا خوردن یا لباس پوشیدن اساسا نادرست و غیرانسانی است و پیامدهای ناگواری در ادامه زندگی او خواهد داشت.