اختلال نعوظ مردان، درمان‌های طبیعی و گیاهی
برخی درمان‌های اختلال نعوظ می‌تواند شامل استفاده از گیاهان و داروهای طبیعی (گیاهی) باشد.
برخی درمان‌های اختلال نعوظ می‌تواند شامل استفاده از گیاهان و داروهای طبیعی (گیاهی) باشد. در هر حال، در هنگام تلاش برای استفاده از مداوای طبیعی مردان باید هشیار باشند و ریسک‌های محتمل ناشی از مصرف برخی مداواهای طبیعی را بشناسند.
اختلال نعوظ، ناتوانی مرد در رسیدن به نعوظ مناسب برای اقدام به برقراری ارتباط جنسی است. مدارا با این اختلال می‌تواند برای مرد دشوار باشد زیرا اختلال نعوظ می‌تواند باعث شرندگی و عدم احساس امنیت ناشی از ناتوانی در ارتباط جنسی شود.
خوشبختانه برای مردان دچار اختلال نعوظ برخی داروها، درمان‌ها و چاره‌هایی که می‌توانند مانع از طولانی مدت شدن این اختلال گردند وجود دارد.
مداواهای طبیعی
رایج‌ترین مداوای طبیعی برای اختلال نعوظ شامل آن دسته از این مواد است که از گیاهان و دانه‌ها به دست می‌آید، که در برخی فرهنگ‌ها از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اگرچه مطالعات اندکی در مورد ایمنی این مدواهای طبیعی انجام شده است، این نکته مشخص شده که برخی از آنها دارای عوارض جانبی خفیف تا شدید هستند.
برخی از درمان‌های طبیعی اختلال نعوظ شامل موارد زیرند:
ال - ارژینین:
برخی شواهد عنوان می‌کنند که دوزهای بالای ال- ارژینین از طریق کمک به اتساع رگ‌های خونی به بهبود اختلال نعوظ کمک می‌کنند، که باعث بهبود جریان خون در آلت تناسلی مردانه می‌شود. عوارض جانبی ناشی از مصرف این ماده عموماً خفیف است اما می‌تواند شامل کرامپ، اسهال و تهوع باشد. ال - ارژینین را نباید همراه وایاگرا که یک داروی نسخه‌ای مربوط به درمان اختلال نعوظ است مصرف کرد.
پروپیونیل - ال - کارنیتین:
برخی مطالعات نشان داده‌اند که مصرف توأمان پروپیونیل - ال - کارنیتین با وایاگرا مؤثرتر از مصرف وایاگرا به تنهایی است. پروپیونیل - ال - کارنیتین اغلب موارد در صورت مصرف زیر نظر پزشک ایمن تلقی می‌شود.
دهیدرواپی‌اندروسترون (DHEA):
برخی شواهد دال بر این مورد وجود دارد که DHEA باعث افزایش شهوت در زنان می‌شود و دارای اثرات مثبت در مورد مردان دچار اختلال نعوظ است. به نظر می‌رسد که مصرف DHEA در دوزهای اندک ایمن باشد، اما در هر حال برخی از موارد می‌تواند سبب بروز آکنه شود.
جینکگو:
این ماده می‌تواند سبب افزایش جریان خون به آلت تناسلی شود، که این باعث افزیش میل جنسی و بهبود اختلال نعوظ می‌گردد. در هر حال، این ماده می‌تواند خطر بروز خونریزی را افزیش دهد. افرادی که داروهای رقیق کنندة خون مصرف می‌کنند یا دچار اختلالات خونریزی دهنده هستند پیش از استفاده از این ماده باید با پزشک مشورت کنند.
جینسنگ:
چندین نوع مختلف جینسنگ در دسترس است. بسیاری از اشکال این ماده خواص مثبتی در بهبود اختلال نعوظ از خود نشان داده‌اند. برخی از انواع جینسنگ می‌توانند عوارض جانبی منفی شامل بیماری بی‌خوابی در پی داشته باشند.
یوهیمباین:
ترکیب اصلی درختی با اصلیت آفریقایی، یوهمیمباین، احتمالاً یکی از مسأله‌دارترین مداواهای طبیعی برای اختلال نعوظ است. برخی تحقیقات عنوان می‌کنند که یوهیمباین می‌تواند نوعی از اختلال عملکرد جنسی مرتبط با استفاده از دارویی را که برای درمان افسردگی به کار می‌رود بهبود بخشد. در هر حال، مطالعات یوهیمباین را با تعدادی از عوارض جانبی شامل اضطراب، افزایش فشار خون و سرعت گرفتن و بی‌نظمی ضربان قلب مرتبط دانسته‌اند. همانند تمامی مداواهای طبیعی، یوهیمباین را باید با توصیه و زیر نظر پزشک مورد استفاده قرار داد.
عصارة شاخ بز (اپی‌مدیوم):
متقابلاً ترکیباتی در برگ گیاهان وجود دارد که عملکرد جنسی را بهبود می‌بخشند. اپی‌مدیوم در انسان مورد بررسی قرار نگرفته است، و برخی عنوان می‌کنند که این ماده ممکن است به ضربان قلب آسیب برساند.
تغییرات مربوط به سبک زندگی
برخی فعالیت‌ها یا فقدان فعالیت می‌تواند بر اختلال نعوظ تأثیر بگذارند، بنابراین پیش از استفاده از داروها یا مداواهای طبیعی برای اختلال نعوظ، مردان باید ایجاد تغییراتی در شیوة زندگی را در مد نظر قرار دهند.
برخی از تغییرات مربوط به شیوة زندگی که می‌تواند مورد ملاحظه قرار داد شامل موارد زیر است:
ورزش منظم:
ثابت شده است که انجام ورزش منظم بر سلامت کلی مردم دارای تأثیرات مثبت است. در مورد اختلال نعوظ، بهبود وضعیت فشار خون، جریان خون و فواید کلی سلامت ممکن است به شکل قابل توجهی ریسک مرتبط به توسعة اختلال نعوظ در مردان را کاهش دهد.
خوردن غذاهای سالم:
به روشی مشابه ورزش، خوردن غذاهای مغذی می‌تواند ریسک بیماری قلبی، انسداد شریانی و دیابت را که ریسک فاکتورهای شناخته شدة اختلال نعوظ محسوب می‌شوند، کاهش دهد.
ترک سیگار و مشروبات الکلی:
هر دوی این اعمال شماری از ریسک‌های بالقوه برای سلامت شامل اختلال نعوظ را در پی دارند. کم کردن مصرف الکل و سیگار می‌تواند به کاهش یا توقف مشکلات مربوط به اختلال نعوظ کمک کند.
کاهش استرس:
مردان دچار استرس بیش از حد ممکن است دچار مشکلات اختلال نعوظ شوند. استرس می‌تواند از بسیاری مسایل روزمره زندگی شامل کار، تجارت و مشکلات ارتباطی ناشی شود. یافتن راهی برای مدارا با این مسایل می‌تواند به کاهش استرس و بهبود اختلال نعوظ کمک کند.
ادامة اشتیاق به فعالیت جنسی:
تحریک فعالیت جنسی که بتواند حتی به نعوظ موضعی منجر شود ممکن است تأثیر مثبتی بر اختلال نعوظ داشته باشد. افزایش جریان خون به آلت تناسلی می‌تواند به تحریک و بهبود عملکرد در طول زمان کمک کند.
درمان‌های جایگزین و داروها
در حال حاضر مطالعات اندکی در دسترس هستند که اثربخشی درمان‌های جایگزین و مکمل و داروها را عنوان کنند. یک مطالعه داده‌های نمونه‌های مختلف درمان جایگزین و داروها شامل طب سوزنی، جینسنگ و یوهیمباین را مورد مقایسه قرار داده است.
این مطالعه خاطرنشان کرده است که بر مبنای برخی شواهد جینسنگ و یوهیمباین ممکن است برخی فواید در مورد اختلال نعوظ داشته باشند. در هر حال، شواهد ناکافی در این مورد وجود دارد که ثابت می‌کنند طب سوزنی یا ماکا دارای اثرات مثبتی بر اختلال نعوظ هستند.
تأثیر دارونما؟
بر مبنای برخی مطالعات عنوان شده است که تأثیر دارونما ممکن است در مورد برخی مردان دچار اختلال نعوظ کارکرد داشته باشد. یک مطالعه چنین دریافته است که مردان دریافت کنندة قرص دارونمای خوراکی در مورد علایم اختلال نعوظ به اندازة مردان دریافت کنندة داروهای واقعی برای درمان اختلال نعوظ بهبود نشان داده‌اند. در مقابل، مردانی که برای بهبود اختلال نعوظ درمان دارویی شده‌اند علایم بهبود اختلال را نشان نداده‌اند.
درمان‌های پزشکی
برخی از رایج‌ترین درمان‌های پزشکی برای اختلال نعوظ شامل تجویز داروهایی است که منطقة دچار مشکل را هدف قرار داده و باعث افزایش میزان جریان خون به آلت تناسلی مردانه می‌شوند.
داروهای تجویزی رایج شامل وایاگرا، سیالیس، لویترا و واردنافیل هستند. پزشک بهترین مرجع برای صحبت در مورد عوارض جانبی، درمان و فواید داروهای در دسترس است. اگر پزشک به این نتیجه برسد که داروی مصرفی یک مرد سبب بروز اختلال نعوظ است، می‌تواند داروها را تغییر دهد.
علل اختلال نعوظ
شماری علل بالقوة اختلال نعوظ برای تقریباً تمامی سنین وجود دارد، اما شانس ابتلاء به اختلال نعوظ با افزایش سن مردان افزایش می‌یابد.
علل اختلال نعوظ می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- برخی داروها
- بیماری‌های مزمن نظیر دیابت و مالتیپل اسکلروزیس (MS)
- مصرف بیش از حد مشروبات الکلی
- چاقی
- ضعف جریان خون
- استرس مزمن
جمع‌بندی
همانند بسیاری از اختلالات پزشکی، لزوماً فقط یک راه حل برای کاهش علایم اختلال نعوظ وجود ندارد. برای مردان مایل به اجتناب از مصرف دارو، شماری از تغییرات مربوط به شیوة زندگی هست که در درجة اول می‌توان مورد امتحان قرار داد، و می‌توان آنها را با برخی مداواهای بالقوه طبیعی و درمان‌های مکمل دنبال کرد.
این موضوع مهم است که مردان دچار مشکل اختلال نعوظ تغییرات مربوط به شیوة زندگی را در مورد خود لحاظ کنند و پیش از آغاز استفاده از داروها و چاره‌های گیاهی یا توقف مصرف داروهای نسخه‌ای که ظن بروز اختلال نعوظ از ناحیة آنها وجود دارد، با پزشک مشورت کنند.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼