تب کردن کودکان، عوامل دردسرساز

عوامل خطر برای تشنج ناشی از تب، عواملی هستند که خطر ابتلا کودک به تشنج ناشی از تب را افزایش می دهند. اگر چه این عوامل علت مستقیم بیماری نمی باشند، اما از طرق دیگر با بیماری در ارتباط هستند. عوامل خطر شانس ابتلا به بیماری و یا شدت بیماری را افزایش می دهند. البته این بدان معنی نیست که این عوامل همیشه منجر به تشنج ناشی از تب می شوند. چنان که یک کودک ممکن است بدون داشتن هیچ یک از عوامل خطر مهم دچار تشنج ناشی از تب شود. نیمی از کودکانی مبتلا به تشنج ناشی از تب، هیچ گونه عامل خطری ندارند. عوامل خطرساز رایج برای تشنج ناشی از تب عبارتند از: سن کم، تب های مکرر و داشتن اعضای خانواده نزدیک با سابقه تشنج ناشی از تب.

عوامل ژنتیکی نقش مهمی در پاتوژنز تشنج ناشی از تب بازی می کنند مطالعات انجام شده از وقوع این بیماری در بعضی خانواده ها و دوقلوها خبر می دهد. به گونه ای که تشابه بالایی در میزان وقوع تشنج ناشی از تب در دوقلوهای تک تخمی دیده شده است. در مطالعه ای که Frantze و همکارانش بر روی ۲۲۸ خانواده انجام داده اند، نشان داده شده که تشنج ناشی از تب به صورت صفت اتوزومال غالب به ارث می رسد. به این معنی که هرچه تعداد بیشتری از بستگان درجه اول کودک مبتلا به این نوع تشنج باشند، کودک در معرض خطر بالاتری برای ابتلا خواهد بود. مطالعات نشان می دهد که حدود ۲۴ درصد از کودکانی که مبتلا به تشنج ناشی از تب هستند، سابقه خانوادگی تشنج ناشی از تب دارند و در حدود ۴ درصد آنها دارای سابقه خانوادگی صرع هستند. شانس بروز تشنج ناشی از تب در کودکی که سابقه خانوادگی قابل توجهی ندارد، بسیار کم است.

عفونت با ویروس هرپس انسانی ۶ HHV-۶) ، روزئولا اینفانتوم (roseola infantum)، بیماری ششم) {در روزئولا ابتدا کودک به مدت سه تا چهار روز تب کرده و پس از پایان تب دانه‌های سرخ رنگ پوستی در سراسر بدن به جز ناحیه صورت ظاهر می‌شوند} نیز یک عامل خطر برای تشنج ناشی از تب است. حدود ۲۰ درصد از کودکانی که با تشنج ناشی از تب مراجعه می کنند، مبتلا به عفونت HHV-۶ هستند. مطالعات همچنین نشان می دهد که تشنج در کودکان مبتلا به عفونت روزئولا معمولا از نوع تشنج پیچیده است.

تزریق برخی از واکسن های متداول دوران کودکی نیز خطر ابتلا به تشنج ناشی از تب را افزایش می دهد . نسخه قدیمی واکسن سه گانه (DTP) (diphtheria, tetanus and pertussis- دیفتری، کزاز و سیاه سرفه) از جمله آنها است. واکسن MMR (measles-mumps- rubella) (سرخک ، اوریون ، سرخجه) هم یکی دیگر از این دسته واکسن ها است به طوری که گزارش های متعددی افزایش میزان بروز تشنج، چند هفته پس ازواکسیناسیون MMR نشان داده اند . دلیل واقعی برای تشنج بعد از واکسیناسیون، تب همراه با واکسیناسیون و نه خود واکسیناسیون است . گزارش منتشر شده توسط بارلو و همکاران در مجله جدید طب هند مورخ سی ام آگوست سال ۲۰۰۱ میزان تشنج ناشی از تب بعد از واکسن MMR را ۰.۳۳ در هر ۱۰۰۰ دوز واکسن MMR ذکر کرده است. مطالعات بعدی نشان می دهد که هیچ افزایشی در میزان تشنج های پس از MMR ایجاد نشده است و در تعداد کم و محدودی اتفاق افتاده است.

دیگر عوامل خطر معمول در وقوع تشنج ناشی از تب عبارت است از: بیماری مزمن مادر ، مشکلات باروری پدر، زایمان بریچ (جنین معمولا به صورت سر به پایین در رحم مادر قرار دارد و در هنگام زایمان ابتدا سر نوزاد خارج می شود)، زایمان سزارین ، زایمان زودرس ، وزن کم هنگام تولد ، عفونت ریوی، تاخیر در رشد ، عفونت کلیوی و مشکلات مغزی . همه این عوامل باعث افزایش بروز تشنج ناشی از تب می شوند. مصرف داروها (از جمله داروهای ضد صرع ) و مصرف سیگار در زنان باردار نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

فهرست عوامل خطر ابتلا به تشنج ناشی از تب

خطر دمای بدن بالاتر از 104 درجه

سابقه خانوادگی مثبت تشنج ناشی از تب

نگه داری کودکانی در مهدکودک

اعتیاد به الکل در مادران باردار

واکسن DTP و واکسن MMR

سیگار کشیدن در دوران بارداری