رشد کودک شش ساله، چند نکته

در طی این سال ها (۶ تا ۸ سالگی) میزان سرعت رشد فیزیکی کودکان آهسته تر (کندتر) است. تقریبا اندازه ی مغز به میزان بزرگ سالیش رسیده است و در آن افزایش بسیار زیادی در کمیت شناخت دنیای واقعی وجود دارد، به صورتی که کودکان می توانند تجربه هایشان را در بیرون از خانه خود گسترش دهند. مثلا می توانند در اجتماعات (جامعه) و در مدرسه تجربه بیشتری از تعاملات را داشته باشند. در واقع، در طی این دوره، کودکان شروع می کنند تا زمان بیشتری را در بیرون از خانه به سر ببرند. مثلا به مدرسه می روند و با دوستان و هم سن وسالان خود مراوده و بحث می کنند و در برنامه هایی که والدین در آن ها حضور ندارند، شرکت می کنند. بنابراین؛ آزادی و استقلال (خود مختاری) کودکان افزایش می یابد و دنیای اطرافشان را می توانند بررسی کنند.

کودکان از نظر توانایی های جسمانی و شناختی بهتر می شوند و این امکان برای آن ها مهیا می شود تا مسئولیت پذیرتر بشوند. آن ها باید در برابر وظایف مدرسه و خانه مسئولیت های مختلفی را بپذیرند. کودکان در این سن بسیار پرانرژی و فعال هستند و علاقه دارند که چیزی را بسازند و طراحی کنند، دست به کار های خطرناک و هیجان آور بزنند (اکثرا برای کودکان پسر اینگونه می باشد)، و دوست دارند که در یک کار مهارت داشته باشند.

رشد شناختی:

خصوصیات مهم گروه سنی (۶ تا ۸ سالگی)

رشد و نمو مغز، در طی این دوره ادامه دارد و همجنین بخش های مختلف مغز به صورت یک سیستم هماهنگ و یکپارچه؛ شروع به عمل می کنند. همچنین این امکان برای کودکان در این دوره مهیا می شود که به طور مؤثر رفتار و افکارشان را تنظیم و هماهنگ کنند. بخشی از مغز وجود دارد که در قسمت پیش پیشانی مغز قرار دارد (pre - frontal cortex) که مسئول کنترل و تنظیم تکانه ی افراد می باشد، و در این دوره ی سنی هنوز ناقص و نرسیده است. در نهایت کودکان این دوره ی سنی، اگرچه که پیشرفت می کنند ولی با این وجود، توانایی کاملی بر کنترل تکانه های خود را ندارند.

خصوصیات کودکان معمولی این گروه سنی شامل مواردیست که در زیر بیان شده است:

افزایش در توانایی و سرعت فرایند حافظه که به کودکان کمک می کند تا بر روی دو جنبه یا جنبه های بیشتری از یک مشکل در یک زمان متمرکز بشوند و در مورد مسائل گوناگون بیشتر فکر می کنند.

کودکان این مسئله را یاد می گیرند که روی اعمال و رفتار هایی که انجام می دهند، بیشتر فکر کنند و تمرکز بیشتر بر آن ها داشته باشند. درنتیجه می توانند کار خود را با دقت و ظرافت بهتری انجام دهند.

تفکر کودکان در این گروه سنی، سازمان یافته تر می شود و این امکان را برای آنان مهیا می کند که در مورد حل مسئله هایشان و مشکلاتشان به راه حل و روش های مختلف فکر کنند و در تلاش برای رسیدن به هدف ها و آرزوهای خود این روش ها را پیش بگیرند.

کودکان در این رده ی سنی، این توانایی را دارند که برای انجام دادن کارها، نقشه ها و طرح های ساده ای بکشند تا به هدف های خود برسند . آن ها بدون آنکه بزرگسالان یا اطرافیانشان بر رویشان نظار داشته باشند، قابل اطمینان تر می شوند و در کارهایشان موفق می شوند. به عنوان مثال؛ زمانی که بچه ها از دوستان خود دعوت می کنند که با یکدیگر بازی کنند؛ از قبل می توانند برنامه ریزی کنند، و در مورد آنچیزی که می خواهند با هم انجام دهند تصمیم بگیرند.

توانایی کودکان در این زمینه که به دسته بندی کردن و طبقه بندی کردن می پردازند، افزایش یافته است و می توانند آن ها را بر اساس معیار ها و ملاک های گوناگون، مرتب و منظم قرار دهند و بچینند. مانند : شکل، رنگ، اندازه.

آن ها می توانند به طور عینی (نه به طور انتزاعی) فکر کنند و بر روی جنبه های متعدد مربوط به یک مسئله ساده تمرکز کنند.

به طورر مداوم و پیوسته؛ دامنه لغات بچه ها افزایش می یابد و از سن تقریبا ۸ سالگی ؛ معنی حدود ۲۰۰۰ کلمه را می توانند متوجه بشوند. آن ها با دقت بیشتری صحبت می کنند و این را متوجه می شوند که یک کلمه می تواند معانی متفاوتی داشته باشد و فکرمی کنند که از این کلمات چگونه می توانند استفاده کنند .

برداشت کودکان از زمان و مسافت در حال پیشرفت و بهبود است. اما آن ها هنوز این توانایی را ندارند که رخداد ها و حوادث مکانی را به ترتیب زمان و وقوع آن ها بیان کنند.

بچه ها قادرند که بین آن چیزی که نمایشی می باشد و چیزی که واقعی است، تمایز قائل شوند و آن را متوجه شوند و تشخیص دهند.

کودکان در این دوره ی سنی؛ این توانایی را دارند که قوانین را متوجه شوند، به کار ببرند، بر اساس قوانینی که می دانند قضاوت کنند، و از این قوانین پیروی می کنند.

در حدود سن ۶ سالگی؛ آن ها شروع می کنند که قوانین مقرراتی و اخلاقی مربوط به رفتار را دورنی کنند (یعنی این را می دانند که چه چیزی درست است و چه چیزی غلط) و کم کم مستقل می شوند و به نظارت دائم بزرگسالان، نیازی ندارند.

اگرچه کودکان هنوز این توانایی را ندارند که مانند یک فرد بالغ و بزرگ سال، فکر کنند و به حل مسئله بپردازند، با این وجود کودکان در این دوره ی سنی، می توانند دیدگاه و نقطه نظر دیگران را متوجه شوند. و همچنین می توانند بر روی جوانب مختلف از یک مسئله در یک زمان تمرکز کنند، اشیاء را دسته بندی کنند و بر روی توجه خود کنترل داشته باشند.

در کودکان؛ توجه و تمرین کردن می تواند به خاطر آوردن چیز های جدید را در آن ها بهبود بخشد.