تکنولوژی در دست کودکان، راه‌های کنترل

امروزه استفاده از تکنولوژی برای بسیاری از مردم ضرورت یافته است و کودکان معمولا اشتیاق بیشتری برای بازی با گوشی، تبلت یا سیستم عامل های بازی دارند. استفاده نامحدود و راهنمایی نشده از تکنولوژی می تواند مشکلی واقعی باشد. کودکان به مرز، مواد مناسب، راهنمایی در مورد آداب و رسوم استفاده از اینترنت و شیوه های هدایت آن ها و بالاتر از همه، به نظارت نیاز دارند.

۱- اهداف تان را برای استفاده از تکنولوژی در نظر بگیرید
بعنوان یک بزرگسال، شما مسئولیت دارید تا فرزندان تان را در مورد استفاده از تکنولوژی هدایت کنید. اما قبل از اینکه قوانین را تنظیم کنید، علت آن را در نظر بگیرید.
تعدیل زندگی واقعی و استفاده از تکنولوژی: استفاده نامحدود از صفحه نمایش برای کودکان مضر بوده و اعتیاد آور است. کودکان نیاز دارند تا در محیطی باشد که به آن ها کمک کند تمام طول روز را در مقابل صفحه نمایش نگذرانند.
موضوع مناسب: اینترنت تعداد بسیار زیادی موضوع شگفت انگیز برای مخاطبان جوان دارد. متاسفانه، پر از سایت، بازی و تصاویری است که کاملا نامناسب است.
جرایم اینترنتی: اینترنت می تواند از افرادی که نسبت به عملکردهای بد مانند ویروس ها، بازی های با خرید درون برنامه ای، دزدی هویت، کودک آزاری و امثال هم ناآگاه هستند، استفاده کند. کودکان اهداف بسیار آسانی هستند، چرا که آن ها اعتماد کرده و خیلی این مسائل را درک نمی کنند.
شبکه های اجتماعی: استفاده از شبکه های اجتماعی مزایای بسیار زیادی برای توانایی ارتباط برقرار کردن با دوستان و خانواده دارد. برای جوانان، اغلب راه اصلی برقراری ارتباط است و عدم دسترسی به آن می تواند از لحاظ اجتماعی مشکل ساز باشد. با این حال، استفاده از آن مشکلاتی مطرح می کند:
زورگیری مجازی: زورگیری به صورت آنلاین اتفاق می افتد و از آنجایی که در خفاء روی صفحه ی نمایش اتفاق می افتد، والدین می توانند کاملا ناآگاه باشند که کودکی مورد زورگیری یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
پیامک جنسی و عکس های دیگر: کودکان و جوانان می توانند عکس گرفته و به راحتی آن ها را ارسال کنند. چیزی که ممکن است ندانند این است که هنگامی که عکسی ارسال شد، دیگر خارج از کنترل آن هاست. حتی با اسنپ چت (که در آن عکس به صورت موقت ارسال می شود)، کسی نمی تواند مطمئن باشد که گیرنده کسی است که چه مدنظر دارد.
۲- سن کودک تان را در نظر بگیرید
اختلاف شناختی زیادی بین یک پنج ساله و پانزده ساله وجود دارد. کودکانی که بیش از حد به آن ها اعتماد می شود، ممکن است در مورد آنچه به صورت آنلاین انجام می دهند، محدودیت هایی نیاز داشته باشند و در استفاده از برنامه های غیرآنلاین نیز محدود شوند.
برای مثال اگر کودک تان پنج سال سن دارد، بهتر است که تمام سایت های غیر از بازی و غیر از مطالب آموزشی را بلاک کنید و زمان استفاده از دستگاه را به روزی یک ساعت محدود کنید. با این حال، هنگامی که فرزندتان شانزده ساله می شود، این کار اغلب بسیار محدود دیده می شود.
سطح مسئولیت پذیری کلی فرزندتان: کودکان و نوجوانان از لحاظ مسئولیتی نسبت به کاری که می توانند انجام دهند، بسیار فرق می کنند. قوانین تان برای تکنولوژی را بر اساس میزان مسئولیتی که فرزندتان به طور مداوم نشان می دهد، ایجاد کنید. (با این حال، درک کنید که مسئولیت پذیری کاملا همانند قضاوت نیست. کودکی می تواند بسیار مسئولیت پذیر باشد، اما هنوز به طور کامل نتواند برای اینترنت به همان شیوه ای که کودکی با سن بیشتر انجام می دهد، راجب آن گفتگو کند.)
مناسب بودن بازی ها، برنامه ها و امثال این ها را مدنظر بگیرید. حتی اگر فرزند ۷ ساله تان آنقدری بزرگ است که یک بازی تیراندازی اول شخص بازی کند، این به آن معنا نیست که برای او مناسب است.
۳- اینکه فرزندتان چقدر قابل اعتماد است را در نظر بگیرید
یک کودک چهارده ساله ممکن است بسیار مسئولیت پذیر باشد در حالی که کودکی دیگر اینطور نیست. راهنمایی های یک کودک ممکن است برای کودکی دیگر مناسب نباشد. شما به عنوان والدین معمولا بهترین قضاوت کننده هستید.
این امر می تواند مسئله ی پیچیده ای باشد، مخصوصا در خانه ای که چند کودک همسن و سال هم وجود داشته باشد. این را نیز به خاطر داشته باشید که کودکان معمولا وسیله عضو دیگری از خانواده را به اشتراک گذاشته یا دزدکی استفاده می کنند.
حتی کودکان مسئولیت پذیر نیز می توانند به صورت آنلاین به مشکل بر بخورند و ندانند که چرا یا چگونه.(مانند ارسال عکس، چت و دانلود بازی). حتی مسئولیت پذیرترین کودک یا نوجوان نیز باید نظارت شود.
۴- لیستی از کارهایی که فرزندتان نباید آن ها را انجام دهد، بنویسید
تکنولوژی نباید لیست بزرگی از "نباید ها" باشد، اما باید برخی قوانین اساسی برای فرزندتان تعیین کنید که ایده کلی نسبت به کارهایی که به صورت آنلاین باید و نباید انجام دهند، داشته باشند. مطئمن شوید که این لیست قوانین مناسب سن است ("بدون چک کردن والدین حق دسترسی به وب سایتی را ندارید" ممکن است برای کودکی که تازه وارد مدرسه ابتدایی شده است مناسب باشد اما برای دبیرستانی مسخره است) و باید عواقبی برای نقض این قوانین وجود داشته باشد. لیست نمونه برای یک نوجوان چیزی شبیه این است:
بدون اجازه نرم افزار یا برنامه ای دانلود نکرده یا از پرداخت های درون برنامه ای چیزی نخرید. اینکار ممکن است برنامه های رایگان را نیز شامل شود. والدین باید بدانند که چه برنامه هایی دارید.
بدون اطلاع والدین برنامه ای روی کامپیوتر نصب نکنید. (توجه داشته باشید که گاهی اوقات ممکن است به طور تصادفی توسط سایت خاصی بدون اینکه کودکی که بازی دانلود کرده متوجه شده باشد، اتفاق بیافتد)
در برنامه هایی که والدین نصب کرده اند فضولی نکنید (برای مثال نرم افزار آنتی ویروس، کنترل والدین)
به سایت هایی که شناخته شده و مورد اعتماد نیستند، دسترسی نداشته باشید. والدین تصمیم می گیرند که چه سایتی شناخته شده و قابل اعتماد است.
به افرادی که فقط به صورت آنلاین با آن ها آشنا شده اید، پیامک نزده یا ایمیل ندهید. (برای کودکان جوان تر این قانون ممکن است فقط با خانواده انجام شود)
از اینترنت برای اخاذی یا آزار و اذیت دیگران استفاده نکنید، چه آن ها را شخصا می شناسید چه نمی شناسید.
والدین حق این را دارند که در هر زمانی، به هر دلیل به تکنولوژی دسترسی داشته باشند. این به دلیل نظارت بر دسترسی، استفاده و غیره است. نهایتا والدین مسئول کاری که فرزندشان انجام می دهد هستند و برای استفاده و دستگاه هزینه می کنند، بنابراین قانون همین است. این به آن معنا نیست که والدین باید در مورد این موضوع ظالم باشند، اما باید مشخص شود که دستگاه تحت نظارت است.
همانطور که در بالا ذکر شد، سعی کنید که این قوانین را در رفتار گذشته اعمال کنید.
۵- در مورد استفاده فرزندتان از رسانه های اجتماعی تصمیم بگیرید
بعضی از والدین به کودکان شان اجازه می دهند در حالی که زیر سن ۱۳ سال هستند در سایت رسانه های اجتماعی ثبت نام کنند (که به دلیل قانون حفظ حریم خصوصی کودکان، محدودیت سنی برای اکثر سایت رسانه های اجتماعی است)، در حالی که دیگر والدین کودکان خود را از استفاده از رسانه های اجتماعی تا سن خاصی ممنوع می کنند. در کل این انتخاب با شماست، اما باید مسئولیت ایجاد کند. علاوه بر این، هر کسی چه زیر ۱۳ سال چه بالای ۱۳ سال هرگز نباید از رسانه های اجتماعی بگونه ای استفاده کند که خود یا دیگران را به خطر بیاندازد یا از مردم اخاذی کند. با فرزند یا نوجوان تان قانونی بگذارید که اگر این چنین رفتار کردند، امتیاز استفاده از رسانه های اجتماعی شان لغو خواهد شد.
به عنوان یک قاعده کلی در تکنولوژی ، کودکی زیر ۱۰ سال نباید در سایت رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک باشد. از آنجایی که کودک تان هنوز بسیار جوان است، ممکن است به درستی متوجه نشود که آنچه در رسانه های اجتماعی قرار می دهید، تا ابد آنجا خواهد ماند و ممکن است انتخابات بدی انجام دهند.
آن هایی که زیر ۱۳ سال هستند و اجازه ی استفاده از رسانه های اجتماعی را دارند، باید اکانت شان نظارت شود تا اطمینان حاصل شود که از آنها سوء استفاده نمی کنند.
اکانت رسانه های اجتماعی فرزندتان را تنها هر چند یک بار یا اگر دلیل خوبی برای شک کردن به اینکه کودک تان دارد از آن ها سوء استفاده می کند دارید، چک کنید. اگر به ندرت اینکار را انجام دهید، کودک تان ممکن است احساس کند که حریم خصوصی اش نقض شده است که منجر به از دست رفتن اعتماد و خراب شده رابطه فرزند با والدین می شود.
در مورد برخی از سایت های رسانه اجتماعی قوانین خاصی بگذارید؛ وب سایت های خاص برای داشتن زورگیرهای بسیار بسیار زیادش معروف است.
۶- بنشینید و با فرزندتان صحبت کنید
قبل از اینکه این قوانین را تعیین کرده و شروع به اجرای آن ها کنید، فرزندتان را از این تصمیم مطلع سازید. قوانین اساسی را بیان کنید. توضیح دهید که کدام یک از قوانین غیر قابل مذاکره هستند (برای مثال، در کنترل والدین دخالت نکرده یا از رسانه های اجتماعی برای رفتارهای بد استفاده نکنید)، و کدام یک از قوانین قابل توافق هستند، و اجازه دهید تا فرزندتان آن ها را انجام دهد. برای گوش دادن و به توافق رسیدن تمایل داشته باشید، اما نگذارید تا فرزندتان بازی را در دست بگیرد. شما یک ولی هستید، نه کسی که ایده ای داشته باشد و فرزندتان به آن ها عمل نکند.
در مورد ایجاد استثناء ها در تکنولوژی ها هوشمند باشید. همیشه بهتر است محکم باشید، اما با توجه به شرایط ممکن است برای استفاده از اینترنت، نیاز به انعطاف پذیری داشته باشید. برخی از استثنا هاء که می توانید لحاظ کنید:
مشق (یا مانند آن) جزو "زمان صفحه نمایش" قرار نمی گیرد. اگر فرزندتان یک ساعت زمان نیاز دارد تا بر روی پروژه تحقیقاتی کار کند، عاقلانه نیست که آن را جزو زمان بازی اش لحاظ کنید. این کار احتمالا به یک پروژه تحقیقاتی ضعیف و هول هولکی نتیجه می شود!
ممکن است بخواهید استفاده از برنامه اسکایپ برای دوستان و خانواده را جزو زمان صفحه نمایش (زمانی که می توانند پشت سیستم بگذرانند) به حساب نیاورده یا به طور کامل به حساب نیاورید.
اگر چه اینترنت نباید به طور معمول به عنوان یک پرستار کودک استفاده شود، اما گاهی اوقات در شرایط خاص، والدینی ممکن است اجازه ی کمی زمان بیشتر را بدهند. با استفاده به ندرت، اینکار ممکن است والدینی که در مضیقه قرار گرفته اند را یاری دهد.
همیشه دلایل پشت قوانین تان را توضیح دهید، از جمله عواقب ناشی از تخلف. اینکار شرایط را برای فرزندتان روشن تر کرده و باعث می شود که به نظر نرسد دارید قوانین خودسرانه ای اعمال می کنید. با این حال، این به آن معنا نیست که فرزندتان همه قوانین را به طور کامل درک خواهد کرد. همچنین تضمین نمی کند که فرزندتان به طور کامل با آن ها توافق کند.

زمانی که فرزندتان دسترسی داشته باشد
۱- سیستم هایی را لحاظ کنید که دسترسی به اینترنت را محدود کرده یا حذف می کنند
برای بچه های جوان تر، دلیل کمی برای دسترسی کامل وجود دارد (اگر وجود داشته باشد). بسیاری از سیستم ها (مانند Nabi) دسترسی به اینترنت برای کودکان را غیر ممکن کرده و بزرگسالان کنترل می کنند که چه چیزی دانلود شود.
۲- یک اکانت مدیر (administrator) ایجاد کرده و رمز آن را مخفی نگه دارید
اکانت های مدیر روی هر دستگاه مانند کامپیوتر، تبلت، گوشی و غیره مانع از نصب یا حذف کردن برنامه ای روی سیستم توسط فرزندتان، بدون اطلاع شما می شود. همچنین اگر کنترل والدین نصب شده باشد، مانع از تغییر تنظیمات آن می شود. مطمئن شوید که رمز عبور چیز سختی برای حدس زدن باشد (بنابراین از اسم حیوان خانگی، تاریخ تولد یا هر چیز دیگری که فرزندتان به راحتی بتواند آن را پیدا کند، استفاده نکنید)، و نگذارید فرزندتان بداند که چه چیزی است.
همانند رمز عبورهای دیگر، این رمز را جایی در هر نقطه از کامپیوتر ننویسید، حتی اگر در حساب کاربری مدیر باشد. کودکی که مهارت های کامپیوتری خوبی داشته باشد، می داند که چطور این رمز را بدون اینکه در حساب کاربری مدیر وارد شود، پیدا کند.
۳- زمان استفاده از صفحه نمایش را محدود کنید
گذراندن زمان زیاد جلوی صفحه نمایش برای مغز و چشم کودکان خوب نیست. برای جوانان، یک یا دو ساعت در روز برای صفحه نمایش، باید کافی باشد. برای زمانی که کودک تان می تواند برای کامپیوتر صرف کند، محدودیتی گذاشته و آن را اجراء کنید.
تنها استثناء برای محدودیت زمانی فرزندتان در صورتی است که استفاده از تکنولوژی در تلاش برای انجام تکالیف شان بوده و زمان نداشته باشند. با این حال، باید اینکار را به ندرت انجام دهید، چرا که بسیاری از کودک و نوجوانان تکلیف شان را انجام نداده و آن را برای دقایق آخر می گذارند. محدود کردن این کار را فقط تا زمانی که وظیفه بزرگی برای انجام دادن داشته باشند، لحاظ کنید.
همچنین می توانید انجام تکالیف را جز زمان صفحه نمایش به حساب نیاورید. مطمئن شوید هنگامی که فرزندتان در حال انجام تکالیف به صورت آنلاین است، دارد وظیفه اش را انجام می دهد.
استفاده همزمان از چند دستگاه باید جلوگیری شود.
ممکن است بخواهید روی حساب کاربری فرزندتان کنترل والدین نصب کرده تا مانع از استفاده آن ها در شب هنگام شوید، و شاید به طور کلی زمان استفاده آن ها از سیستم را محدود کنید. اگرچه در این مورد مراقب باشید. معلوم شده است که برخی از برنامه های کنترل والدین دچار نقص می شود، حتی آن هایی که روی سیستم عامل کامپیوتر نصب می شوند!
۴- اینترنت را امن کنید
بسیاری از کودکان به طور اتفاقی به چیزهایی در اینترنت بر می خورند که قصدشان را نداشتند. اغلب، بهترین راه برای جلوگیری از این اتفاق این است که از دسترسی به آن "چیزها" جلوگیری شود. بین ایمنی و آزادی تعادلی ایجاد کنید. باید برای ایجاد محیطی امن، پربار و سرگرم کننده برای فرزندتان تلاش کنید.
اگر فرزندتان مکررا قوانین مربوط به استفاده از اینترنت را رعایت نکرد، رمز عبوری تنظیم کرده تا از مانع از دسترسی شان به اینترنت به صورت خودسر شوید.
برای کودکان جوان تر، استفاده از "جستجوی امن" نیز می تواند مفید باشد. هشدار داده شود که جستجوی امن اغلب مطالب مثبت کاذب را مسدود می کند، برای مثال وب سایت هایی که در واقع محتوای نامناسبی ندارند.
بسته به رفتار فرزندتان، باید از برنامه ای استفاده کنید که باید قبل از اینکه به سایتی دسترسی داشته باشید، آن را در لیست سفید قرار دهید. با این حال، برنامه های کمی وجود دارند که زیاده روی کرده و سایت هایی مانند گوگل را مسدود می کند، پس مراقب چیزی که نصب می کنید باشید. در بسیاری از موارد، بهتر است از برنامه ای استفاده کنید که به شما اجازه دهد سایت هایی را در لیست سیاه قرار دهید، تا اینکه آن ها را در لیست سفید قرار دهید.
۵- به سوء استفاده از امتیاز اینترنت واکنش نشان دهید
متاسفانه، اکثر کودکان و نوجوانان در برخی موارد به استفاده نامناسب از تکنولوژی اینترنت می رسند؛ اگر فرزندتان این کار را انجام داد، باید نتیجتا واکنشی نشان داده تا از دوباره تکرار شدن آن جلوگیری کنید. بسته به اینکه تخلف چقدر جدی بود، ممکن است تنها به سادگی محتوای نامناسب را از بین برده، یا ممکن است مجبور شوید که به طور موقت ممنوعیتی برای تکنولوژی خاصی اعمال کنید.
هنگام انجام اینکار هیچ گاه سر فرزندتان داد نکشیده یا آن ها را نفرین نکنید. برای مثال بجای اینکه داد بزنید "چرا همچین کاری کردی؟! این کار خیلی احمقانه ای است"، با آرامش بگویید که "متوجه شدم که نشان دادن آدرسمان در آن ویدیو به صورت آنلاین از طرف تو تصادفی بوده است، اما خلاف قوانین استفاده ما از اینترنت است" یا "رفتارت در قبال هم کلاسی هایت به صورت آنلاین غیرقابل قبول است و ما توافق کردیم که نباید از اینترنت این چنین استفاده کنی".
همه هر از گاهی اشتباه می کنند. اگر این اولین باری است که قانون جزئی شکسته شده یا فرزندتان به سادگی قانون جزئی را فراموش کرده است، تمایل داشته باشید که فرزندتان را به خاطر کاری که کرده است ببخشید.
۶- به فرزندتان راهنمایی های مثبت درباره تکنولوژی ارائه دهید
والدین باید مربی خوبی باشند تا در صورتی که هر اتفاقی افتاد، به شما مراجعه کنند. با تنظیم الگویی خوب و واکنش های مناسب برای هر دو رفتارهای مثبت و منفی، فرزندتان در استفاده از تکنولوژی تجربه سرگرم کننده و امنی خواهد داشت.