مزایا و معایب دوش واژینال، گزینه بهتر چیست؟

روش های مختلفی برای شستن واژن وجود دارد که امروزه بسیاری از بانوان از دوش واژینال استفاده می کنند.

روش های مختلفی برای شستن واژن وجود دارد که امروزه بسیاری از بانوان از دوش واژینال استفاده می کنند محلول این دوش را بانوان با استفاده از آب و سرکه انجام می دهند، دوش های واژینال در داروخانه به فروش می رسند.

به یکی از راه‌ها برای شستن واژن و ضدعفونی کردن واژن، دوش واژینال گفته می‌شود. دوش ها معمولا از جنس یک کیسه پلاستیکی یا بطری پلاستیکی هستند که حاوی مواد معطر و مواد ضدعفونی کننده هستند. محلول تهیه شده را با استفاده از لوله دوش می توان به سمت واژن وارد کرد . با مزایا و معایب دوش واژینال آشنا شوید.

برآورد شده ۲۰ تا ۴۰ درصد از زنان امریکایی بین سنین ۱۵ تا ۴۴ سال از دوش واژینال استفاده می کنند. نرخ های بالاتری بین نوجوانان آفریقایی-آمریکایی و اسپانیایی مشاهده می شود. علاوه بر اینکه زنان با این کار احساس شادابی بیشتری می کنند، آن ها اذعان می دارند که از دوش واژینال برای خلاصی از بوهای نامطبوع، شستن خون قاعدگی پس از اتمام آن، و پیشگیری از بیماری های قابل انتقال از طریق رابطه جنسی، و پیشگیری از بارداری پس از رابطه جنسی، استفاده می کنند.

این در حالیست که کارشناسان سلامت اعتقاد دارند که دوش واژینال روی هیچ یک از این اهداف تاثیری ندارد. آن ها همچنین هشدار می دهند که این کار ریسک عفونت، بارداری دشوار و سایر مسائل سلامت را افزایش می دهد.

مزایای دوش واژینال چیست؟

برخی زنان می‌گویند که دوش گرفتن باعث می‌شود احساس کنند تمیزتر هستند. با این حال، شواهد علمی کمی در مورد فواید دوش گرفتن وجود دارد. تحقیقات مثبت و نادری که وجود دارد نیز نشان می‌دهد که دوش گرفتن اغلب مضر است. یکی از مطالعات نشان می‌دهد که دوش گرفتن ۶ ماه قبل از بارداری خطر زایمان زودرس را کم می‌کند. اگرچه، در همین تحقیق، دوش گرفتن در دوران بارداری با افزایش خطر زایمان زودرس مربوط می‌شود.

معایب دوش واژینال چیست؟

در مجموع، خطرات دوش واژینال خیلی بیشتر از مزایای آن است. در اینجا به چند نمونه از معایب دوش واژینال اشاره خواهیم کرد:

عفونت واژن، عفونت باکتریایی

عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی بیشتر توسط باکتری به نام گاردنلا واژینالیس ایجاد می‌شود. این میکروب به‌طور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است، ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود. دوش واژینال یکی از مواردی است که تعادل طبیعی باکتری واژن (که فلور واژن نامیده می‌شود) را از بین می‌برد. این تغییرات محیط را برای رشد باکتری که باعث عفونت می‌شود دلپذیرتر می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد زنانی که دوش واژینال را متوقف می‌کنند، احتمال بروز عفونت قارچی در آن‌ها کاهش می‌یابد. ابتلا به واژینور باکتریایی خطر زایمان زودرس و اندومتریوز را بیشتر می‌کند.

بیماری التهاب لگن

بیماری التهاب لگن (PID) عفونت رحم، لوله‌های فالوپ و یا تخمدان‌ها است. تحقیقات به این نتیجه رسیده است زنانی که دوش واژینال می‌گیرند ۷۳ درصد بیشتر در خطر ابتلا به التهاب لگن هستند.

مشکلات بارداری

زنانی که بیش از یک بار در هفته دوش واژینال می‌گیرند، نسبت به کسانی که این کار را نمی‌کنند، سخت‌تر باردار می‌شوند. دوش واژینال خطر بارداری خارج از رحم را تا ۷۶ درصد بیشتر می‌کند. در بارداری خارج از رحم جنین در خارج از رحم رشد می‌کند. هر چه زنان بیشتر دوش واژینال بگیرند خطر بارداری خارج از رحم افزایش پیدا می‌کند.

سرطان دهانه رحم

دوش گرفتن، حداقل یک بار در هفته، با افزایش احتمال خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در ارتباط است.

نکته:

-مجرای داخلی زنان دارای فلور نرمال و باکتری و PH خاص طبیعی خودش است که نباید از اندازه و نسبت طبیعی خود خارج شود. شستن مجرای تناسلی با مواد شیمیایی می‌تواند این فلور نرمال را از حالت نرمال خارج کرده و PH واژن را به هم زند و به تبع آن امکان عفونت‌های مقاوم و زخم‌های تناسلی افزایش می‌یابد. بنابراین خانم‌ها اصلاً لازم نیست داخل مجرای تناسلی خود را به هیچ وجه شستشو نمایند.

-داشتن حدی از بوی واژن طبیعی است. هرچند اگر متوجه بویی بسیار تند شدید می تواند علامتی از عفونت باشد. محیط اسیدی واژن بطور طبیعی باکتری ها را کنترل می نماید وشستشوی ساده واژن با آب گرم و صابون ملایم برای تمیز نگهداشن آن کافیست.

بهترین روش شستشوی ناحیه ادراری-تناسلی در زنان

توجه داشته باشید زدن مواد مختلف به هر قسمتی از بدن ممکن است عوارض مختلفی از جمله حساسیت، قرمزی، التهاب و… ایجاد کند اما این کار در مورد ناحیه تناسلی شدیدتر خواهد بود زیرا ممکن است به داخل گسترش پیدا کرده و زخم ایجاد کند. به‌خصوص استفاده از شوینده‌ها باعث تحریک مجرای ادراری و ناحیه تناسلی می‌شود. بهترین کار برای شستشوی ناحیه ادراری- تناسلی استفاده از آب به تنهایی و سپس خشک کردن ناحیه است تا رطوبت در محل باقی نماند و فضا برای رشد میکروارگانیسم‌ها مهیا نشود.

در صورتی که فردی بخواهد ناحیه تناسلی را هر چند وقت یکبار با شوینده‌ای بشوید می‌تواند از صابون یا شامپوی بچه استفاده کند.صابون بچه خاصیت قلیایی و اسیدی ندارند و کاملا خنثی است. هم جنبه بهداشتی دارد و محل را تمیز می‌کند و هم اینکه باعث تحریک مخاط آن ناحیه نمی‌شود و فلور طبیعی آن قسمت را هم از بین نمی‌برد.

منبع: نبض ما