حمله صرع در طول دوران بارداری ممکن است باعث آسیب یا مشکلاتی برای شما و نوزادتان شود، از جمله این خطرات احتمال صدمه...
زمانی که دخترم از دست دوستش عصبانی می‌شود، او را کتک زده و یا اینکه به‌موهای او چنگ انداخته و می‌کشد. من او را نصیحت کرده و بر سرش فریاد می‌کشم، اما به‌نظر نمی‌رسد فایده ای داشته باشد. - دربارۀ آن بیندیشید
کشیدن مو، لگد زدن، گاز گرفتن و یا کتک زدن، همه از رفتارهای عاطفی رایج کودکان خردسال هستند. آنها ممکن‌است به‌دلیل فقدان آگاهی و خودکنترلی، بدان شیوه عمل کنند. این دلیلی بر نامهربان و شرور بودن کودکتان نیست.
کودکان، انسان هستند و انسان‌ها عصبانی می‌شوند و ما نمی‌توانیم جلوی آنها را بگیریم. بلکه وظیفۀ ما این است که به‌آنها آموزش دهیم که چگونه ناکامی و خشم خود را به‌شیوۀ مناسب اجتماعی مهار کنند.
- چه‌کارهایی باید انجام دهید
- قبل از اینکه کتک زدن اتفاق بیفتد، وساطت کنید.
کودکتان را طی زمان بازی، با دقت زیر نظر بگیرید. زمانی که مشاهده کردید او دچار احساس ناکامی و یا خشم شده، مداخله کنید. با آموزش چگونگی حل ناکامی‌اش، حل مشکل را به‌او تعلیم دهید.
به‌او آموزش دهید که چه‌کاری انجام داده و یا آنچه را که باید به‌دوست خود بگوید الگوسازی کنید. یا اگر در آن لحظه حوصلۀ یادگیری نداشته باشد، توجه او را به‌فعالیت دیگری سوق دهید تا عواطف او به‌حالت عادی باز گردد.
- به‌کودک خود آموزش دهید که خشم و ناکامی خود را محترمانه ابراز کند.
گفتن این مسئله به‌کودک که چه کاری انجام نداده و یا درگیر بحث نشود یک چیز است، اینکه کاملاً به‌او آموزش دهیم قبل از بروز مشکل بعدی، چه‌کاری انجام دهد چیز دیگری است. این مسئله میتواند از طریق نقش‌گذاری، گفتگو و باهم خواندن کتابهای مربوط به‌عواطف خشم کودکان صورت گیرد.
- هر دلیل پنهانی را مورد بررسی قرار دهید.
آیا کودکتان احساس گرسنگی، خستگی، بیماری حسادت، ناکامی و یا ترس می‌کند؟ شما می‌توانید احساساتی را شناسایی کنید که محرک رفتارهای کودکتان باشد و در کنار رفتار پرخاشگرانه، آنها را نیز مورد توجه قرار دهید.
- به‌آسیب دیده توجه بیشتری نشان دهید.
اغلب به‌کودکی که کتک زده و یا لگد پرت کرده است آنقدر توجه نشان داده می‌شود که رفتار او به‌ابزاری برای جلب توجه دیگران تبدیل می‌شود. به‌جای آن، به‌کودکی که آسیب دیده است بیشتر توجه نشان دهید. تنها جملۀ مختصری مانند این را به‌زبان بیاورید: موهای همدیگر را نکشید، سپس برگشته و به‌کودکی که موهایش کشیده شده است توجه نشان دهید: عزیزم بیا اینجا. مامان بغلت می‌کنه و برات کتاب می‌خونه.
- به‌او نشان دهید که چگونه از تماس‌های جنسی مثبت استفاده کند.
به‌کودکتان نشان دهید که طی یک پیاده روی چگونه دست‌های همدیگر را گرفته و یا چگونه کمر و پای فرد دیگر را ماساژ دهد. به‌او چند بازی تماسی مانند گرگم به‌هوا یا بازی جفتک چهارکُش یاد دهید. کودکانی که تماس فیزیکی بیشتری دارند تحت نظارت مستقیم شما می‌توانند ابزار مناسبی برای تخلیۀ انرژی جسمانی خود به‌دست بیاورند.
- به‌کودکتان اموزش دهید به‌جای کتک زدن ، کف بزند.
این کار، ابزار فیزیکی فوری برای تخلیۀ عواطف خشم است و به‌او کمک می‌کند دست‌هایش را پیش خودش نگه دارد. یک روش دیگر این است که به‌او آموزش دهیم هروقت که احساس کرد دلش می‌خواهد کسی را بزند، دست‌هایش را در جیبش بگذارد. هربار که مشاهده کردید این کار را با موفقیت انجام میدهد او را با ستایش کردن پاداش دهید.
- از کتک زدن و به‌شوخی کشتی گرفتن اجتناب کنید.
کودکان خردسالی که طی بازی با والدین و یا خواهر و برادر خود، اقدام به‌کتک زدن، کُشتی گرفتن و یا بزن بزن می‌کنند، ممکن‌است رفتارهای مشابهی را در زمانهای دیگر نیز انجام دهند. تفاوت‌گذاری بین این دو میتواند برای آنها دشوار باشد. اگر کودکتان در کنترل رفتارهای فیزیکی خود دچار مشکل است، از این نوع شوخی دوری کنید.
- چه‌کارهایی نباید انجام دهید
- کنترل خود را از دست ندهید، فریاد نکشید، کتک نزنید و یا کودک خود را با خشونت چنگ نزنید.
زمانی که مشاهده می‌کنید کودکتان، به‌شخص دیگری آسیب میزند، بسیار آسان از کوره در خواهید رفت. با این وجود، عصبانیت شما آنچه را که کودکتان نیاز به‌یاد گرفتن دارد - یعنی چگونگی کنترل عواطف، هنگام عصبانیت - را یاد نمیدهد. شما از دست او عصبانی می‌شوید و او مشاهده می‌کند که شما چگونه خشم خود را اداره می‌کنید.
- بر تنبیه تمرکز نکنید.
کودکتان بیش از هر چیز دیگری، به‌آموزش‌هایی مبنی بر چگونگی رفتار با سایر انسان‌ها، به‌ویژه در مواقع خشم یا ناکامی نیاز دارد.
- اجازه ندهید کودکتان، برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌های حاوی اعمال خشونت‌آمیز را تماشا کند.
کودکان می‌توانند از اثرات خشونت در امان باشند. مطالعات نشان میدهد که کودکان آنچه را که در تلویزیون می‌بینند تقلید می‌کنند و این برنامه‌ها اغلب پرخاشگری را به‌عنوان ابازر مناسبی برای مهار خشم به‌نمایش می‌گذارند.
- تصور نکنید کودکتان خود میتواند راه‌حلی پیدا کند.
اگر کودکتان برای مقابله با وضعیتی از شما کمک خواست، او را به‌دلیل چغلی کردن از خود دور نکنید. او ممکن‌است با عصبانیت به‌وضعیت برگشته و عواطف خود را به‌شیوۀ نامناسبی بروز دهد. درخواست او برای کمک را دعوتی برای آموزش مهارتهای اجتماعی مهم به‌او درنظر بگیرید.
