رابطه زناشویی در دوران عقد، کار درستی است؟

تعداد زیادی از زوج ها اقدام به برداشتن بکارت عروس در دوران عقد می‌کنند که از سوی تعداد زیادی از خانواده ها این امر نکوهیده است. سوالی که خانمها و آقایان از بخش مشاوره سایت تنظیم خانواده بارها از ما می پرسند و زمینه ساز خیلی ازا ختلافات شده است

خانمها میگویند در دوران عقد هستیم و همسرم از من می خواهد رابطه کامل داشته باشیم و من مخالفت می‌کنم و بار ها سر این موضوع بحث داشته ایم آقایان می‌گویند من در دوران عقد هستم و یکی از دلایلی که ازدواج کرده ام نیاز جنسی بوده اما با این که عرفا و شرعا همسر هم هستیم همسرم اجازه رابطه کامل رابه من نمیدهد در خصوص رابطه جنسی کامل « برداشتن بکارت » در دوران عقد ، یک پاسخ کلی برای همه ی زوجها نمی‌توان ارائه کرد ، چرا که دوران عقد زوجینی که قبل از عقد دائم مدت زیادی را نامزد بودن و دوره شناخت رابه درستی سپری کرده اند و بدور از هیجانات یک دیگر را انتخاب کرده اند ، با دوران عقدی که دو طرف در کمتر از یکماه ، بدون شناخت قبلی وارد عقد دائم شده اند تفاوت دارد .

درست است که از نظر شرع و قانون در هردو نوع عقد مذکور ، طرفین زن و شوهر محسوب میشوند اما به علت کامل نشدن شناخت و احتمال شکست و ابطال عقد ریسک حالت دوم بیش از اول است بهمین دلیل از آنجایی که مسئله بکارت دختر « درست یا نادرست » در جوامعی هم چون کشور ما اهمیت دارد ،اگر رابطه جنسی کامل صورت بگیرد ولی رابطه به سرانجام نرسد و به اصطلاح نامزدی یا عقد به هم بخورد، اتفاق بدی افتاده. دراین حالت هردو طرف ممکن است دچار احساس گناه شوند؛

پسر ممکن است عذاب وجدان بگیرد و تصور کند حالا دیگر چاره ای ندارد و باید ازدواج کند حتی اگر متوجه شده این ازدواج مناسبی نیست؛ دختر هم ممکن است عزت نفس خودش را از دست بدهد و تصور کند طرف مقابل از او سوءاستفاده کرده است و یا چون دیگر بکارتش برداشته شده پس هر طور شده باید تن به این ازدواج دهد

دوم تفاوت در فرهنگ دو خانواده ، ممکن است به علت اختلاف فرهنگی یا عقیدتی بین خانواده دختر و پسر ، این رابطه از نظر یکی از خانواده ها « معمولات خانواده دختر » تا پیش از رفتن سر خونه و زندگی جایز نباشد ، در اینصورت دختر از یکسو به علت فرهنگ حاکم بر خانواده و نوع تربیت وی تحت فشار روحی و روانی خواهد بودو از طرف دیگر از جانب همسر خود که اصرار به برقراری نزدیکی و برداشتن بکارت دارد

ترس از بارداری

درست است که قانونا و شرعا در عقد دائم دو طرف زن و شوهر محسوب میشوند و تمامی حقوق زوجین را قانونا شامل میشوند ، اما عرف جامعه ما بارداری درد وران عقد را عمل پسندیده نمی داند « هر چند که این یک باور اشتباه است اما بهر حال وضعیت آن گونه است » و حتماً تا مدتها و سالیان این مسئله بر زندگی زناشویی آنان تاثیر خواهد داشت

کیفیت رابطه

مسلما رابطه جنسی در شرایط استرس زا تاثیر مثبت که ندارد بر عکس اثر منفی هم دارد تا جاییکه حتی ممکن است باعث سردی جنسی یکی یا هردو طرفین بشود ، طبیعتا ارتباط جنسی زمانی که دو طرف بدور از استرس و با خیال آسوده فارق از ترس بارداری یا .. در خانه خود داشته باشند متفاوت از ان است که در شرایطی باشد که نکند کسی در را باز کند ، نکند کسی صدایمان را بشنود، نکند باردار شوم و نکندهای دیگر باشد است

همین می شود که اقا یا خانم بعد از برقراری یک رابطه باکیفیت پایین پیش خود فکر میکنند ، این همه ی در طول زندگی به این رابطه فکر کردیم همش همین بود ؟

نگفته نماند حتی ممکن است در شرایط مطلوب هم از چند رابطه نخت انتظارات مرتفع نشود چرا که رابطه جنسی نیاز به مهارت ، تمرین و زمان دارد

همه چیز دخول نیست

متاسفانه آقایان نابلد در رابطه جنسی که اتفاقا خیلی هم مدعی وارد بودنشان می شود ، رابطه جنسی را صرفا در عمل دخول می‌دانند این در حالیست که مکانیزم جنسی مرد و زن به گونه ای ست که از روش های مختلفی می‌توانند یک دیگر را ارضا کنند تا نیاز جنسی آن ها مرتفع شود

در نهایت این یک توافق دو طرفه است

هر رفتار جنسی باید بر اساس توافق دو طرف باشد نه تحمیل خواسته های یکی بر دیگری و بهتر است اگر خانمی از نظر فرهنگی ، اعتقادی یا … برداشته شدن بکارت در دوران عقد را جایز نمی‌داند در دوران آشنایی این موضوع را عنوان کنند و همچنین آقایان نیز شرایط همسرشان در دوران عقد را درنظر بگیرند و از روش های غیر دخولی یک دیگر را ارضا کنندهر چند که قانونا،عرفا و شرعا رابطه جنسی در دوران عقد اشکالی ندارد ولی همانگونه که ذکر شد توافق دو طرف اهمیت دارد و بهتر شرایط یک دیگر را درنظر بگیرند.