علائم بیماری کلامیدیا، چیست؟

از کجا باید بدانیم که به کلامیدیا مبتلا شده ایم؟

علائم کلامیدیا در زنان
ترشحات غیر طبیعی از واژن که ممکن است بوی بدی نیز داشته باشد.
خونریزی بین قاعدگی ها
دوره های قاعدگی دردناک
شکم درد همراه با تب
درد در هنگام رابطه جنسی
خارش و سوزش در داخل و یا اطراف واژن
ادرار دردناک

علائم کلامیدیا در مردان
ترشح مقدار کمی مایع روشن و یا کدر از نوک آلت تناسلی مردانه
ادرار دردناک
خارش و سوزش در اطراف نوک آلت تناسلی (مجرای خروجی آلت تناسلی)
درد و ورم در اطراف بیضه ها

تشخیص کلامیدیا چگونه است؟

درمان کلامیدیا چگونه است؟
اگر شما به بیماری مقاربتی کلامیدیا دچار شده باشید، پزشک برای شما آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می کند (به یاد داشته باشید که قبل از مصرف خودسرانه هر دارویی، به ویژه آنتی بیوتیک ها، به پزشک مراجعه کرده و زیر نظر پزشک دارو مصرف کنید.) معمولا پزشک به شما توصیه می کند که شریک جنسیتان نیز برای تشخیص و درمان کلامیدیا به وی مراجعه کند تا از بروز مجدد عفونت و یا شیوع بیشتر آن جلوگیری شود.
با کمک روش های درمانی، عفونت باید در عرض یک تا دو هفته از بین برود. بسیار مهم است که شما تا آخر آنتی بیوتیک های تجویز شده ی پزشکتان را (حتی اگر احساس می کنید که کاملا درمان شده اید) مصرف کنید.
ممکن است زنان مبتلا به عفونت کلامیدیای شدید، مجبور به بستری و استفاده از آنتی بیوتیک های تزریقی و همچنین مسکن ها شوند.

اگر کلامیدیا درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
اگر برای درمان کلامیدیا اقدام نکنید ممکن است چندین مشکل مختلف به وجود بیاید:
در زنان: اگر کلامیدیا بدون درمان رها شود، شما در معرض ابتلا به عفونت های لگن قرار می گیرید که می تواند منجر به آسیب دیدن لوله های اتصال تخمدان به رحم، و یا حتی ممکن است منجر به نازایی شود. عفونت کلامیدیای درمان نشده، می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد. علاوه بر این، کلامیدیا می تواند باعث تولد زودرس شود و یا عفونت در هنگام زایمان از طریق مادر به نوزاد منتقل شده و منجر به عفونت چشم، کوری و یا پنومونی (pneumonia) در نوزاد شود.
در مردان: کلامیدیای درمان نشده در مردان می تواند منجر به بیماری ای به نام اورتریت غیرگنوکوکی (NGU) که یک نوع عفونت مجاری ادراریست شود. همچنین می تواند منجر به اپیدیدیمیت (epididymitis - عفونت مجرایی که اسپرم را از بیضه ها به بیرون منتقل می کند - اپیدیدیم) و یا پروکتیت (proctitis - التهاب راست روده) شود.

پیشگیری از عفونت کلامیدیا
برای کاهش خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا موارد زیر را به یاد داشته باشید:
هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید و بعد از اتمام رابطه کاندوم را دور بیاندازید.
پایبندی به خانواده و داشتن فقط یک شریک جنسی.
اگر فکر می کنید که به عفونت کلامیدیا دچار شده اید، قبل از هر گونه تماس جنسی به پزشک مراجعه کنید.
در صورت مشاهده هر گونه علائمی در آلت تناسلی مانند ترشحات، سوزش هنگام ادرار، درد غیر معمول و یا اختلالات پوستی از داشتن هر گونه رابطه جنسی پرهیز کرده و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگر پزشک عفونت کلامیدیا و یا هر گونه بیماری مقاربتی دیگری را تشخیص داد باید به شریک یا شریک های جنسی خود خبر دهید تا آنها نیز برای تشخیص و درمان این بیماری اقدام کنند.
از آنجا که کلامیدیا اغلب علائم خاصی ندارد، لذا افراد آلوده به این بیماری ممکن است ندانسته آن را منتقل کنند. پزشکان توصیه می کنند در صورتی که بیش از یک شریک جنسی دارید، حتی اگر هیچ علائمی از این بیماری را ندارید، به طور منظم برای بیماری کلامیدیا آزمایش دهید.