نحوه غذا دادن به کودک، ده روش ساده

غذا دادن به کودکان یک ساله کار ساده ای است. کودک از یک سالگی باید سر سفره بنشیند و غذا بخورد.

غذا دادن به کودکان یک ساله کار ساده ای است. کودک از یک سالگی باید سر سفره بنشیند و غذا بخورد. نحوه غذا دادن به کودک یک ساله و طریقه غذا دادن به کودک یک ساله و روش غذا دادن به کودک یک ساله را در ادامه بیان خواهیم کرد.

نحوه غذا دادن به کودک یک ساله

تغذیه کودکان در سال های ابتدایی زندگی زمینه ساز رشد و سلامتی آنها در زندگی است. بنابراین تغذیه در این دوران اهمیت ویژه ای پیدا می کند. در این مطلب به روش غذا دادن به کودک یک ساله می پردازیم که در سنین یک تا سه سالگی به عادات غذایی، توانایی های کودک در غذا خوردن، تعداد وعده های غذایی و مسائلی از این دست می پردازد؛

1. بچه ها بعد از یک سالگی می توانند از غذای سفره استفاده کنند یعنی محدودیت خاصی در دریافت و استفاده از غذایی که ما می خوریم، ندارند. اگر ما غذا را با اشتها بخوریم و کودکان را نیز به غذا خوردن ترغیب کنیم روی اشتهایشان تاثیر می گذارد.

2. درست است که می گوییم کودک از غذای سفره می خورد اما یکسری تبصره و بندها نیز شامل این شرایط می شود. از جمله اینکه کودک در سنین بین یک تا دو سالگی هنوز دندان هایش کامل نشده است. به همین دلیل احتمال دارد بعضی از غذاهایی که در سفره وجود دارد را نتوانند خوب بجوند. علاوه بر این بدن کودک هنوز مقاومت کافی در برابر بیماری ها ندارد و ممکن است که بعضی روزها حالت بیماری پیدا کنند و میلی به غذای سفره نداشته باشد. در این شرایط بسیار مهم است که ما بچه ها را وادار به غذا خوردن نکنیم و گاهی شکل غذا را برای آنها تغییر دهیم.

3. کودکان در این برهه از زندگی رشدی بسیار سریع دارند بنابراین دریافت غذا بسیار اهمیت دارد. اما با کودکی که بدغذایی می کند چه باید کرد؟ مثل همیشه توصیه ما اجتناب از اجبار است. اگر کودک ناهار خود را نخورد تلاش می کنیم یکی، دو ساعت بعد غذا را به شکل دیگری به او تعارف کنیم تا ببینیم که غذا را می خورد یا نه و این عمل را آنقدر تکرار می کنیم تا کودک گرسنه شود و خودش میل به غذا خوردن پیدا کند.

4. غذای بچه ها در این سن باید سه ویژگی مهم داشته باشد: کم حجم، پرانرژی و زودهضم. به همین دلیل عصاره قلم گاوی انتخاب خوبی برای افزودن به سوپ بچه ها نیست چون با وجود مقوی بودن برای بچه قابل هضم نیست.

5. بچه ها غذا را در دفعات بیشتری می خورند و مثل ما در سه وعده غذای مورد نیازشان را دریافت نمی کنند. کودک در این سن ممکن است نیاز باشد تا 6 وعده غذا بخورند. البته بچه یک تا دو ساله هنوز شیر مادرش را نیز می خورد؛ یعنی 5،6 بار در شبانه روز غذا می خورد و بقیه اش را نیز از شیر مادر تغذیه می کند. بنابراین به تعداد دفعات و تغذیه کودک از هر دو منبع توجه کنید.

6. بچه ها در این سن دوست دارند که خودشان غذا را بخورند و مثلا مرغ را در دست بگیرند و به دندان ببرند اما حقیقت این است که توانایی کندن و تکه تکه کردن را ندارند. باید گوشت را برای آنها از استخوان جدا کرده و تکه تکه کنیم و در اختیارش بگذاریم.

7. موقع دادن غذاهای جامد باید توجه کنیم که غذا کمی نرم تر از حالتی باشد که خودمان مصرف می کنیم. به عنوان مثال در مورد برنج. یکی از مشکلاتی که ممکن است بچه ها در این سن پیدا کنند یبوست است. استفاده از برگه هلو و زردآلو و آلو در غذای شان می تواند کارکرد شکم شان را بهتر می کند. اضافه کردن روغن زیتون یا کره در غذای بچه ها نیز در این مورد موثر است و از طرفی به طور کلی برای بچه ها در این سنین آزاد است تا انرژی غذا را بالاتر ببرد.

8. ادویه های تند مثل فلفل یا دارچین و به طور کلی افزودنی هایی که در طعم غذا غالب هستند و ممکن است خیلی به مذاق کودک خوش نیاید را به غذای کودک اضافه نکنیم. بهتر است قبل از افزودن این موارد مقداری از غذا را برای کودک کنار بگذارید و سپس برای بقیه اعضای خانواده از این چاشنی ها استفاده کنید. خوردن غذای سفره به این معنی نیست که کودک همه طعم های مورد علاقه ما را بتواند بخورد.

9. بچه ها ممکن است در بعضی از روزها برای خوردن میوه بدقلقی کنند. اگر سبزیجات تازه در اختیار کودک قرار دهیم هیچ اجباری برای خوردن میوه در همان یک روز وجود ندارد.

10. برخی از مادران تصور می کنند که اگر آب خورش را به کودک بدهند تمام مواد مغذی آن به بدن فرزندشان می رسد و دیگر لازم نیست بچه حتما مخلفات خورش را نیز بخورد. اما این تصور اشتباهی است و آب خورش همه چیز ندارد.

منبع: دکتر فاطمه سمامی