ویتامین های ضروری در بارداری، آیا میدانید؟
۱۳ نوع ویتامین تاکنون شناخته شده است که هر کدام نقش ویژه‌ای در تندرستی مادر و جنین در دوران بارداری دارند.
۱۳ نوع ویتامین تا کنون شناخته شده است که هر کدام نقش ویژه‌ای در تندرستی مادر و جنین در دوران بارداری دارند. بعضی از ویتامین‌ها در بدن ذخیره می‌شوند مانند ویتامین A و D و E. که در چربی حل می‌شوند ولی بدن انسان نمی‌تواند ویتامین‌هایی را که در آب حل می‌شوند در خود ذخیره کند مانند ویتامین C. اگر مادر قبل از حاملگی خود تغذیه کافی داشته باشد همان برنامه غذایی را می‌تواند در دوران بارداری خود داشته باشد. ولی اگر تغذیه او کافی نباشد لازم است که مقدار کافی از ویتامین‌ها به صورت مکمل (قرص و شربت) مصرف نماید.
ویتامین C
بدن خانم باردار به تمام ویتامین‌ها نیاز دارد که باید از طریق مواد غذایی به بدن او برسد (به جز ویتامینD). ویتامین C برای ساختن و تکامل جفت ضروری است. این ویتامین همچنین بدن مادر باردار را در برابر عفونت‌ها مقاوم نگه می‌دارد.
ویتامین C در برابر عوامل محیطی مانند نور و حرارت ناپایدار است و از بین می‌رود. به طور مثال: اگر یک عدد پرتغال قاچ زده در هوای آزاد به مدت 30 دقیقه بماند نصف ویتامین C آن از بین می‌رود بنابراین مواد غذایی دارای ویتامین C را باید در محیط خشک و تاریک نگهداری کرد.
فولیک اسید برای رشد سیستم عصبی جنین خصوصاً در هفته‌های اول بارداری ضروری است. فولیک اسید در بدن ذخیره نمی‌شود و در دوران بارداری نیز چندین برابر در مقایسه در زمان غیر بارداری از بدن دفع می‌شود بنابراین لازم است که فولیک اسید هر روز به بدن مادر حامله برسد.
فولیک اسید بیشتر در سبزیجات برگ سبز تیره مانند گل کلم، اسفناج،پرتقال، موز و بادام هندی وجود دارد بنابراین مصرف این و مواد به مقدار کافی نیاز بدن را تأمین می‌کند.
کلسیم
کلسیم برای رشد استخوان‌ها و دندان‌های جنین مخصوصاً از هفته هشتم بارداری ضروری است. کلسیم همچنین برای انعقاد خون و انقباض عضلات بدن و تعادل سیستم عصبی ضرورت دارد.
بهترین منبع کلسیم شیر و فرآورده‌های آن مانند پنیر، ماست و نیز سبزی‌های برگ سبز می‌باشند. چون شیر و فرآورده‌های آن چرب است بهتر است مادر باردار از لبنیاتی که چربی آن گرفته شده است استفاده نماید.
ملح آهن
نیاز بدن مادر در دوران بارداری به آهن زیاد می‌شود زیرا آهن برای تکثیر سلول‌های جنین و تولید هورمون و هموگلوبین قرمز که اکسیژن را به سلول‌های بدن می‌رساند لازم است.
جنین در دوران بارداری باید آهن مورد نیاز خود و آهن ذخیره تا 5 تا 6 ماه بعد از تولد خود را از مادر تأمین کند. بعضی از خانم‌ها قبل از حاملگی رژیم غذایی لاغری دارند و هنگام حاملگی دچار فقر آهن و کم خونی می‌شوند.
نیاز آهن در دوران بارداری در حدود 20 میلی‌گرم در روز می‌باشد. این مقدار آهن از طریق غذا تأمین نمی‌گردد و بایستی به صورت مکمل (قرص، کپسول و شربت) به مادر برسد.
ملح آهن دو منشأ دارد یکی حیوانی (گوشت قرمز، طیور و ماهی) و دیگری گیاهی. جذب آهن با مصرف ویتامین C زیاد و با مصرف چای و قهوه کم می‌گردد بنابراین اگر مادر باردار همراه با خوردن گوشت مقداری آب پرتقال مصرف کند جذب آهن گوشت بیشتر می‌شود. همچنین بهتر است یکی دو ساعت بعد از خوردن گوشت، چای و قهوه مصرف نشود.
ملح روی
نیاز مادر به ملح روی در دوران بارداری ۵۰ درصد بیشتر می‌شود. روی برای رشد سلول‌های بدن، التیام زخم و فعالیت سیستم ایمنی نیازاست. اگر ملح روی به میزان کافی به بدن مادر باردار نرسد موجب کاهش وزن جنین می‌گردد. روی در گوشت، مخصوصاً ماهی وجود دارد. میگو منشأ خوبی از ملح روی می‌باشد. ملح روی در حبوبات، آجیل و دانه‌ها نیز وجود دارد ولی روی آن‌ها کمتر جذب می‌شود.
اسیدهای چرب امگا3
برای رشد کافی و کامل مغز جنین، رژیم غذایی مادر باید دارای اسیدهای چرب امگا3 باشد. تحقیقات نشان داده است که رژیم غذایی سرشار از امگا3، رشد و تکامل سیستم عصبی جنین را در دوران بارداری و همچنین دوران شیردهی افزایش می‌دهد در نتیجه درک و هوش کودک بیشتر می‌شود.
امگا3 در ماهی، مخصوصاً در ماهی سالمون و انکوویز وجود دارد. منشأ گیاهی امگا3 عبارت است از دانه و روغن برزک، روغن کانولا و گردو. تخم‌مرغی که مرغ آن از دانه‌های برزک تغذیه شده باشد نیز دارای امگا3 می‌باشد.
• مادر حامله باید هر روز از مواد غذایی حاوی ویتامین C مانند میوه‌ها و سبزی‌ها استفاده نماید.
• ویتامین C مواد غذایی (سبزی‌ها) در هنگام پختن و جوشاندن از بین می‌رود بنابراین این‌گونه مواد غذایی را باید به روش بخارپز تهیه نموده و مورد استفاده قرارداد.
• تحقیقات نشان داده است، هر خانمی که می‌خواهد باردار شود و همچنین مادران باردار در سه ماه اول بارداری، اگر فولیک اسید به میزان کافی مصرف کنند از پیدایش ضایعات عصبی نخاعی در جنین آن‌ها پیشگیری می‌شود.
• اسیدفولیک در اثر پخت از بین می‌رود بنابراین مواد غذایی دارای اسیدسوفلیک باید با بخار پخته شوند.
• محققین توصیه می‌کنند مادر باردار باید اسیدسوفلیک را به شکل مکمل (قرص یا شربت) مخصوصاً در سه ماه اول بارداری مصرف کند.
• مادر باردار در دوران بارداری به خصوص اگر سن او کمتر از25 سال باشد دو برابر زمان پیش از بارداری کلسیم نیاز دارد.
• کمبود آهن موجب بی‌حالی، سستی و خستگی مادر باردار می‌گردد.
• اسیدهای چرب امگا3 از عیب و نقص سیستم عصبی در دوران حاملگی جلوگیری می‌کنند.
مواد غذایی دارای ویتامین C می‌باشند: گریپ‌فروت (میوه توسرخ)، فلفل قرمز و سبز، کلم فندقی، کلم پیچ، توت‌فرنگی، سیب‌زمینی، گل کلم.
مواد غذایی که دارای اسیدفولیک می‌باشند: اسفناج، کلم بروکلی، نانی که از تمام دانه‌های گندم تهیه شده باشد، بادام‌زمینی یا بادام کوهی، فندق.
مواد غذایی که دارای کلسیم می‌باشند: شیر چربی گرفته‌شده، نان سفید، پنیر کم چربی، پنیری که با شیر معمولی تهیه شده است، گوشت ماهی ساردین.
مواد غذایی که دارای آهن می‌باشند: گوشت ماهی، اسفناج، زردآلو خشک، جگر، گوشت قرمز بی‌چربی
مواد غذایی که دارای ملح روی می‌باشند: گوشت، ماهی، میگو، حبوبات، آجیل، دانه‌ها
مواد غذایی که دارای اسید چرب امگا3 می‌باشند: ماهی سالمون و انکوویز، دانه و روغن برزک، روغن کانولا، گردو، تخم‌مرغی که مرغ آن از دانه برزک تغذیه شده باشد.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼