موهای زائد در زنان، علت تا درمان

میزان طبیعی مو در زنان متفاوت است. بیشتر خانم ها دارای موهای نرم و کرکی در بالای لب و چانه، سینه ، شکم و پشت هستند. اگر شما موهای خشن و مشکی در این مناطق دارید به این حالت پرمویی می گویند. این نوع موها به طور معمول در مردان دیده می شود.

علت ها

زنان به طور معمول میزان کمی از هورمون مردانه (آندروژن) تولید می کنند. اگربدن میزان بالایی از این هورمون را تولید کند شاهد رشد موی زائد خواهیم بود.

در بیشتر موارد علت اصلی قابل تشخیص نیست. بستگی به ارث خانواده هم دارد. عموما پرمویی پدیده ای بی ضرر است اما بسیاری از خانم ها آن را آزار دهنده می دانند و از وجود آن خجالت می کشند.

علت معمول پرمویی سندروم پلی کیستیک تخمدان می باشد. زنان مبتلا به این سندروم ممکن است مشکلاتی نظیر آکنه(جوش صورت)، مشکلات قاعدگی، مشکلات کمبود وزن و دیابت را نیز داشته باشند. اگر این علائم به طور ناگهانی مشاهده شوند، ممکن است به دلیل وجود توموری باشد که هورمون مردانه تولید می کند.

دیگر علت هایی که به ندرت منجر به رشد موهای زائد می شوند شامل:

-تومور یا سرطان در غدد فوق کلیه

-تومور یا سرطان در تخمدان

-سندروم کوشینگ

-هایپر پلازی مادرزادی در غده فوق کلیه

-استفاده از داروهای کراتینی از قبیل تسترون،دنازول،استروئیدهای آنابولیک، -گلوکوکورتیکوئیدها،سیکلوسپورین،فنیتون..

از علت های دیگر پر مویی سطح بالای چرخه انسولین در زنان است که در توسعه موهای زائد موثر است. این تئوری از اینجا به ذهن خطور می کند که مشاهده شده است که زنان چاق بیشتر در معرض پرمویی قرار دارند. بعلاوه درمانهایی که میزان انسولین را کاهش می دهد منجر به کاهش موهای زائد می گردد.

میزان بالای انسولین تخمدان را برای تولید آندروژن تحریک می کند. همچنین ممکن است در همان سلولها به طور مشابه غلظت بالای انسولین اثری بر فعال سازی رسپتور یا گیرنده فاکتور رشد شبه انسولین۱ (IGF-۱) داشته باشد. در نتیجه افزایش تولید آندروژن مشاهده می گردد.

رشد بیش از اندازه مو در زنان با سطح هورمون نرمال و قاعدگی منظم پرمویی ناشناخته گفته می شود. به این معنی که دلیل قابل تشخیصی برای این وضعیت وجود ندارد. این حالت در جمعیتهایی با نژادهای خاص رخ می دهد و از نظر ژنتیکی و خانوادگی مورد توجه و بررسی قرار می گیرند.

در پرمویی هایی که خفیف و ملایم است استفاده از روش هایی مانند کندن مو،از سطح موها را زدن، کندن موها با استفاده از موم یا وکس، استفاده از کرم های موبر موثر است، اما باعث آزردن پوست می شود و باید به طور مدام تکرار شود.

چندین دارو می توانند اثر هورمون های آندروژن را بر پوست و بدن تغییر بدهند. قرص های جلوگیری از بارداری( که شامل استروژن و پروژسترون است) می توانند اثرات هورمون مردانه آندروژن را تعدیل کنند و باعث کاهش تولید تستسترون توسط تخمدان می شوند. پرمویی احتمالا بعد از ۶ تا ۱۲ ماه بعد از مصرف قرص های جلوگیری از بارداری بهبود می یابد.

داروهای آنتی آندروژن(ضد آندروژن) به تنهایی یا در ترکیب با قرص های جلوگیری از بارداری می توانند موثر باشند . داروهای رایج در این زمینه بیشتر اسپیرونولاکتون (آلداکتون) و دیگر داروهای در دسترس می باشد. اما استفاده از داروهای آنتی آندروژن در طی زمان بارداری توصیه نمی شود.

پیشگیری از پرمویی

بیشتر دلایل پرمویی خارج از کنترل زنان است. باید از مصرف داروهای غیر ضروری که به عنوان دلیل پرمویی شناخته می شوند پرهیز کرد.

مراقبت های پزشکی و در مانهای دارویی

درمانهای این مشکل می توانند به دو گروه تقسیم شوند: یک دسته تولید آندروژن تخمدان و فوق کلیه را کاهش می دهند و دسته دیگر که فعالیت آندروژن در پوست را مهار می کنند. درمان های سیستمیک شامل:

گلوکو کورتیکوئید:

گلوکوکورتیکوئیدها( دگزامتازون یا پردنیزون) که هورمون آدرنوکورتیکوئید را سرکوب می کنند (ACTH هورمون سنتز آندروژن در غده فوق کلیه) با موفقیت در بسیاری از زنان که مشکل پرمویی با این علت داشته اند عمل کرده است همچنین در مشکل مادر زادی هایپرپلازی غده فوق کلیه(CAH) یا هایپر آندروژنیسم ناشناخته غده فوق کلیه بطور متنوعی پاسخ داده است. بطور معمول، ۰.۵-۱ میلی گرم از دگزامتازون در زمان خواب برای سرکوبACTH و تولید آندروژن غده فوق کلیه کافی است. متاسفانه برخی از بیماران حتی با این میزان دوز پایین دچار اضافه وزن می شوند. بعلاوه بررسی ها نشان می دهد که دوزهای پایین (شاید۰.۲۵ میلی گرم) می تواند بدون داشتن عوارض موثر باشد.

قرص های جلوگیری از بارداری خوراکی (OC ها):

داروهایی که تولید آندروژن تخمدان را متوقف می کنند. این ها احتمالا اولین انتخاب برای زنان جوانی است که به پرمویی دچارند و قصد بارداری ندارند.

داروهای OC ارزان قیمت اند و خونریزی رحم را منظم می کنند. بعلاوه می توانند به همراه دیگر داروهای آنتی آندروژن مصرف شوند. از سوی دیگر این دارو نباید در زنان با سابقه میگرن و بیماریهای انعقاد خون یا سرطان رحم و سینه مصرف شود.

اسپیرنولاکتون:

اسپیرنولاکتون با مصرف روزانه ۵۰-۲۰۰ میلی گرم، رسپتورهای آندروژن را بلوکه می کند. همچنین تولید تستسترون را کاهش می دهد و به این وسیله مصرفش علیه پرمویی موثر می باشد.اسپرینولاکتون به ویژه در بیماران با فشار خون بالا و یا ادم مفید است زیرا این دارو به طور خفیفی ادرار آور است.

خانم های متاهل باید مطمئن باشند میزان استفاده شده برای جلوگیری از بارداری کافی باشد و در برخی موارد اسپیرنولاکتون می تواند به همراه یک OC مصرف شود.

با این درمان سیستمیک برای پرمویی ، ۶ ماه از سال درمان نیاز است تا نتیجه چشمگیر باشد حتی پس از آن تنها نیمی تا سه چهارم از بیماران بهبود را نشان می دهند. مشکل احتمالا به این مربوط می شود که طبیعت فولیکول مو طوری ست که ۶ ماه مقاومت می کند حتی پس از اینکه میزان آندروژن هم نرمال شد.

فیناستراید:

فیناستراید یک مهار کننده ۵- آلفا -ردوکتاز است که اثر بخشی آن در هایپرپلازی خوش خیم پروستات تایید شده است. هیچ عوارض جانبی در زنان گزارش نشده است و اثر بخشی آن مشابه اسپیرینولاکتون است. حداقل در یک مطالعه، فیناستراید به اسپرینولاکتون اضافه شد، مشاهده شد یک کاهش بیشتری در درجه پرمویی ایجاد می شود.نگرانی عمده در مورد فیناستراید خطر آن بر روی اندام تناسلی در جنین پسر است که در سه ماهگی در معرض مهار کننده آنزیم قرار می گیرند. بنابراین این دارو تنها درزنان که بعد از سن یائسگی هستند و شانسی برای بارداری ندارند مصرف می شود.

فلوتامید:

فلوتامید مثالی است برای درمانهای جدید، آنتی آندروژنی غیر استروئیدی است که بدون فعالیت پروژسترونی، استروژنی،کورتیکوئید و یا آنتی گونادوتروپین می باشد. داده های مقدماتی مشخص می کند که این درمان برای پر مویی موثر است (و همچنین برای آکنه)؛ اما فلوتامید گران قیمت است و منجر به دیابت وخیم و کشنده شده است.

سیپروترون استات: در درمان پرمویی موثر واقع شده است. وقتی به همراه اتیلن استرادیول مصرف می شود به اندازه فلوتامید در درمان پرمویی موثر است.

داروهای موثر بر انسولین:

متفورمین و روزیگلیتازون (rosiglitazone) مقاومت به انسولین را بهبود می بخشند و در پایین آوردن سطوح آندروژن و درمان پرمویی موثر هستند.

چطور موهای زائد را حذف کنیم؟

از هر ده زن یک نفر دارای موی زائد در صورت است. بسته به دلیلی که موی زائد ایجاد شده است دکتر شما ممکن است داروی هورمونی تجویز کند. اما علاوه بر این روش راههای غیر هورمونی هم وجود دارد:

لیزر موهای زائد:

با هدف قرار دادن موهای زائد و حداقل آسیبی که به پوست اطراف مو می رسانند موهای زائد را حذف می کنند.

بطور سنتی این بهترین روش برای از بین بردن موها در کسانی ست که پوست ظریف وموهای خشن دارند. اما اکنون لیزرهایی برای افراد با پوست تیره تر نیز طراحی شده است.

اگر شما پوست تیره دارید ؛ به عنوان اخطار؛ ملانین پوست شما می تواند لیزر را جذب کند و منجر به لکه های تیره در پوست گردد و یا با از بین بردن رنگیزه پوست لکه های سفید ایجاد کند.

بطور متوسط ۶ تا ۸ بار انجام لیزر به طور دائم ۸۰ درصد از موها را از بین می برد.

الکترولیز:

در این روش گرما یا مواد شیمیایی برای تخریب فولیکول مو استفاده می شود.

این روش نیز نتیجه بخش است اما چند اشکال دارد . هر فولیکول به طور ویژه مورد هدف قرار می گیرد که زمان زیادی می برد و خسته کننده می شود. روند درمان باید هر هفته تکرار شود و برای حذف دائم موها فرایند درمان چند سال طول می کشد.

-توجه: به خاطر داشته باشید این مقاله و داروهای نام برده شده در این مطلب صرفا به منظور اطلاع رسانی شما عزیزان گردآوری و تهیه شده است و بدیهی است که هرگونه تجویز،توصیه و استفاده دارویی بایستی با مراجعه و تحت نظر پزشک متخصص صورت گیرد.