جدا شدن جفت از جنین، علت و درمان

پیش از فرا رسیدن زمان تولد، در برخی از موارد شاهد جدا شدن جفت از دیواره های رحم مادر می شویم.

پیش از فرا رسیدن زمان تولد، در برخی از موارد شاهد جدا شدن جفت از دیواره های رحم مادر می شویم. این عارضه با خونریزی شدید همراه است. این موقعیت حاد به نام جدا شدن جفت نامیده می شود. خونریزی بسیار شدید یا غیر قابل کنترل خواهد بود و در بیشتر موارد سلامتی مادر را به خطر می اندازد.

می توان رحم را یک عضو عضلانی تعریف کرد که جنین را در خود نگه می دارد. در حین بارداری، ساختاری به نام جفت به دیواره های رحم می چسبد. جنین اکسیژن و مواد مغذی را از جریان خون مادر دریافت می کند. جفت سبب جا به جا شدن مواد مغذی و اکسیژن بین مادر و جنین می شود. انتقال مواد مغذی و اکسیژن از راه بند ناف انجام می شود.

جدا شدن جفت شامل از بین رفتن اتصال جفت به دیواره های رحم است. جفت باید به طور طبیعی پس از زایمان از دیواره های رحم جدا شود. اما اگر جفت پیش از زایمان از دیواره ی رحم جدا شود غیر طبیعی است.

نشانه ها ی جدا شدن جفت

درد در ناحیه شکم مهم ترین نشانه است.

خونریزی واژینال درهنگام جدا شدن جفت دیده می شود.

کاهش میزان فشار خون مادر ناشی از خونریزی شدید.

گاهی اوقات درد با شروع مراحل زایمان اشتباه گرفته می شود و همین مسئله تشخیص را مشکل می سازد. در مواردی هم که با خونریزی همراه نباشد تشخیص دشوار خواهد بود.

در شرایط طبیعی، ابتدا جنین به دنیا می آید. پس از چند دقیقه یا بیشتر جفت و ضمائم آن از رحم خارج می شود. توالی این مراحل همگی به قرار داشتن جفت در رحم بستگی دارد. پس از تولد، نوزاد می تواند بدون اتکاء به جفت تنفس کند. اما در مواردی جفت پیش از زمان تولد از دیواره ی رحم جدا می شود. از هر 200 مورد بارداری، 1 مورد با جدا شدن جفت رو به رو می شود.

علت ها : عواملی که منجر به جدا شدن جفت از رحم می شود شامل پرفشاری خون، جدا شدن جفت در زایمان های زود رس، بالا بودن سن مادر، مصرف زیاد الکل، استعمال دخانیات، غیر طبیعی بودن شکل رحم، ابتلا به بیماری های دیگر مانند دیابت، آسیب دیدن شکم و غیره.

خطرها : جدا شدن جفت هم برای مادر و هم برای جنین خطرناک است. مادر بر اثر از دست دادن خون زیاد در موقعیت بحرانی قرار خواهد گرفت. در حدود 65 درصد از موارد نوزادی که پس از جدا شدن جفت به دنیا می آید، زنده نخواهد ماند. اگر هم زنده بماند به کندی رشد می کند.

جدا شدن جفت منجر به بروز موقعیتی به نام کواگولوپاتی مصرفی می شود. در آن خون لخته می شود (انعقاد داخل عروقی ) و درنتیجه خون زیادی از رحم خارج خواهد شد. بعضی از واکنش های شیمیایی ممکنست به بروز آن کمک کند.

تشخیص: از طریق سونوگرافی می توان بروز این عارضه را تشخیص داد هر چند راه تشخیصی قطعی به شمار نمی رود. انجام آزمایش خون کلی هاور(KB test) هم مقدار سلولهای جنینی لخته شده را تعیین کرده و وقوع این عارضه را مشخص می نماید.

درمان : انتقال خون تنها راه درمانی جدا شدن جفت است. مایعات از راه وریدی تجویز می شود. اکسیژن هم باید از راه ماسک یا تیوب به کار رود.

اگر جنین تحت فشار است یا دیسترس دارد و یا اگر جدا شدن جفت شدید است، سزارین انجام می شود. در همه ی موارد خروج جفت و ضمائم آن از راه واژن بهترین انتخاب است. سزارین وقتی انجام می شود که سن بارداری هنوز به زمان معین نرسیده است. اگر جنین مرده باشد بازهم متخصص زنان اقدام به زایمان واژینال می کند. اگر مادری دچار این عارضه شده باشد باید در بارداری های بعدی تحت مراقبت باشد.

منبع: سلامت بانک