تیروئید و ناباروری در زنان، نظر یک متخصص

ضعف در غده تیروئید موجب بالا رفتن میزان هورمون تحریک کننده تیروئید می شود؛ به همین علت میزان تی اس اچ در خانم هایی با ناباروری های نامشخص بالا رفته و بیش از ۲.۵mlU/L در مقایسه با خانم هایی با باروری نرمال است.

این مطالعه توسط دکتر طاهره عروجی جوکار از بیمارستان عمومی ماساچوسه و مدرسه پزشکی هاروارد در بوستون هدایت شده است.

تمام افراد مورد آزمایش در این مطالعه دارای میزان هورمون تیروئید در محدوده نرمال هستند (بازه نرمال قبل از بارداری) با این حال حتی کوچک ترین تغییر در میزان هورمون در محدوده نرمال نیز می تواند فاکتوری مهم در باروری خانم هایی باشد که دچار ناباروری با دلیلی نامشخص هستند.

دکتر پونه فاضلی نویسنده مطالعه از بیمارستان عمومی ماساچوسه و مدرسه پزشکی هاروارد در بوستون می گوید وقتی یک زوج که برای تشکیل خانواده آماده هستند و علی رغم برنامه ریزی وسیع، مراجعه به بسیاری از پزشکان و درمان های پر هزینه موفق به باردار شدن نمی شوند از لحاظ روانی بسیار آسیب می بینند. از آنجایی که مطالعه ما نشان می دهد که سطح هورمون تی اس اچ در خانم های نابارور با دلیلی نامعلوم بالاتر از خانم های نابارور با دلیل معلوم است، برای فهمیدن این که کنترل این سطح بالا به کمک هورمون تیروئید تاثیری بر افزایش احتمال بارداری در این دسته از بیماران دارد یا خیر به تحقیق بیشتری نیاز است.

جایگزینی هورمون تیروئید ممکن است به بارداری خانم های نابارور کمک کند

۳۰ درصد از زوج به دلیل نامعلم نابارور هستند؛ بدین معنی که بعد از ۱۲ ماه مقاربت محافظت نشده به دلیل نامشخصی قادر به باروری نیستند.

دکتر جوکار و همکارانش معتقدند که مطالعات قبلی که به دنبال رابطه میان میزان هورمون تی اس اچ و میزان بارداری و زمان آن بودند به نتایج متناقضی رسیدند.

به منظور فهم بهتر موضوع، مقایسه ای میان میزان تی اس اچ و پرولاکتین در زنان نابارور با دلیل نامعلوم و زنانی که مشکلی در باروری ندارند انجام دادند؛ با در نظر گرفتن اینکه همسر آنها اسپرمی در نمونه منی شان ندارند و یا کم دارند (گروه کنترل).

آن ها از معیارهای محکمی استفاده کردند؛ اطمینان از چرخه های قاعدگی منظم و ارزیابی های کاملا نرمال باروری در گروه کنترل و بدون سابقه بیماری تیروئیدی و یا تست های عملکرد تیروئیدی غیر عادی این مطالعه را از مطالعات قبلی متمایز می کند.

بررسی ها بر روی ۱۸۷ زن نابارور با میانگین سنی ۳۰ سال شاخص توده بدنی متوسط ۲۳ kg/m۲ در مقایسه با ۵۲ زن در گروه کنترل انجام شد. با اینکه متوسط این میزان در خانم های نابارور بسیار بالاتر از گروه کنترل بود اما همه آنها در محدوده نرمال قرار داشتند. پرولاکتین نیز در همه گروه ها یکسان بود.

با اینکه دستور العمل های کنونی درمان را برای افرادی با تی اس اچ بالا توصیه نمی کنند، برخی از پزشکان نیز درمان را با جایگزینی هورون تیروئید آغاز می کنند.

دکتر فاضلی می گوید از آنجایی که اکنون براساس این مطالعه میدانیم که ارتباطی میان TSH بالا و ناباروری با دلیلی نامعلوم وجود دارد، امکان این که حداکثر میزان نرمال تی اس اچ تلاش خانم ها برای باردار شدن را تحت تاثیر قرار دهد، وجود دارد. این می تواند راه های جدیدی را برای درمان های احتمالی باز کند. گام بعدی این خواهد بود که ببینیم آیا کاهش سطح TSH کمکی به این افراد می کند یا خیر.