تمایل مرد به زن، آنچه دانستنش نیاز است
یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ عنوان می‌کند که مردان بیش از زنان تمایل به حضور در روابط جنسی اتفاقی دارند.
کلیشه‌های بسیاری هست که مردان را به صورت ماشین‌های وسواس جنسی به تصویر میکشند. کتابها، شوهای تلویزیونی، و فیلمها اغلب اوقات کاراکترها و بزنگاه‌هایی را تصویر می‌کنند که در آنها مردان به صورت دیوانگان رابطه جنسی و زنان صرفاً به شکل مشتاقان عشق به تصویر کشیده میشوند. اما آیا این موضوع واقعیت دارد؟ ما در مورد میل جنسی در مردان چه میدانیم؟
کلیشه‌های مربوط به میل جنسی در مردان
بنابراین کدام کلیشه‌ها در مورد تمایلات جنسی در مردان واقعیت دارد؟ زنان در مقایسه با مردان چگونه هستند؟ در اینجا نگاهی به افسانه‌های رایج در مورد تمیلات جنسی مردانه خواهیم انداخت.
مردان تمام مدت به رابطه جنسی فکر می‌کنند
یک مطالعۀ اخیراً انجام شده در "دانشگاه ایالتی اُهایو" بر روی ۲۰۰ دانشجو این باور عامه را که مردان هر ۷ ثانیه یک بار به رابطه جنسی فکر می‌کنند از حیطۀ اعتبار ساقط کرد. باور مزبور به معنی ۸۰۰۰ مورد فکر کردن در مورد رابطه جنسی در طول ۱۶ ساعت بیداری در طول شبانه روز بود! مردان جوان حاضر در مطالعه به طور متوسط خبر از ۱۹ بار وجود این افکار در هر روز میدادند. این رقم در مورد زنان جوان حاضر در مطالعه ۱۰ بار در هر روز بود.
بنابراین آیا مردان حدود دو برابر بیشتر از زنان به مسائل جنسی فکر می‌کنند؟ خوب، مطالعۀ مزبور در عین حال عنوان کرده است که مردان در مورد غذا و خواب نیز بیش از زنان فکر می‌کنند. این امکان وجود دارد که مردان در فکر کردن در مورد سکس و گزارش افکار خود راحتتر از زنان باشند. تری فیشر / Terri Fisher، نویسندۀ رهبر مطالعه، مدعی است که مردمی خبر از راحت بودن در مورد سکس در پرسشنامۀ خود میدهند بیشتر محتمل است که در روندی مکرر به فکر کردن در در مورد رابطه جنسی بپردازند.
مردان بیش از زنان دست به خودارضائی میزنند
در یک مطالعه بر روی 600 نمونه که در سال 2009 در گوانگژو در چین انجام شد، 48.8 درصد زنان و 68.7 مردان خبر از انجام خودارضائی توسط خود دادند. این نظرسنجی همچنین عنوان کرده است که تعداد قابل توجهی از بزرگسالان به ویژه زنان در مورد خودارضائی نظرات منفی دارند.
مردان معمولاً در طول ۲ تا ۷ دقیقه ارگاسم میشوند
ماسترز و جانسون / Masters and Johnson، دو محقق صاحب اعتبار در مورد مسائل جنسی، یک مدل چهار مرحلهای را برای فهم چرخۀ پاسخ جنسی پیشنهاد می‌کنند:
۱. هیجان
۲. پلاتو (حرکت بیفراز و فرود)
۳. ارگاسم
۴. رفع
ماسترز و جانسون مدعیاند که هم مردان و هم زنان این مراحل را در طول فعالیت جنسی تجربه می‌کنند. اما مدت زمان هر مرحله از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. تعیین اینکه زمان رسیدن به ارگاسم در مرد یا زن چقدر طول میکشد دشوار است زیرا مرحلۀ هیجان جنسی و مرحلۀ پلاتو ممکن است چندین دقیقه یا حتی چند ساعت پیش از به اوج رسیدن میل جنسی در فرد آغاز شود.
مردان در مورد رابطه جنسی اتفاقی آغوش گشوده‌تری دارند
یک مطالعه در سال 2015 عنوان می‌کند که مردان بیش از زنان تمایل به حضور در روابط جنسی اتفاقی دارند. در این مطالعه 6 مرد و 8 زن به 162 مرد و 119 زن یا در یک کلوپ شبانه یا در کمپ دانشجویی مراجعه کردند. آنها دعوتی برای داشتن رابطه جنسی اتفاقی را مطرح میکردند. بخش بسیار قابل توجهی از مردان در مقایسه با زنان دعوت مشارکت در رابطه جنسی اتفاقی را قبول کردند.
به هر جهت، در بخش دوم همان مطالعه که توسط همان محققان انجام شد، زنان وقتی در محیط امنتری قرار گرفتند میل بیشتری به قبول دعوت حضور در رابطه های جنسی اتفاقی نشان دادند. به زنان و مردان عکسهایی از متقاضیان نشان داده شده شد و این سؤال مطرح شد که آیا میل به انجام رابطه جنسی اتفاقی دارند یا خیر. وقتی زنان به این حس رسیدند که در محیط امنتری قرار گرفتهاند تفاوت پاسخ‌ها بر مبنای جنس از میان رفت.
تفاوتهای میان دو مطالعۀ مورد اشاره عنوانگر این موضوع است که عوامل فرهنگی مثل نُرمهای اجتماعی میتوانند تأثیری بزرگ بر چگونگی رفتار مردان و زنان در مورد روابط جنسی داشته باشند.
مردان کمتر از زنان عاشقانه رفتار می‌کنند
بر مبنای مدل چهار مرحلهای پیشنهادی ماسترز و جانسون هیجان جنسی در مورد هر کسی معنی خاص خود را دارد. منابع ایجاد برانگیختگی جنسی به میزان قابل ملاحظهای از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. هنجارها و محرمات جنسی اغلب مسیر تجربۀ جنسی زنان و مردان را شکل میدهند و میتوانند بر مسیر پاشخدهی آنها در نظرسنجیها تأثیر بگذارند. این موضوع باعث میشود تا اثبات علمی این موضوع که مردان به صورت بیولوژیکی تمایلی به سمت برانگیختگی عاشقانه ندارند، دشوار شود.
میل جنسی و مغز
میل جنسی معمولاً به عنوان لیبیدو (شهوت جنسی) توصیف میشود. هیچ ابزار اندازهگیری عددی و رقمی برای لیبیدو وجود ندارد. در عوض میل جنسی بر مبنای اصطلاحات مرتبط فهمیده میشود. برای مثال، کمبود لیبیدو به معنی کاهش علاقه یا تمایل به سکس درک میشود.
لیبیدوی مردانه در دو ناحیه از مغز به حیات خود ادامه میدهد: قشر سربرال و سیستم لیمبیک. این بخش‌های مغز برای میل جنسی و عملکرد جنسی مردان نقش حیاتی دارد. در واقع آنها به اندازهای مهم هستند که یک مرد میتواند صرفاً بر مبنای فکر کردن یا رویاپردازی در مورد یک تجربۀ جنسی به ارگاسم برسد.
قشر سربرال مایع خاکستری مغز است که لایۀ بیرونی مغز را تشکیل میدهد. این قسمتی از مغز است که مسؤول عملکردهای سطح بالا مثل برنامهریزی و تفکر محسوب میشود. این شامل فکر کردن در مورد سکس نیز است. وقتی مرد دچار برانگیختگی جنسی میشود، پیامهای نشأت گرفته از قشر سربرال میتوانند با دیگر قسمتهای مغز و عصب‌ها فعل و انفعال ایجاد کنند. برخی از این عصب‌ها باعث سرعت گرفتن ضربان قلب و جریان خون در ناحیۀ تناسلی میشوند. آنها همچنین پیام فرآیندی هستند که نعوظ را ایجاد می‌کند.
سیستم لیمبیک شامل چند بخش مختلف مغز است: هیپوکامپوس، هیپوتالاموس، امیگدلا و سایر بخشها.
این بخشها در روند احساس، انگیزش، و میل جنسی دخالت دارند. محققان "دانشگاه ایموری" پی بردهاند که مشاهدۀ تصاویر مربوط به برانگیختگی جنسی در مردان بیش از زنان باعث افزایش فعالیت امیگدلا میشود. به هر جهت، بخش‌های متعددی از مغز در موضوع پاسخ جنسی درگیرند، بنابراین این یافته ضرورتاَ ذرست نیست که برانگیختگی جنسی در مردان آسانتر از زنان صورت میگیرد.
تستوسترون
تستوسترون هورمونی است که اغلب پیوستگی نزدیکی با میل جنسی در مردان دارد. تستوسترون که به طور عمده در بیضهها تولید میشود، نقشی حیاتی در چند عملکرد جسمانی شامل موارد زیر بازی می‌کند:
-توسعۀ ارگان‌های جنسی مردانه
-رشد موی بدن
-توسعۀ تودۀ استخوانی و عضلانی
-عمیق و بم شدن صدا در دورۀ بلوغ
-تولید اسپرم
-تولید سلولهای قرمز خون
کمبود میزان تستوسترون اغلب با کمبود لیبیدو مرتبط میشود. سطح تستوسترون گرایش به افزایش در اوقات صبح و کاهش در طول شب از خود نشان میدهد. در طول زندگی مردان میزان تستوسترون در سالهای پایانی دوران نوجوانی در بالاترین میزان خود قرار دارد، و پس از این دوره به تدریج کاهش پیدا می‌کند.
فقدان لیبیدو
میل جنسی ممکن است بر مبنای افزایش سن کاهش یابد. اما برخی از مواقع کاهش یا فقدان لیبیدو به یک اختلال زیربنایی مرتبط است. موارد زیر میتوانند باعث کاهش میل جنسی شوند:
استرس یا افسردگی. اگر مردی دچار مشکلات سلامت ذهن و روان باشد باید به پزشک مراجعه کند. دکتر ممکن است دارو تجویز کرده یا رواندرمانی را پیشنهاد کند.
اختلالات غدد درونریز. اختلال غدد درونریز میتواند باعث کاهش هورمونهای جنسی مردانه شود.
پایین بودن سطح تستوسترون. برخی اختلالات پزشکی مثل آپنه خواب میتوانند سبب کاهش میزان تستوسترون شود که این میتواند بر میل جنسی در مرد تأثیر منفی بگذارد.
برخی داروها. بعضی داروها میتوانند بر لیبیدو تأثیر منفی داشته باشند. برای مثال، داروهای ضد افسردگی، آنتیهیستامینها و حتی داروهای فشار خون میتوانند نعوظ را دچار اختلال کنند. دکتر میتواند در صورت بروز چنین وضعیتی داروهای جایگزین را توصیه کند.
فشار خون بالا. صدمه دیدن سیستم عروقی میتواند توانایی مردان در رسیدن به نعوظ و حفظ آن را دچار مشکل کند.
دیابت. همانند فشار خون بالا، دیابت نیز میتواند بر سیستم عروقی مرد تأثیر گذاشته به توانایی وی در رسیدن به نعوظ و حفظ آن لطمه بزند.
فقط خود مرد میتواند در مورد نرمال بودن میل جنسی خود تصمیم بگیرد. اگر مردی دچار تغییر در میزان شهوت جنسی است باید به پزشک مراجعه کند. گاهی از اوقات صحبت از میل جنسی خود با دیگران کار دشواری است اما پزشکان میتوانند در این مورد به افراد کمک کنند.
دورنما
آیا میل جنسی مرد زمانی از بین میرود؟ برای بسیاری از مردان شهوت جنسی هرگز به طور کامل از بین نمیرود. در مورد اغلب مردان، شهوت جنسی یقیناً در طول زمان تغییر می‌کند. نوع عشق ورزیدن و لذت بردن از رابطه جنسی و هچنین تواتر آن نیز احتمالاً به مرور زمان دچار تغییر میشود. اما رابطه جنسی و صمیمیت میتواند بخش لذتبخشی از سالخوردگی باشد.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼