تغذیه نوزاد با شیر مادر، تغییرات پستان

هرگاه دیگران به دلیل اینکه شیر مادر به تنهایی کافی نیست یا اینکه شیرخشک برای رشد کودک مفیدتر است تغذیه با شیرخشک را به شما پیشنهاد کردند ، پیش از هر چیز این نکته را در نظر بگیرید ؛ شیر مادر حاوی اکثر نیازهای غذایی کودک می باشد ، علاوه بر تغذیه با شیرخشک فقط جانشین شدن شیرخشک با شیرمادر نیست بلکه باید شیشه ی شیر را نیز جایگزین سینه ی مادر کرد.
عده ای از مادران در ابتدای شیردهی با سینه ، به اندازه ی کافی مهارت نداشته و نیازمند راهنمایی و حمایت بیشتری هستند. برخی از آنان نیز از ابتدا مشکل خاصی ندارند اما به تدریج دچار مشکل میشوند.
به طور معمول مشکلات به وجود آمده در حین شیردهی با سینه ، شامل موارد ذیل می باشد :
1 . شیرخوار سینه ی مادر را به خوبی نمی گیرد.
۲ . شیر مادر بیشتر یا کمتر از نیاز کودک است.
فراموش نکنید ؛ خواب و تغذیه ی مناسب مادر برای شیردهی موفق ، حایز اهمیت بوده ضمن اینکه استرس و فشارهای عصبی هم برکیفیت شیر او تاثیر منفی خواهد داشت.

شیردهی با سینه ی مادر
به طور غریزی وقتی نوک سینه ی مادر یا انگشت او به آرامی با گوشه ی لب نوزاد تماس پیدا می کند ، نوزاد سرش را به طرف انگشت یا سینه بر می گرداند و به محض تماس با نوک سینه به شدت شروع به مکیدن می کند.
اگر بیشتر منطقه ی هاله ی قهوه ای اطرافِ نوک سینه ی مادر ، در دهان شیرخوار قرار گیرد ؛ بدین معناست که سینه ی مادر به خوبی در دهان شیرخوار قرار گرفته و شیردهی با موفقیت پیش می رود ولی اگر فقط نوک سینه ی مادر در دهان کودک قرار داشته باشد ، عمل مکیدن به خوبی انجام نشده و سینه ی مادر زخم میشود.
همچنین به دلیل عدم تخلیه ی سینه ی مادر توسط نوزاد ، شیر در سینه ی مادر باقی مانده و ایجاد درد یا حتی عفونت می کند.

عرضه و تقاضا
در نظر داشته باشید ؛ در دو روز اول پس از زایمان ، مایع غلیظی به نام آغوز یا کلستروم از سینه ی مادر ترشح می گردد . آغوز دارای پادتن های مهمی است که بدن نوزاد را در مقابل عفونت ها محافظت می کند.
سه روز پس از تولد - گاهی همزمان با افزایش گریه های کودک - از سینه ی مادر شیر ترشح می شود و از این به بعد ترشح شیر به مکیدن سینه توسط نوزاد بستگی دارد یعنی هر چه او بیشتر سینه ی مادر را بمکد ، ترشح شیر افزایش می یابد.
اگر چه رشد شیرخوار با جهش های کوچکی همراه است ولی بررسی و دقت در نمودارهای رشد ، منحنی آن را با خطی پیوسته و رو به بالا نشان می دهد.
به طور معمول دو هفته پس از تولد و زمانی که مادر تا حدی نیازها و عادت های شیرخوردن فرزندش را شناخته است ، ناگهان شیرخوار از صبح تا شب سینه ی مادر را می مکد.
در همین زمان مادران احساس می کنند ، شیرشان کافی نیست ولی در حقیقت شیرخوار با این کار خود ، ترشح شیر از سینه ی مادر را تحریک می کند تا شیر بیشتری ترشح شود و بدین ترتیب نیازهای رو به افزایش او برای رشد تامین گردد.
از این به بعد و تا مدتی شیرخوردن وی روال مشخصی دارد تا اینکه او مجدد برای افزایش ترشح شیر تلاش کند. اگر پس از افزایش ترشح شیر یا بعد از تغذیه ی کامل ، شیرخوار باز هم مایل به مکیدن سینه ی مادر بود ، امکان دارد از خوابیدن حین تغذیه با شیر مادر لذت می برد.
بدون تردید مادران زمانی قادر به تامین نیازهای غذایی کودک با شیر خودشان هستند که تغذیه ی مناسبی داشته باشند ، مایعات فراوان بنوشند و به اندازه ی کافی استراحت نمایند.
به این نکته توجه کنید که شیر دادن ، ممکن است سبب گرسنگی و تشنگی بیش از حد مادر شود. به همین دلیل بهتر است برخی از آشامیدنی ها را در دسترس ( کنار رختخوابش ) داشته باشید تا مایعات لازم را راحت تر دریافت کند.
گاهی اوقات مادران متوجه نمیشوند ؛ کودک چه مقدار شیر خورده و آیا این میزان برای او کافی بوده است یا خیر؟ در نهایت این مسئله موجبات نگرانی آنان را فراهم می کند که اغلب بی مورد است. هرگز فراموش نکنید ؛ فقط معاینه های ماهانه و نمودار رشد کودک ، مشخص کننده ی عدم رشد یا وزن گیری ناکافی هستند و تنها پس از بررسی سایر دلایل ، مسئله ناکافی بودن شیر مادر مطرح می شود.