نکات مهم بچه داری، حواستان باشد

کودکان نوپا به خاطر کج خلقی و مشکلات رفتاری دیگر بدنام هستند. برای تشویق کودک به حرف گوش دادن و همکاری کردن، این نکات بچه داری را رعایت کنید.

زندگی می تواند برای کودکان نوپا مایوس کننده باشد. کودکان نوپا هرچند مشتاق نشان دادن استقلال خود هستند همیشه نمی توانند آن قدر که دوست دارند سریع حرکت کنند یا نیازهایشان را ابراز کنند. این ترکیب می تواند به بدخلقی و بدرفتاری کودک منجر بشود. اما شما می توانید با نشان دادن محبت، توجه، تحسین، تشویق و مقداری انضباط به کودک یاد بدهید خوب رفتار کند.

عشق و محبت خود را نشان بدهید

توجه مثبت در راس فهرست نکات بچه داری در مورد کودکان نوپا است. مطمئن شوید تعداد دفعات ابراز محبت و عاطفه‌تان به کودک بیشتر از تعداد دفعات تنبیه کودک است. در آغوش گرفتن، بوسیدن و بازی با کودک او را از مهر و محبت شما مطمئن می کند. تحسین و توجه مکرر نیز می تواند برای رعایت قواعد و قوانین به کودک انگیزه بدهد.

کودک خود را بپذیرید

وقتی فرزندتان رشد می کند ویژگی های شخصیتی خاصی را نشان می دهد. برخی از این ویژگی ها وراثتی و بعضی دیگر اکتسابی هستند. به شخصیت در حال رشد کودک خود احترام بگذارید و انتظار نداشته باشید او درست مثل شما باشد. هرچند احتمال دارد ویژگی های خلقی خاص کودکتان را مشاهده کنید، به فرزندتان برچسب نزنید چون این کار می تواند باعث تقویت رفتار بد بشود. در عوض با پیدا کردن راه هایی برای کمک به کودک برای داشتن اعتماد به نفس بیشتر، شخصیت او را پرورش بدهید. برای مثال کودکی با اراده قوی پشتکار دارد. با تشویق کودک به بازی کردن با یک اسباب بازی چالش برانگیز قدرت فرزندتان را بیشتر کنید.

قواعد و قوانین را به حداقل برسانید

به جای این که از ابتدا بار سنگین قواعد و قوانین را روی دوش فرزندتان بگذارید -که ممکن است باعث ناامیدی و دلزدگی او بشود- اول به قواعد و قوانینی که مربوط به ایمنی کودک هستند اولویت بدهید و به تدریج و در طی زمان قواعد دیگر را اضافه کنید. با کودک ایمن ساختن خانه و تا حد امکان از میان برداشتن عوامل ایجاد کننده وسوسه در کودک به او کمک کنید قواعد و قوانین را رعایت کند.

از بدخلقی ها جلوگیری کنید

طبیعی است که کودک نوپا بدخلقی کند. اما ممکن است با رعایت نکات بچه داری زیر بتوانید تعداد دفعات، طول مدت یا شدت بدخلقی او را کمتر کنید:

محدودیت‌های کودک خود را بشناسید. ممکن است کودک به این دلیل بدرفتاری کند که نمی تواند چیزی را که از او می خواهد بفهمد یا انجام بدهد.

به کودک توضیح بدهید چطور قوانین را رعایت کند. به جای این که بگویید "نزن" به او پیشنهاداتی ارائه کنید که چطور آرام تر بازی کند، مثل این پیشنهاد "چرا نوبت نمی گذارید؟"

بدون تقلای زیاد "نه" را قبول کنید. وقتی کودکتان نه می گوید بی خود واکنش نشان ندهید. در عوض درخواستتان را با آرامش تکرار کنید.

جنگ هایتان را انتخاب کنید. فقط وقتی مطلقا ضروری است نه بگوئید.

وقتی امکان دارد گزینه هایی را ارائه کنید. با اجازه دادن به کودک برای انتخاب لباس خواب یا قصه شب، استقلال او را تقویت کنید.

از شرایطی که ممکن است باعث بدخلقی یا ناکامی بشوند اجتناب کنید. برای مثال به کودک اسباب بازی هایی را ندهید که برای سن او خیلی پیشرفته هستند. از شرایطی که کودک مجبور است در آن شرایط به مدت طولانی آرام و بی حرکت بنشیند یا نمی تواند بازی کند اجتناب کنید -یا فعالیتی را برای کودک به همراه خود ببرید. همچنین بدانید که بچه ها وقتی خسته، گرسنه، بیمار یا در محیط ناآشنا هستند به احتمال بیشتری بدخلقی می کنند.

موضوع را سرگرم کننده و جالب کنید. حواس کودک را پرت کنید یا از رفتار خوب یک بازی بسازید. اگر کاری را جالب و سرگرم کننده کنید کودکتان به احتمال بیشتری کاری را که می خواهید انجام می دهد.

به برنامه زمانی پایبند بمانید. برنامه منظم روزانه داشته باشید تا کودک بداند باید انتظار چه چیزی را داشته باشد.

برقراری ارتباط خوب را تقویت کنید. به فرزندتان یادآوری کنید برای بیان احساساتش از کلمات استفاده کند. اگر کودکتان هنوز حرف نمی زند، برای جلوگیری از سرخوردگی و ناامید شدن او زبان اشاره کودکان را به او یاد بدهید.

اگر کودکتان بدخلقی می کند، خونسرد باشید و حواس او را پرت کنید. نمودهای بی اهمیت خشم و عصبانیت کودک مثل گریه کردن را نادیده بگیرید -اما اگر فرزندتان برای مدتی طولانی چیزها را به هم کوبید، ضربه زد یا جیغ کشید، او را از شرایط دور کنید. فرزندتان را در آغوش بگیرید یا مدتی او را تنها بگذارید تا آرام بشود.

پیامد رفتارها را اعمال کنید

علیرغم تمام تلاشتان، کودکتان گاهی اوقات قواعد و قوانین را رعایت نمی کند. برای تشویق کودکتان به همکاری کردن این نکات بچه داری را در نظر بگیرید:

پیامدهای طبیعی: بگذارید فرزندتان پیامدهای رفتارش را ببیند -مادامیکه این رفتارها خطرناک نیستند. اگر فرزندتان اسباب بازی را پرت کرد و شکست، دیگر آن اسباب بازی را نخواهد داشت تا با آن بازی کند.

پیامدهای منطقی: برای کارهای فرزندتان پیامدی در نظر بگیرید. به او بگوئید اگر اسباب بازی هایش را جمع نکند، برای یک روز اسباب بازی ها را به او نخواهید داد. در صورت لزوم به او کمک کنید این کار را انجام بدهد. اگر فرزندتان همکاری نکرد، پیامد عدم همکاری را اجرا کنید.

امتیاز ندادن: اگر فرزندتان خوب رفتار نکرد با گرفتن چیزی از او که برایش ارزش دارد -مثل اسباب بازی مورد علاقه اش- یا گرفتن چیزی که به بدرفتاری او ارتباط دارد، به او پاسخ بدهید. چیزی را که کودک به آن نیاز دارد، مثل وعده های غذایی، را از او نگیرید.

توقف بازی: وقتی فرزندتان رفتار بدی نشان داد به او هشدار بدهید. اگر رفتار نامناسب کودک ادامه پیدا کرد، فرزندتان را به یک مکان تنبیه تعیین شده برای بی حرکت نگه داشتن کودک ببرید-که به طور ایده آل جایی ساکت و بدون هیچ عامل حواس پرتی است. در ازای هر سال سن فرزندتان یک دقیقه زمان تنبیه در نظر بگیرید. اگر فرزندتان مقاومت کرد محکم اما بدون خشونت شانه های او را بگیرید یا او را روی پاهایتان نگه دارید. مطمئن شوید فرزندتان می داند چرا اجازه حرکت را از او گرفته اید. پس از آن کودک را به کاری مثبت راهنمایی کنید.

اگر هیچ کدام از این اقدامات موفق نبودند به فرزندتان بگوئید به خاطر یک رفتار مشخص چند دقیقه از او کناره می گیرید -حتی اگر این به معنای با هم در یک اتاق ماندن و پاسخ ندادن به او باشد. حتما رفتاری را که دوست داشتید ببینید برای فرزندتان توضیح بدهید.

هر پیامدی را که انتخاب کردید روی آن مسر باشید. مطمئن شوید تمام افراد بزرگسالی که از فرزندتان مراقبت می کنند همین قواعد و رهنمودهای انضباطی را رعایت می کنند. این کار باعث کمتر شدن سردرگمی کودک و نیاز او به امتحان کردن شما می شود.

همچنین دقت داشته باشید که رفتار کودک را مورد انتقاد قرار بدهید نه خود کودک را. به جای این که بگوئید "تو پسر بدی هستی" بگوئید "وسط خیابان ندو". هرگز به تنبیه هایی متوسل نشوید که به کودک لطمه بدنی یا روحی می زنند. کتک زدن، سیلی زدن و داد زدن سر کودک بیشتر از آن که فایده داشته باشند به کودک لطمه می زنند.

الگویی خوب باشید

بچه ها با نگاه کردن به والدینشان چطور رفتار کردن را یاد می گیرند. بهترین راه برای این که به فرزندتان چطور رفتار کردن را یاد بدهید این است که الگوی خوبی برای او فراهم کنید.