نشانه های زایمان زودرس، چی میتونه باشه؟

کودکی که بین هفته های ۲۰ تا ۳۷ به دنیا می آید، بنا به تعریف های پزشکی و بدون در نظر گرفتن وزن او، این نوزاد نارس است.

به نظر دکتر جورج تسالاکوپولوس، در واقع تنها چند نشانه برای زایمان زودرس وجود دارد که همۀ آنها نشانه هایی هستند که در صورت ورود به مرحلۀ زایمان در دورۀ کامل نیز دچار آن می شوید.

آشکارترین نشانه انقباضات رحمی است. این احساس همانند گرفتگی های عادت ماهیانه است و در فواصل منظم و قابل پیش بینی رخ می دهد. این انقباضات دردناک هستند و نباید با انقباضات برکستون هیکز اشتباه شوند که بدون درد هستند.

این علائم به عنوان رحم ناراحت شناخته می شود و می تواند نشانه ای از زایمان زودرس باشد. اگر غشاهای شما نیز زودتر پاره شود و مایع از واژن تان ترشح شود، به احتمال زیاد وارد مراحل زایمان زودرس شده اید. زمانی این اتفاق می افتد که کیسۀ مایع رحمی که فرزندتان را در برگرفته پاره شود و درنتیجه به ترشح مایعات از واژن شما منجر می شود.

خونریزی واژنی

نزدیک به نیمی از خونریزی های دوران بارداری علت های ناشناخته ای دارند و علت این نیز معلوم است که چرا خونریزی واژنی ابزار پیش بینی زایمان زودرس است. اگر در هر مرحله ای از بارداری دچار خونریزی شدید، سریعاً پزشک خود را مطلع سازید.

اسهال

روزهای قبل از زایمان، تولید پروستاگلاندین، روده ها را برای باز شدن بیشتر فعال خواهد ساخت. بنابراین ممکن است همانطوریکه به موعد زایمان نزدیک می شوید، متوجه اسهال شوید. یعنی به این ترتیب بدن برای هموار سازی مسیر عبوری نوزاد، به شکلی طبیعی، روده ها را تخلیه می کند.

تغییری در ترشحات

همان طور که دهانۀ رحم شروع به باز شدن می کند، درپوش مخاطی کلفتی که هنگام بارداری دهانه رحم را مسدود نگه داشته (برای پیشگیری از رسیدن عفونت به جنین)، نرم شده و تکه تکه یا کاملاً از واژن خارج شوند. خروج این مادۀ مخاطی با یا بدون خون، نشانه ای از زایمان زودرس است و بخشی از کل ماجرا است.

پشت درد یا فشار به شکم یا انتهای کشالۀ ران

احتمالاً این نشانۀ آخری به تنهایی نشانۀ زایمان زودرس نباشد. اما نمی توان از آن چشم پوشی کرد. اگر دچار انقباضات نیز هستید، کیسۀ آب شما پاره شده و نشانه ها را مشاهده کردید، در نتیجه بلی، احتمالاً وارد مراحل زایمان شده اید.

علت آن چیست؟

عفونت

عفونت مجاری ادرار نیز می تواند یکی از علت های زایمان زودرس باشد، همان طوری که سرخجه، برخی از بیماری های مقاربتی، گردنه رحمی ضعیف، عفونت مایع رحمی یا واژن می تواند مسبب باشد.

در واقع زایمان زودرس روشی است که بدن برای نجات فرزند از محیطی خطرناک انتخاب می کند. گرچه خوشبختانه آنتی بیوتیک ها اغلب می توانند عفونت را درمان کنند و رحم شما را دوباره مکانی سالم سازند.

پلاسنتاپرویا (جفت سر راهی)

جفتی که در پایین رحم و نزدیک یا روی دهانۀ رحم قرار دارد نیز می تواند آغازگر زایمان زودرس باشد. ممکن است، از طریق اسکن (عکسبرداری) یا اگر در سه ماهه دوم یا سوم خونریزی داشتید یا لکه ای مشاهده کردید، این مشکل را تشخیص دهید.

اختلال هورمونی

ناتوازنی هورمون ها در بدن شما به همان ترتیب که می تواند آغازگر سقط جنین دیرهنگام باشد، در شروع کردن زایمان زودرس نیز می تواند نقش بازی کند. البته این مشکل نیز قابل درمان است.

دهانۀ رحم ناتوان

در صورتی که دهانه رحم شما به اندازۀ کافی بسته نماند، معمولاً به علت وزن جنین، ممکن است شما وارد مراحل زایمان زودرس شوید. دکتر تسلاکوپولوس می گوید: خوشبختانه، پزشک شما باید به منظور دوخت آن زودتر این مشکل را تشخیص دهد. (حدود هفتۀ ۱۴)

بازشدگی زودرس

ممکن است، گاهی دهانۀ رحمی شروع به نازک شدن کرده و زودتر باز شود. علت چنین رخدادی ناشناخته است، اما برخی از پژوهشگران معتقدند که ممکن است، این نازک شدن ها و بازشدگی ها با گردنۀ رحمی کوتاه تر از حد معمول مرتبط باشند.

دو یا سه قلو یا بیشتر

در صورتی که در انتظار دوقلویید، برای زایمان زودرس، بیشتر در خطر هستید. زیرا غالباً در رحم به اندازۀ بیش از یک جنین وجود ندارد. همچنین وزن آنها نیز قابل حمل نیست.

اگر رحمی به شکل غیرمعمول دارید یا دچار غدد خوش خیم هستید، اگر به بیماری خطرناک بارداری مثل پره اکلامپسی، بیماری قلب یا کبد مبتلایید، اگر تحت فشار عصبی شدید هستید، احتمال داشتن زایمانی زودرس نیز افزایش می یابد.

در اکثر مواقع، ورود به مراحل زایمان زودرس، خارج از کنترل شما خواهد بود. اما، مسائل ویژه ای مرتبط به شیوۀ زندگی شما وجود دارد که می توانند به سلامت و زایمانی با دورۀ کامل به شما کمک کنند و شما را وادار به تلاش کنند.

دکتر تسلاکوپولوس می گوید: اگر سالم و طبیعی هستید، خستگی بیش از حد باعث زایمان زودرس نخواهد شد، اما گوش کردن به بدنتان ضروری است. بنابراین اگر خسته و ناراحت هستید، باید فعالیت کمتری داشته باشید و با آرامش بیشتری به کارهایتان بپردازید.

آیا می توان از آن پیشگیری کرد؟

اگر پیش از هفتۀ 35 کیسۀ آب شما پاره شد، درمان زایمان زودرس بسیار مشکل است و به احتمال زیادی باید طی 48 ساعت، فرزند خود را به دنیا آورید. احتمالاً استراحت در بستر به همراه داروئی خاص و دارویی ضد التهاب تجویز خواهد شد.

به همین دلیل پزشکان اساساً، در تلاش هستند تا حد ممکن زایمان را به تعویق بیندازند، تا این که زمان کافی برای بلوغ شش های جنین از طریق داروی مصرفی مادر وجود داشته باشد. حتی اگر بتوانید زایمان را برای دو روز به تعویق بیندازید، ارزشش را دارد. حتی یک دوز از این داروی خاص پیش از زایمان، می تواند به نوزاد شما کمک بزرگی بکند.

اما اگر کیسۀ آب شما پاره نشد و فقط انقباضات را احساس می کنید، بنابراین احتمال نگه داشتن جنین در رحم تان بسیار بیشتر است. در این حالت نیز استراحت در بستر و دارو تجویز خواهد شد، بنابراین همیشه در صورت مشکوک بودن به مشکلی، با پزشک خود مشورت کنید.

شما تنها شخصی هستید که بدن خودتان را به بهترین شکل می شناسید. اگر احساس می کنید که مشکلی وجود دارد، باید به بدنتان گوش کنید.

منبع: کودک آنلاین