علت نافرمانی کودک، جونم به لبم رسیده!

در مقاله قسمت قبل به‌بررسی علل نافرمانی کودکان پرداختیم، در این مقاله هم همین بحث را دنبال می‌کنیم.

- پویایی‌های خانواده: گاهی نافرمانی کودک در واکنش به‌پویایی‌های خاصی در خانواده به‌وجود می‌آید.

- مشکلات والدین: در بعضی از موارد سبک‌های فرزندپروری ناسازگارانه درنتیجۀ مشکلات خود والدین پدید می‌آید.

- مشکلات مدرسه: اگر کودک در یادگیری مشکل داشته باشد، ممکن‌است از انجام کارهایی که از او خواسته می‌شود، اجتناب کند. این مورد اغلب در مورد کودکان باهوشی دیده می‌شود که متوجه می‌شوند نمی‌توانند به‌سرعت بچه‌های دیگر، مطالب را یاد بگیرند.

در برخی موارد، آنها سعی می‌کنند با اجتناب از انجام یک کار، این حقیقت را مخفی کنند که نمی‌دانند چطور باید این کار را انجام داد. از آنجایی که این کودکان از مشکل یادگیری خود نگرانند، احتمال دارد که بدخلق و بی‌قرار شوند و ناراحتی خودشان را سر دیگران خالی کنند.

استرس محیطی: گاهی رویدادهای محیطی روی کودکان تاثیر منفی می‌گذارد. برای یک کودک خردسال، رویدادهایی مانند تولد یک نوزاد در خانواده، یا رفتن به‌مهد کودک و دلتنگی برای مادر می‌تواند آشفتگی و ناراحتی زیادی ایجاد کند.

یک کودک بزرگتر ممکن‌است به‌دلیل رویدادهایی که خارج از کنترل اوست، مانند طلاق، مرگ یک فرد عزیز، نقل مکان یا بیماری، عصبانی شود. مشکلات اجتماعی علت آشفتگی هیجانی هستند. اگر بهترین دوست کودک با کودک دیگری دوست شود و دیگر با او بازی نکند، یا اگر در یک تیم جایی برای کودک نباشد، کودک دچار آشفتگی هیجانی می‌شود.

فهمیدن این مطلب که کودک تنها مانده و یا اینکه طرد شده است، اغلب احساسات خشم و شرم را ایجاد می‌کند، که آنها نیز به‌نوبۀ خود، موجب نافرمانی می‌شوند.

علت نافرمانی چه زیستی باشد و چه محیطی، باید با آن به‌شیوۀ آرام و باثبات برخورد کرد. وقتی که والدین سعی می‌کنند هرکاری را که کودک میخواهد، انجام دهند، کودک به‌طور فزاینده‌ای احساس می‌کند که حق دارد هرطور که خواست رفتار کند.

این احساس حق به‌جانب بودن باعث می‌گردد که کودک پرتوقع و نافرمان شود. وقتی که والدین قوانین سخت و انعطاف ناپذیر وضع می‌کنند و با هرتخلفی به‌شدت برخورد می‌کنند، کودکان احساس طرد شدن و دوست داشتنی نبودن می‌کنند و درنتیجه خشمگین و نافرمان می‌شوند.

وقتی رفتارهای مقابله‌ای و نافرمانی ایجاد شدند، تغییر دادن آنها دشوار است اما میتوان آنها را تغییر داد. شما فقط باید صبور باشید و سعی کنید روش‌های مختلف را امتحان کنید تا روش مناسب را پیدا کنید.

به‌یاد داشته باشید که کودکان نافرمان در خطر هستند. چون رفتار این کودکان اغلب آزاردهنده است، آنها می‌دانند که خیلی از مردم دوست‌شان ندارند. بنابراین، این کودکان در معرض خطر درونی کردن دیدگاه منفی در مورد خود، عزت نفس منفی و افسردگی می‌باشند.

• تکنیک‌هایی که والدین می‌توانند در برابر کودک نافرمان به‌کار بگیرند

بپذیرید که کودک شما دلایل خوبی برای احساساتش دارد. خیلی مهم است که به‌احساس کودکتان ارزش دهید. ارزش دادن به‌این معنی نیست که با احساسات کودک موافق باشید یا آن را توجیه کنید. ارزش دادن به‌این معناست که شما درک کنید چرا کودک چنین احساسی دارد.

بیشتر رفتارهای نافرمانی کودک ریشه در این احساس کودک دارد که فکر می‌کند والدینش او را نمی‌فهمند و به‌علاوه نمی‌خواهند او را درک کنند.

- به‌کارهای درست کودک اشاره کنید

تمام بچه‌ها به‌کلمات و اعمال مثبت واکنش نشان می‌دهند. به‌خاطر داشته باشید که بیان و تصدیق اینکه کدام کار کودک خوب می‌باشد خیلی مؤثرتر از این است که فقط به‌کودک گفته شود که بچۀ خوبی است. هر والد باید پنج برابر بیشتر از جملات منفی، جملات مثبت بگوید. این کار خیلی سخت‌تر از آن است که در ابتدا به‌نظر می‌رسد.

وقتی که کودک کوله‌پشتی‌اش را برمیدارد و داخل ماشین میرود، ما معمولاً چیزی نمی‌گوییم چون این همان کاری است که انتظار داریم انجام دهد. با این حال، در مورد یک کودک بدخلق، ما باید به‌او کمک کنیم که درک نماید کدام کارش درست است و به‌او بگوییم که: هنری خیلی خوشم اومد که یادت ماند کوله‌پشتی‌ات را برداری با اینکه من یادم رفته بود.

سبک فرزندپروری مثبت شامل بیان کلمات و انجام اعمال مثبت است. گاهی در آغوش گرفتن یا لبخند زدن، به‌میزان زیادی به‌کودک کمک می‌کند تا احساس ارزشمندی نماید.

مثبت بودن خیلی سخت است چون این کودکان اغلب در کوچکترین تکالیف هم مشکل دارند. سعی کنید رفتارهای بد کودک را نادیده بگیرید. چون این‌کودکان رفتارهای بد زیادی دارند، باید هر بار روی یک رفتار خاص تمرکز کرد؛ در غیراین‌صورت زندگی خانوادگی به‌یک منطقۀ جنگی تبدیل می‌شود.

وقتی که شما در ازای کار درست کودک به‌او پاداش می‌دهید، یا به‌خواهر و برادر او که به‌حرف شما گوش میدهد، یک جملۀ مثبت می‌گویید، درواقع رفتار کودک را به‌سمت رفتاری که می‌خواهید شکل می‌دهید.

منبع: کودک آنلاین