شیر مادر بعد از سزارین، اثر داروی بیهوشی
در حال حاضر معمولاً عمل سزارین با استفاده از بىحسى موضعى صورت مىگیرد و مادر، هنگام عمل و پس از آن به هوش است.
عمل سزارین، در درجه اول، یک زایمان و در درجه دوم یک عمل جراحى به حساب مىآید. تا چند سال پیش رسم بر این بود که نوزاد سزارینى را براى مدت ۲۴ ساعت از مادر جدا کنند تا مادر به هوش آید و به حال عادى بازگردد. در این مدت و تا هنگام پیوستن نوزاد به مادر و شروع تغذیه، مقدارى آب یا شیر خشک به نوزاد مىدادند.
در حال حاضر معمولاً عمل سزارین با استفاده از بی حسى موضعى صورت مىگیرد و مادر، هنگام عمل و پس از آن به هوش است. در این مورد به شرطى که محدودیت پزشکى براى مادر و نوزاد وجود نداشته باشد، مىتوان بلافاصله پس از تولد، نوزاد را روى سینه مادر قرار داد. براى این منظور، پدر نوزاد باید او را روى سینه مادر نگه دارد تا در این لحظه حساس فرصتى براى برقرارى پیوند و ایجاد دلبستگى بین مادر و نوزاد و پدر به وجود آید.
در این هنگام نوزاد ممکن است سینه مادر را بگیرد و شروع به تغذیه کند. این تغذیه را معمولاً به علت مشکل پانسمان و بخیهها و همچنین احتمال آلودگى توصیه نمىکنند. براى شیر دادن به نوزاد، پس از عمل سزارین نکات زیر توصیه مىشود:
نقش پدر در ایجاد دلبستگى
بلافاصله پس از تولد و هنگامى که جراح مشغول دوختن بریدگى است و مادر را براى بردن به اتاق ریکاوری (به‌هوش‌آوری) آماده مىکنند، پدر باید براى برقرارى پیوند با نوزاد اقدام کند. پدر مىتواند براى دیدن نوزاد به اتاق نوزادان برود، او را نوازش کند، با او حرف بزند و برایش لالایى زمزمه کند. به محض به هوش آمدن مادر حتى در اتاق ریکاورى مىتوان نوزاد را پیش مادر آورد تا در صورت آمادگى، شیر خوردن را شروع کند. یکى از مسکنهاى مؤثر پس از عمل جراحى سزارین، گذاشتن نوزاد کنار مادر است.
بهترین وضعیت براى شیر دادن به نوزاد پس از عمل سزارین، روش کلاچ است. (این روش شبیه بغل کردن توپ فوتبال آمریکایی است.) این وضعیت به شکم مادر و بخیهها فشارى وارد نمىکند. در دو روز اول پس از تولد نوزاد، جابهجایى مادر عملى نیست، از این رو بهتر است یک پرستار یا مشاور تغذیه به مادر کمک کند تا روش صحیح گرفتن پستان را به نوزاد بیاموزد. پدر نیز مىتواند با استفاده از راهنمایىهاى مشاور تغذیه، به مادر کمک کند.
مهمترین نکته براى تغذیه نوزاد در روزهاى اول، پایین نگه داشتن چانه و باز کردن لبهاى نوزاد از یکدیگر است. براى این کار مادر به کمک نیاز دارد، زیرا او به علت وجود درد قادر به خم شدن نیست و از عهده این کار برنمىآید.
از بابت تأثیر داروهاى مسکن که از راه شیر وارد بدن نوزاد مىشود، نباید نگران بود. این داروها براى تسکین درد لازم است تا مادر را براى شیر دادن آماده کند. اگر دارویى مصرف شده که براى چند ساعت یا حتى یک روز مانع شیر دادن به نوزاد مىشود، باید از پرستار یا پدر خواست تا موقتاً با آب قند یا شیر خشک نوزاد را تغذیه کند. تغذیه نوزاد با استفاده از سرنگ و انگشت، بهتر از شیشه پستانک مىباشد. سر شیشه در مقایسه با سینه مادر، شکل مناسبى براى مکیدن ندارد و عادت بدى در نوزاد به وجود مىآورد.
هم اتاق شدن نوزاد با مادر
به علت تأثیر داروهاى بىهوشى و مسکن و دردهاى بعد از عمل سزارین، معمولاً این روش توصیه نمىشود. ولى اگر از اتاق LDR استفاده مىکنید و پدر یا کمک دهنده به عنوان همراه، نزد مادر مىمانند، مىتوانید نوزاد را پیش خود نگه دارید.
مقدار زیادى از نیرویى که باید صرف تولید شیر و تغذیه نوزاد شود، براى بهبود زخمها و جوش خوردن و ترمیم بخیهها به مصرف مىرسد. به این دلیل برقرارى هماهنگى بین مادر و نوزاد، پس از عمل سزارین به حوصله و تحمل بیشترى نیاز دارد. در این تلاش باید نسبت به نتایج مثبت تغذیه با شیر مادر، امیدوار بود.
اثر داروی بیهوشی مادر بر روی شیر
در افراد سزارینى نوع ضد دردى که مادر در طى عمل دریافت کرده است در زمان اولین تغذیه نوزاد با شیر مادر تأثیرگذار است. در بىحسى نخاعى مادر مىتواند با کمک کارکنان بیمارستان نوزادش را در اتاق ریکاورى شیر دهد اما در پى بیهوشى عمومى مادر با کمک اطرافیان یک یا دو ساعت پس از ماندن در اتاق ریکاورى مىتواند شیردهى را آغاز کند. در سزارین مادر مىتواند دراز کشیده در تخت به نوزاد شیر دهد و یا در حالت نشسته روى تخت در حالى که بالشى را به عنوان محافظ در پشت و بازوهایش قرار داده و یک بالش روى پاها که نوزاد روى آن قرار مىگیرد شیرخوار را تغذیه کند.
منبع:
بی بی سنتر
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼