لکنت زبان در کودکان، تنظیم تنفس را بیاموزید

لکنت زبان یک مشکل گیج کننده و خسته کننده برای فرد گوینده و شنونده است. این عارضه معمولا یک رخداد تکاملی موقت درمیان کودکان ۵ ـ ۲ساله است.

لکنت زبان یک مشکل گیج کننده و خسته کننده برای فرد گوینده و شنونده است. این عارضه معمولا یک رخداد تکاملی موقت درمیان کودکان ۵ ـ ۲ساله است که بتدریج با روان شدن کودک در استفاده از زبان مادری ازبین میرود. با این حال کودکانی که تا بعد از ۵ سالگی همچنان دچار لکنت هستند دربیش از ۸۰% موارد ممکن است لکنت تا اواخر دوره بلوغ بهبود یابد. این عارضه در میان پسران ۳ تا ۴ برابر دختران است.

لکنت زبان زمانی پدید می آید که در جریان طبیعی گفتار، وقفه ای ناگهانی و غیرطبیعی به واسطه تکرار صداها، هجاها، کلمات و گیر یا قفل شدن دهان ایجاد می شود که بعضاً با حرکاتی همچون چشمک زدن.حرکت دادن بازوها وتنفس نامنظم وگاهی وقفه های تنفسی همراه است. وجود این حرکات معمولا همراه با موارد شدید اختلال بوجود می ایدواغلب باسخ مناسبی به درمان ـ برخلاف انواع خفیف ـ ندارد.

در آغاز بروز لکنت، کودک ممکن است نسبت به مشکل خود هشیار نباشد اما به تدریح هشیاری نسبت به اختلال پیدا کرده و مکانیزم هایی برای اجتناب از روانی کلامی خود و پاسخهای هیجانی به وجود می آیند.

راههای درمان لکنت زبان

۱ـ سعی کنید اولین لکنت ها را نادیده بگیرید: از تنبیه و مسخره کردن کودک خودداری شود و هنگام صحبت کردن او را به عجله نیندازید و اجازه مکالمه تا زمان پایان جمله یا جملات مورد نظر به کودک داده شود.

۲ ـ آرامش در حین صحبت کردن رابه کودک بیاموزید: با کودک شمرده و آرام صحبت شود و از کودک درخواست شود که آهسته و با آرامش صحبت کند.

۳ـ تنظیم تنفس را به کودک بیاموزید.

۴ ـ حساسیت کودک را نسبت به موقعیتهایی که میتواند تشدید کننده لکنت باشد از بین ببرید.

۵ ـ از مکالمات تلفنی برای کاهش اضطراب مکالمه حضوری و تقویت گفتاری استفاده شود.

۶ـ کودک برای درست صحبت کردن تحت فشار قرار داده نشود

۷ـ زمانی که کودک از ناهنجاری گفتاری خویش صحبت می کند صحبت های وی قطع نشود.

۸ـ با محبت و علاقه با کودک رفتار شود. کودک را در آغوش گرفته، نوازش کنید.

۹ـ در مواقعی که کودک دچار حالات عصبانیت و هیجان است کمتر با او صحبت شود و در آرام کردن وی تلاش شود.

۱۰ـ اگر لکنت زبان کودک شما شدید بوده یا درحال تشدید است و یا احساس می کنید با اقدامات شما بهبودی چندانی در آن حاصل نشده است به افراد متخصص مانند روانبزشکان اطفال و به دنبال آن به گفتار درمان و مشاوران و روان درمان گران مراجعه نمایید.

منبع: پارسی طب