شب ادراری در کودکان، اطلاعات مفید

چنین برآورده شده است که هنوز حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از کودکان پس از ۴ سالگی خودشان را خیس می کنند. بعضی از آن­ ها به هنگام روز نیز قادر به کنترل ادرار خود نیستند. بیشتر آن ­ها نیز هرگز نتوانستند به کنترل ادرار دست یابند. و برخی هم به طور موقت توانستند از ادرار خود جلوگیری کنند ولی چندی نگذشت که دوباره شروع کردند.

شب ادراری (خیس کردن) معمولا نشانگر ناراحتی احساسی به حساب می ­آید؛ تنها ۵ درصد از شب ادراری کودکان به علل عضوی مربوط می ­شوند، که برای درمان این عده­ ی قلیل بایستی به پزشک مراجعه کرد.

البته از شب ادراری نمی ­توان فهمید که کودک تا چه اندازه دچار ناراحتی روحی است. در کودکانی که به طور متوسط دچار ناراحتی بوده ­اند و هم در کودکانی که دچار ناراحتی­ های شدید روحی بوده ­اند، شب ادراری مشاهده شده است. گاهی شب ادراری از طریق روان درمانی مختصر از بین می ­رود و گاهی هم ادامه پیدا می ­کند.

بی­ اختیاری مدفوع (کثیف کردن) که پس از سه یا چهار سالگی صورت می ­گیرد، در صورتی که علل عضوی را پزشک معالجه کرده باشد، نشانه ­ای از مشکلات روانی بحساب می ­آید. بی­ اختیاری مدفوع در کودکانی که هنوز به مدرسه نمی ­روند متداول است، ولی در کودکانی که به مدرسه می ­روند و حتی در نوجوانان نیز این مورد مشاهده شده است، کودک هر چقدر که بزرگتر شود و نتواند مدفوع خود را کنترل کند، در واقع مشکل او نیز جدی­تر می ­شود. کثیف کردن به طور کلی نشانه­ ی طغیان کودک علیه قدرت والدین است، و به طور ویژه، علیه آموزش فشرده­ی توالت رفتن. بنابراین شرمسار کردن و سرزنش کودک فقط ممکن است ناسازگاری­ های بیشتری پدید آورده و مقاومت کودک را شدیدتر سازد.

شب ادراری و بی­اختیاری مدفوع به قدری آزار دهنده هستند که حتی اگر شدید هم نباشند، بایستی از کمک تخصصی برای درمان آن بهره گرفت. در هر صورت، بهبود روابط موجود میان والدین و کودکان، به طور قابل ملاحظه ­ای به حل این مشکل کمک خواهد کرد.